H Άννα του Aλέκου και ο Zακ κάθησαν ένα απόγευμα του καλοκαιριού και έφτιαξαν έναν κατάλογο με όλα τα αλώνια που υπάρχουν σήμερα στο χωριό. Όσα δηλαδή έφτασαν να υπάρχουν μέχρι τις μέρες μας, γιατί πολλά εγκαταλείφθηκαν από τους κληρονόμους τους και άλλα τα άφησε ο ίδιος ο χρόνος...

Πέρασαν τα χρόνια και η τεχνολογική εξέλιξη έφερε την πρόοδο. Πρόοδος, που βοήθησε τη ζωή να καλυτερέψει και να διευκολύνει τους ανθρώπους στον αγώνα της για επιβίωση. Ιδιαίτερα στον τομέα της γεωργίας, τότε που ο κάματος μετρούσε τους πόνους του τα βράδια.

Eκείνα τα χρόνια το αλώνι είχε τη δική του μαστοριά. Το έκτιζαν ανάμεσα σε δομούς ή ξέφωτα και το έζωναν με ξερολιθιά στα τόξα του –με τ'ς αζούρ'ς– για να στερεώσουν τα χώματα και να διαφυλάξουν τον καρπό. Aλώνια περίτεχνα, μεγάλα και ολοστρόγγυλα, γυρισμένα με πέτρα και με γιομάτους αρμούς· αλώνια πρωτόγονα, μικρά, υπερυψωμένα επάνω σε πλάκες· όλα γεμάτα αναμνήσεις, κάματο και ευτυχία... Σπορά–θέρος–αλωνισμός: μια δουλειά γεμάτη κόπο και μαστοριά.

Έχουμε και λέμε: «Aλώνια που υπάρχουν στη Bωλάξ την 1.09.2013, αρχίζοντας από το Bουνό»:

Για την μεταφορά: dvidos, 7_2015