Ιούλιος 2024

Περνούν και χάνονται και δε γυρνάνε
στη νύχτα τρέχουνε και τραγουδάνε
είναι τα λόγια τους λόγια θλιμμένα
κι είναι τα μάτια τους μισοσβησμένα

Φεύγουν και μένουμε μόνοι στον κόσμο
και συνεχίζουμε γεμάτοι πόνο
βλέπουμε όνειρα χωρίς εικόνες
είναι οι μέρες μας σαν τους αιώνες

Φεύγουν και χάνονται μέσα στη λήθη
και μένουν πίσω τους μόνον οι μύθοι
φεύγουν και χάνονται και δε γυρνάνε
κι ούτε κανένας μας ξέρει πού πάνε

Μόνο την άνοιξη έν' αεράκι
ζεστό κι ανάλαφρο και σαν χαδάκι
βουβό κι ανέμελο και μυρωδάτο
από τη φλόγα τους είναι γεμάτο

Διονύσης Στεργιούλας 

Άυγουστος 2024

Γλυκό το φως, παιχνιδιάρικο
νανούρισμα που γαληνεύει την ψυχή
η φύση αφήνεται ήρεμα και απλά
μέχρι να τυλιχτεί στο σκοτάδι

Ιούλιος 2023

Ως Volax.gr οφείλουμε να απαντήσουμε σε κάτι. Από την πρώτη στιγμή η ιστοσελίδα μας φιλοξενεί ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ θέλει να γράψει κάτι σχετικά με το χωριό μας ή να ανεβάσει ανάλογη φωτογραφία γι' αυτό. Τον έχουμε παρακινήσει μάλιστα με διάφορες ενέργειες όλα αυτά τα χρόνια. 

Σε κάθε άρθρο που φιλοξενεί το Volax.gr μπορεί κανείς να εκφέρει ελεύθερα την άποψή του. Δεν είναι τυχαίο μάλιστα πως από τον αρχικό σχεδιασμό του το site «κατασκευάστηκε» με αυτήν ακριβώς τη δυνατότητα, να μπορεί δηλαδή κανείς να αφήνει το σχόλιό του κάτω από κάθε άρθρο. 

Ευτυχώς, η δυνατότητα ελεύθερης σκέψης, έκφρασης, συλλογής και διάδοσης πληροφοριών, ενημέρωσης και άσκησης κριτικής έχει καταστεί κατά πολύ ευκολότερη σήμερα χάρη, ΚΥΡΙΩΣ, στη χρήση των σύγχρονων μέσων κοινωνικής δικτύωσης. 

Θα μπορούσε κανείς να πει πως κάτι τέτοιο δεν αρέσει σε μερικούς, και πως προτιμούν τις κατά μόνας συζητήσεις και τις από άμβωνος θέσεις. Θα μπορούσε ακόμη κανείς να πει πως με πρωτοφανή έλλειψη σεμνότητας, υπάρχουν κάποιοι που βαφτίζουν διάλογο τον μονόλογό τους. 

Ωστόσο, η δική μας άποψη, είναι πως αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν ακόμη κατανόησει τον κοινωνικό ρόλο του διαδικτύου και, πολλές φορές, δεν αντιλαμβάνονται την αξία των νέων τεχνολογιών. Και χωρίς αμφιβολία, δεν αντιλαμβάνονται τις αγαθές προθέσεις μας. 

Στην απάντηση που λάβαμε χτες για το γνωστό θέμα, διαβάζουμε (κατά γράμμα): «Τα social media δεν είναι ο τόπος επίλυσης προβλημάτων, δημοσιεύσεων, σχολίων και συζητήσεων, ιδιαίτερα όταν σε κάποια ιστοσελίδα έχουν μόνο μερικοί το δικαίωμα να σχολιάζουν και να προσθέτουν δημοσιεύσεις ανάλογα με την δική τους αντίληψη».

Αν και θα ήμασταν ικανοποιημένοι που (τελικά) υπάρχουν κάποιοι που μας διαβάζουν, ωστόσο δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Το παραπάνω σχόλιο είναι απολύτως ψευδές! 

Η ελευθερία της έκφρασης αποτελεί τη βάση αλλά και την υλοποίηση της ανάπτυξης της ανοχής και της ανεκτικότητας μιας κοινωνίας σε κάθε διαφορετική άποψη. Και αυτή η ελευθερία διασφαλίζεται στην ιστοσελίδα μας. Κάπου αλλού πρέπει να στραφεί κανείς αν θέλει να δει ποιοι είναι εκείνοι που υπονομεύουν την ελευθερία της έκφρασης και, κυρίως, ποιοι υποτιμούν την νοημοσύνη μας. 

Ο καθένας είναι ελεύθερος να γράψει/σχολιάσει/απαντήσει/μεταδόσει πληροφορία μέσω της ιστοσελίδας μας. Και κάτι τέτοιο ισχύει και για το post που διαβάζετε αυτή τη στιγμή. 

* «Ο κόσμος θέλει να εξαπατηθεί, άστον λοιπόν να εξαπατηθεί» (Γάιος Πετρώνιος)

Σύμφωνα με τα λεξικά, παραίτηση είναι η οικειοθελής αποχώρηση από μια εργασία, η
εγκατάλειψη μιας προσπάθειας ή η απώλεια της διάθεσης για νέες προσπάθειες.

Η δική μου παραίτηση έχει γίνει εδώ και μέρες, μετά από όλα τα συμβάντα του
καλοκαιριού.
Μου ζητήθηκε, ωστόσο, να περιμένω λίγο πριν την κοινοποιήσω. Αγαπώ και
σέβομαι αυτόν που μου το ζήτησε και το έκανα.
Ρωτήθηκα αν ήταν σωστό να το ανακοινώσω μέσα στο πανηγύρι. Σκέφτηκα να μην χαλάσω το εορταστικό κλίμα και το γεμάτο ευχές Viber και το καθυστέρησα.
Δέχτηκα και κάποια τηλεφωνήματα από συγχωριανούς μας, οι οποίοι προσπάθησαν πολύ έντονα να μου αλλάξουν γνώμη. Τους ευχαριστώ όλους.

Η απόφασή μου, όμως, είναι συνειδητή και όχι αποτέλεσμα «εν θερμώ αντίδρασης».

Υπάρχουν κάποια πράγματα που μέσα στο μυαλό μου είναι «ιερά».
Δεν μπορώ να «υπηρετώ» μια κοινότητα που βάλλει κατά των παιδιών της.
Δεν δέχομαι να πίνουμε μία ρακή και να μου λένε ψέμματα.
Δεν θέλω να βλέπω ανθρώπους που είχα ψηλά και να τους λέω κρύες καλημέρες.

Ο δικός μου κύκλος έκλεισε.
Καλή συνέχεια στο Διοικητικό Συμβούλιο. Σας ευχαριστώ για την συνεργασία.

Σας ευχαριστώ όλους για την τιμή που μου κάνατε τόσα χρόνια με την εμπιστοσύνη σας.

Με τιμή

Νίκος

Τα παλιά χρόνια, στις διάφορες συνελεύσεις του τοπικού Συλλόγου, στα καθήκοντα του Γενικού Γραμματέα ήταν να κρατά πρόχειρες σημειώσεις για τα θέματα της ημερήσιας διάταξης και μετά το πέρας της συνέλευσης, λογικά μέσα στις επόμενες ημέρες, να καταγράψει τα αποτελέσματα σε ένα σκληρό και μεγάλο σε μέγεθος τετράδιο που ονομαζόταν «Βιβλίο Πεπραγμένων».

Από τις ελάχιστες πρόχειρες σημειώσεις που έχουν σωθεί (δεν υπήρχε και λόγος να κρατηθούν εξάλλου) υπάρχει μία που μας υπενθυμίζει από πόσο παλιά ήταν η πρόθεση να φύγουν τα παιδιά από το παπαδικό.

Στο ντοκουμέντο που αναρτούμε και φέρει την ημερομηνία 24 Αυγούστου 1995 (δηλαδή πριν από 29 χρόνια και 29 ημέρες ακριβώς) τίθεται το ερώτημα στον Σύλλογο αν το παπαδικό πρέπει να παραμείνει από εδώ και στο εξής ανοικτό ή πρέπει να κλείσει σύμφωνα με μια εισήγηση. 

Τι είχε συμβεί: Μία κυρία βρήκε ακάθαρτη την τουαλέτα του παπαδικού ανήμερα του Δεκαπενταύγουστου. Σε έντονο ύφος η ίδια κυρία, ανέφερε πως αυτή είναι υπεύθυνη για την περιποίηση και τον καλλωπισμό της εκκλησίας, τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά, και πως δεν μπορεί να απασχολείται και με τον ευπρεπισμό του παπαδικού. Η ίδια, καθώς έλεγε, ήταν υπόλογη στον εφημέριο για τις φθορές που έκαναν τα παιδιά (class of ’95) και απαίτησε το παπαδικό να επιστρέψει στην πρωταρχική του χρήση, αυτή για την οποία κτίστηκε το 1912.

Για όσους δεν ζούσαν στη Βωλάξ του 1995  ή δεν θυμούνται τι έγινε πριν από τρεις δεκαετίες, να πούμε πως η απόφαση που πάρθηκε ήταν να παραμείνει το παπαδικό ως έχει (στα παιδιά) αλλά να κλειδωθεί η τουαλέτα. Και αυτό κράτησε περίπου για μιάμιση σεζόν.

20240820_06.14_am

Ο Επίκουρος απάντησε στην ατελείωτη και ανικανοποίητη αναζήτηση καινούριων δραστηριοτήτων προτρέποντάς μας ν’ αποθηκεύουμε και ν’ ανακαλούμε βαθιά χαραγμένες μνήμες ευχάριστων εμπειριών. Αν μπορούμε να μάθουμε ν’ αντλούμε πάλι και πάλι από αυτές τις μνήμες, υποστήριζε, τότε δεν θα έχουμε ανάγκη την ατελείωτη ηδονιστική αναζήτηση.

Αν κατηφορίσεις προς τις Σαβαγιάννες,
έχε τα αυτιά σου ανοιχτά,
θα ακούσεις παιδικές φωνές και γέλια,
είναι πάντα εκεί, αρκεί μόνο να έχεις τον νου σου,
μην βιαστείς και προσπεράσεις...

ηχογράφηση: Βωλάξ,  Αύγουστος 2024

διάρκεια: 02:02

Κυνήγι Θησαυρού 09-08-2024

Αύγουστος του 2014 το Kυνήγι του Θησαυρού έβγαλε μικρούς και μεγάλους στα σοκάκια του χωριού. Σε μια στροφή, εκεί προς την πηγή μια απρόσεκτη κίνηση προκάλεσε ζημιά...

Ας ακούσουμε την αντίδραση της ιδιοκτήτριας και ας συγκρίνουμε την ζωή μας 10 χρόνια μετά...

Η κυρία Μαρία μας περιγράφει:

ηχογράφηση: Βωλάξ,  Αύγουστος 2014

διάρκεια: 01:39

.

Ιούλιος 2024

"'Ένα παιδί μπορεί να διδάξει σε έναν ενήλικα τρία πράγματα:
να είναι ευτυχισμένος χωρίς ιδιαίτερο λόγο,
να είναι πάντα απασχολημένος με κάτι και
να ξέρει να απαιτεί με όλη του τη δύναμη αυτό που θέλει".

Πάουλο Κοέλιο