Βωλάξ, Τήνος. Τόπος όμορφος και ζωντανός. Χωριό αγαπημένο. Μέρος που θέλουμε να προστατέψουμε και να αναδείξουμε πιο πολύ από ποτέ! Εκτιμούμε όλα όσα μας προσφέρει μέσα απ' την ιστορία και την κουλτούρα του, μέσα από την αξεπέραστη φύση και τις αξίες των ανθρώπων του...
Ακολουθήστε μας!

VIDEO

Εμφανίζονται αναρτήσεις με την ετικέττα VIDEO.   Ολες οι ετικέττες, Ολες οι αναρτήσεις

Για να θυμούνται τα παιδιά και να μαθαίνουν οι απόντες...

Ουέστα!
Επιτέλους, σας δίνουμε μονταρισμένο το βίντεο από τα πλάνα της κατασκήνωσης.

Μέρος 1ο

Μέρος 2ο

 

Το καλοκαίρι του 2011 ο Fr Georges προσφέρθηκε να μας δείξει τον δρόμο που χρησιμοποιούσαν οι χωριανοί για να κατέβουν στην χώρα, πριν την δημιουργία του "αμαξωτού". Το αποτέλεσμα ήταν οτι δύο ώρες μετά από πολύ χαλαρό περπάτημα ήμασταν στην χώρα, κοντά στο παλιό χάνι για τα γαϊδούρια και άλογα.

Η διαδρομή είναι πολύ βατή, ανεβαίνεις από το μονοπάτι μετά τον Αγιο Μάρκο με προορισμό το Εξώμβουργο. Από εκεί κατηφορίζεις εύκολα στον Τριπόταμο. Περνώντας απέναντι στο ηρώο (σημερινή τοποθεσία εργαστηρίου Χάλαρη) συνεχίζεις για χώρα. Διασχίζοντας την περιφερειακή οδό της χώρας, κατηφορίζεις τον παλιό κεντρικό δρόμο της χώρας μέχρι να βγεις στην θάλασσα...

Καλό δρόμο!

 

 

Η πανηγυρική λειτουργία γίνεται πρωί της Κυριακής του Πάσχα και ολοκληρώνεται με τη λιτανεία της Ανάστασης,στα δρομάκια του χωριού. Όσο προχωράει η λιτανεία, μικρά και μεγάλα παιδιά σημαίνουν τις καμπάνες και κάνουν κρότους με παλιά τριμπόνια και δυναμιτάκια! Aς δούμε ένα μικρό βιντεάκι που παρουσιάζει την Ανάσταση στο χωριό.

 

 

Ευχαριστούμε την Λουκία Σιγάλα για τις φωτογραφίες!

 

Ανήμερα την Κυριακή του Πάσχα του 2011.
Εισαγωγή στην λειτουργία και λιτανεία.

Δεν είναι εύκολο να κρατάς κάμερα και να δείχνεις σεβασμό προς την εκκλησία την ίδια στιγμή... όμως νομίζω οτι άξιζε τον κόπο!

Πως μια ιδέα γίνεται γεγονός

[Ο Καρακιόζης σπάει το κεφάλι του να βρει τρόπο να γεμίσει το άδειο του στομάχι. Περνώντας κάτω από το Σεράι βλέπει την ανυποψίαστη νεαρή Βεζυροπούλα].
– Καλημέρα, Μαϊμουζέλ μου… 
– Αααα, καλώς τον Καραγκιόζη. Τι κάνεις;
– Μια χαρά Βεζυροπούλα μου… Αλλά, να, μια που σε βρήκα… μήπως σου βρίσκεται ένα βελόνι; 
– Βελόνι; Πώς, Καραγκιόζη μου, έλα πάνω να σου το δώσω, πολύ ευχαρίστως. 
– Όχι, Βεζυροπούλα μου, να μη σε βάζω σε κόπο για ένα τόσο δα βελόνι... Πέταξέ μου το! Αλλά, για να μη χαθεί, σε παρακαλώ τσίμπησέ το μου πάνω σε ένα καρβέλι ψωμί και πέταξέ το. Θα το πιάσω εγώ, μην ανησυχείς.

Καλοκαίρι απομεσήμερο στο χωριό. Πως θα περάσει η ώρα; συνέχεια...

Πρόσφατα, μια επισκέπτρια της Βωλάξ απευθύνθηκε στον φίλο της και του είπε: «Δεν είναι αυτό το χωριό που είχαμε έρθει τότε. Εκείνο ήταν μικρό και δεν είχε τίποτα... Είναι άλλο σου λέω, είμαι σίγουρη!»

Ήταν Δεκαπενταύγουστος του 1988, όταν ο φακός μια βιντεοκάμερας –σπάνιο για εκείνα τα χρόνια– προσπάθησε να καταγράψει τις γωνιές του χωριού μας, χωρίς να γνωρίζει ότι κατέγραφε το τέλος μιας ολόκληρης εποχής.

Τον Αύγουστο του 2010, εικοσιδύο χρόνια μετά, δοκιμάζουμε να κάνουμε την σύγκριση με το «σήμερα». Φωτογραφίζουμε το χωριό από την ίδια θέση ώστε να μπορεί κανείς να κάνει τη σύγκριση του τότε με το τώρα.

Δυστυχώς κάποιες φωτογραφίες δεν μπορούμε πλέον να τις αναπαράγουμε καθόλου: Νέα σπίτια εμφανίζονται μπροστά από τη θέση που είχε πάρει τότε ο φακός ή, πάλι, καινούργια οικήματα βρίσκονται ακριβώς επάνω στα σημεία που κάποτε υπήρχαν υπολείμματα πέτρινων τοίχων και γκρεμισμένων δομάτων.

Ξεκινάμε με το πρώτο μέρος αυτής της προσπάθειας.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Πηγή φωτογραφιών υπήρξαν:
Ντοκιμαντέρ, διάρκειας μίας ώρας, με τίτλο «Βωλάξ 1988»
Για τις φωτογραφίες του 2010: Leopold Dustal, Δημήτρης N. Βίδος

Ένα σημαντικό βίντεο βρήκε ο Nίκος στο διαδίκτυο. Eίναι μια βιντεοκάλυψη 15 περίπου λεπτών από το Πανηγύρι της Kαλαμάν, 30 Aπριλίου του 1981, Πέμπτη μετά το Πάσχα. 

 

Για την μεταφορά: dvidos, 7_2015