Bρίσκομαι ξαπλωμένος επάνω στα βράχια του Aπλώματος. Πως μπορώ να βρω ποια είναι τα είδη των σύννεφων που τρέχουν από πάνω μου; συνέχεια...
Έχουμε κατασκηνώσει στις Σαββαγιάνες. Θα μπορούσε ένα καλάμι να μας δείχνει την ώρα;
Έχετε κάπου κατασκηνώσει και ξαφνικά το ρολόι σας σταματά. Πως θα ξέρετε πάνω-κάτω τι ώρα είναι; Θα σας πούμε αμέσως. συνέχεια...
Περπάταγα μέχρι την Aγία Mαρίνα και τα τριζόνια είχαν... τρελλαθεί. Έκανε πραγματικά πολλή ζέστη. Aλήθεια, μπορώ να καταλάβω τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος από τον ήχο των τριζονιών; συνέχεια...
Είστε σε ένα μέρος και το κινητό σας δεν πιάνει ούτε μια μπάρα στο σήμα. Μην απογοητεύεστε. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν μπορείτε να επικοινωνήσετε με τον υπόλοιπο κόσμο και τους φίλους σας που βρίσκονται μακριά. Mπορείτε πάντα να βασίζεστε στα σήματα καπνού! συνέχεια...
Πάντα είχαν ενδιαφέρον οι ιστορίες–θρύλοι για πειρατικούς θησαυρούς κρυμμένους σε σπηλιές δίπλα στο κύμα· για ναυάγια πλοίων που, φορτωμένα με χρυσό και ασήμι, βουλιάζουν από τον κακό καιρό του Αιγαίου...
Οι ληστές και οι πειρατές προτιμούσαν να απαλλαγούν σύντομα από τα πολύτιμα φορτία τους και έτσι επέλεγαν να τα κρύβουν σε πιο... εύκολα αλλά ταυτόχρονα δυσπρόσιτα σημεία, όπως χαράδρες, πηγάδια ή σπηλιές.
Υπάρχουν ιστορίες με κλεμμένα γρόσια από την τουρκοκρατία ή κρυμμένες αγγλικές λίρες από την περίοδο της γερμανοϊταλικής κατοχής που έθαψαν οι χωρικοί στα χωράφια και τα βουνά για να τις γλυτώσουν. Πολλούς θησαυρούς άφησαν οι Τούρκοι πριν φύγουν από την Ελλάδα. «Το αγαπημένο τους... χρηματοκιβώτιο ήταν το καζάνι και σπανιότερα το πιθάρι. Έκρυβαν τους θησαυρούς τους χρησιμοποιώντας σαν δόλωμα ένα μικρότερο δίπλα του και σε μικρότερο βάθος, ώστε όποιος τον έβρισκε να σταματούσε εκεί. Τα σημάδια τους ήταν η στάχτη, τα κάρβουνα και ο ασβέστης, μια και το πέρασμα του χρόνου δεν αλλοιώνει αυτά τα υλικά». [Τα Νέα, 2007] συνέχεια...
Δεν υπάρχει θησαυρός χωρίς κάποιον χάρτη. Και επειδή πάντα υπάρχει η πιθανότητα, ο χάρτης αυτός, να πέσει σε λάθος χέρια έπρεπε να γνωρίζουν οι ενδιαφερόμενοι κάποιο κρυφό αλφάβητο... Από αυτό το σημείο ξεκινάει η μικρή μας ιστορία...
Γέννημα φόβου ή απελπισίας, και πάντως προϊόν βαθιάς δεισιδαιμονίας ήταν οι προφητείες των βυζαντινών χρόνων. Όταν όμως, οι προφητείες τελειώνουν, ο λόγος ανήκει στη μαγεία. Και στοιχεία πρακτικής μαγείας βρέθηκαν καταγεγραμμένα σ' ένα μικρό χειρόγραφο τετράδιο Σολομωνικής από έναν συλλέκτη βιβλίων πριν από αρκετά χρόνια σε παλαιοπωλείο της Αθήνας.
Aνάμεσα στα απόκρυφα βιβλία των δύο τελευταίων προχριστιανικών αιώνων ήταν και η περίφημη Διαθήκη Σολομώντος υιού Δαυίδ. Γύρω από την προσωπικότητα του σοφού βασιλιά, που σύμφωνα με κάποια παλιά ιουδαϊκή παράδοση είχε γράψει βιβλίον ιαμάτων πάθους παντός, πλέχτηκαν με την πάροδο του χρόνου κάθε λογείς θρύλοι –οι περισσότεροι βέβαια στις αρχές του μεσαίωνα, την εποχή ίδρυσης του χωριού Βωλάξ...συνέχεια...