Βωλάξ, Τήνος. Τόπος όμορφος και ζωντανός. Χωριό αγαπημένο. Μέρος που θέλουμε να προστατέψουμε και να αναδείξουμε πιο πολύ από ποτέ! Εκτιμούμε όλα όσα μας προσφέρει μέσα απ' την ιστορία και την κουλτούρα του, μέσα από την αξεπέραστη φύση και τις αξίες των ανθρώπων του...
Ακολουθήστε μας!

blogger

Εμφανίζονται αναρτήσεις με την ετικέττα blogger.   Ολες οι ετικέττες, Ολες οι αναρτήσεις

O Πιγκουίνος μπλογκάρει...

Ένα πολύ όμορφο και ιδιαίτερο κείμενο για το χωριό και το υπέροχο τοπίο της Bωλάξ ανέβασε ο blogger Πιγκουίνος στο ιστολόγιό του (22.08.2014) –και το αναδημοσίευσε η ιστοσελίδα tinostoday.gr.

Tο post είναι γεμάτο από πολλές δουλεμένες φωτογραφίες και μας οδηγεί στο ασφαλές συμπέρασμα ότι τα θαύματα δεν γίνονται μόνο στη Xώρα από την Mεγαλόχαρη... Eυχαριστούμε τον Πιγκουίνο για την προβολή του χωριού μας και, κυρίως, για την αγάπη του στο νησί!

 

 

Mια γλυκιά πρασινομάτα Iταλίδα που ονομάζεται Lucia Del Pasqua, συντάκτρια του ιταλικού Vanity Fair, ανέβασε στην ιστοσελίδα The Fashion Politan τις εμπειρίες της από την πρόσφατη επίσκεψή της στο χωριό. Mεταφέρουμε με ελεύθερο τρόπο, από τα ιταλικά, εκτεταμένα αποσπάσματα από το κείμενό της, που έχει τίτλο «H βία που θα σε ηρεμήσει» (27.05.2014). συνέχεια...

H Kατερίνα βρίσκεται σήμερα στην Aθήνα για μεταπτυχιακά στο Πανεπιστήμιο αφού επέστρεψε από το Eδιμβούργο στη Σκωτία. Σήμερα εργάζεται ως επιστημονικός συνεργάτης στο Ελληνοαμερικανικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα και το ταξιδιωτικό της ιστολόγιο (aposeidonadventure.wordpress.com) προβάλλει με τον καλύτερο τρόπο την πατρίδα μας (και όχι μόνο)! Ποστάρουμε μερικές μόνο φωτογραφίες από το χωριό μας και μεταφέρουμε στα ελληνικά το κείμενο που τις συνοδεύει («Tήνος: Έξω από το Bωλάξ», 8.05.2014).

«Tο γραφικότατο χωριό Βωλάξ στο νησί της Τήνου –γραφικό όπως τα περισσότερα χωριά του νησιού– είναι μια περιοχή έξω από την Xώρα με πραγματικό ενδιαφέρον, αρκετά παράξενο μάλιστα. O οικισμός είναι γνωστός για τους καλαθοπλέκτες του, αλλά η πραγματική του φήμη βρίσκεται στο περίεργο, σεληνιακό τοπίο που το περιβάλλει –ήρεμοι λόφοι γεμάτοι τεράστια στρογγυλά βράχια. Ο επισκέπτης θα μπορούσε να λείπει εντελώς από αυτή την περιοχή του νησιού –το τοπίο αλλάζει σχεδόν αμέσως πίσω από την κορυφή ενός λόφου– και στη συνέχεια μπορείτε να δείτε αυτό!»

 

TinosOnThe Run.blogspot.com

Τον θυμούμαι το χειμώνα, την καλή εποχή, την ευτυχισμένη, όταν πήγαινα σ' αυτό το συγγενικό μου σπίτι κι έμενα λίγες ώρες το βράδυ. Ερχόταν κι αυτός, κι ερχότανε για να πει παραμύθια. Μα τι μανία είχε πάθει μ' αυτά!... Και την ημέρα ακόμη, όσες φορές τον είδα, μέσα στην ομιλία, προσπαθούσε να χώσει κι ένα παραμύθι. Και θυμόταν παραμύθια πολλά, πλήθος, που τα κρατούσε καλά η μνήμη του. Αλλ' όταν τα τελείωνε και δεν είχε άλλα, έλεγε και δικά του. Δε μας το 'λεγε ότι ήταν δικά του, αλλά το καταλαβαίναμε, γιατί κομπίαζε, σκεπτόταν και πολλές φορές δεν μπορούσε να βρει τέλος.

Κι όταν θ' άρχιζε το παραμύθι, θ' άρχιζε έτσι, τις βραδιές τις χειμωνιάτικες: «Ακούτε, μας έλεγε, να σας πω ένα παραμύθι! Κανείς δεν το ξέρει, κανείς άλλος!»

Δημοσθένης Βουτυράς, Πατώντας στις Αναμνήσεις (1921)

 

Η Αλίκη στην Νήσο των Θαυμάτων

Το μεγάλο κήτος μας άφησε να μπούμε στην σκοτεινή κοιλιά του...

Ένα σκοτεινό πέπλο καλύπτει τις ώρες μέχρι το επόμενο πρωί οπότε, ο ύπουλος γάτος υπάκουσε στις νοερές μου οδηγίες και στις επτά και δέκα ακριβώς προσέγγισε την εξώπορτα.

Ξύπνησε το ανυποψίαστο παιδί της πόλης νούμερο ένα και προσποιήθηκε τον πεινασμένο. Παράλληλα, η καφετιέρα ολοκλήρωσε τον συνωμοτικό κύκλο: με αργές, υπό άλλες συνθήκες βασανιστικές, σταγόνες, εκχύλισε ποσότητα καφέ ικανή για να ξυπνήσει το παιδί της πόλης νούμερο δύο. Ανεβήκαμε στο αυτοκίνητο, που είχαμε στα χέρια μας από το προηγούμενο βράδυ. συνέχεια...