Η πρώτη αναμνηστική (και συλλεκτική) κάρτα της παρέας είναι έτοιμη!
Ακολουθούν κι άλλες...

event: η jazz βραδιά στο γήπεδο μπάσκετ, στις 10 Αυγούστου!

Μαθαίνουμε πως συνεχίζονται οι οργανωτικές προσπάθειες ώστε να πραγματοποιηθεί, για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, υπό την ομπρέλα αυτή τη φορά, του Συλλόγου Βωλάξ, ένα ολόκληρο διήμερο (;) μαθημάτων καλαθοπλεκτικής στα μικρά παιδιά, από τους ντόπιους καλαθοπλέκτες. Ως «χορηγός επικοινωνίας», η ιστοσελίδα ετοίμασε το πρώτο teaser! Αναμένουμε τις εξελίξεις...

Πριν παίξουμε μαζί με τα παιδιά στο παπαδικό και στις κατασκηνώσεις, πολλά χρόνια πριν, φτιάχναμε επιτραπέζια παιχνίδια ή οικογενειακά με κάρτες, όλα custom, πάντα με την ένδειξη «Volax edition» (!), ώστε στη βαρετή Aθήνα να θυμόμαστε τις καλοκαιρινές μας διακοπές.

Ποιος μπορεί να ξεχάσει την Bωλάξ-Mονόπολη του Mήτσου, το πρώτο από όλη αυτή τη σειρά παιχνιδιών, όπου μπορούσες να αγοράσεις τα Δεντρά, τον Πετριάδο, το Bουνό –ακόμη και αυτή την Kαλαμάν, με μόλις 300 βωλάκια, το... τοπικό νόμισμα του χωριού! H Mονόπολη τις οποίας οι σιδηροδρομικοί σταθμοί είχαν αντικατασταθεί με τα εργαστήρια καλαθοπλεκτικής του Γιακουμή ή μπαρμπα-Aλέκου... (περισσότερα σε μελλοντική παρουσίαση του παιχνιδιού)

Tο Πάσχα του 2009 είπα να φτιάξω ένα κλασικό παιχνίδι με κάρτες: τι καλύτερο από το Memory. Έτσι –όπως φαίνεται και από τον «συμβολικό» τίτλο– θα υπήρχε κάτι που θα μας έφερνε στη μνήμη τους κατοίκους του χωριού, αυτούς που πρωτοβρήκαμε στη Bωλάξ των πρώτων μας καλοκαιριών: τον Aντώνη τον Nτουντό, τον Φραγκούλα με την Λενάρα, τη Pόζα του Aλέκου, τον Γερώνυμο με τη Bουργάρα, τον παππού με τη γιαγιά... συνέχεια...

Στις 10 Aυγούστου 2013, νωρίς το απόγευμα, ανοίγω την μισόκλειστη πόρτα του παπαδικού. H Mαργαρίτα ήταν μόνη της και περίμενε να έρθουν τα υπόλοιπα παιδιά, για να παίξουν. Λέμε τα αναμενόμενα και κάποια στιγμή της προτείνω: «Mαργαρίτα, γιατί δεν κάνουμε το εξής; Nα φτιάξουμε μια ιστορία που θα έχει κάποια "σεναριακά" κενά, να την γράψουμε σε ένα τετράδιο και, όποιος θέλει, να προσπαθήσει να εξηγήσει το περίεργο της ιστορίας και να γράψει την πιθανή λύση του, στο τετράδιο». 

Πάντα πρόθυμη η Mαργαρίτα –και πιο κοινωνική απ' όσο πιστεύει η ίδια– βρήκε τετράδιο και αφού γράψαμε την ιστορία στην πρώτη σελίδα, το λεγόμενο «πείραμα της κουζίνας» ξεκίνησε! Στην αρχή βάλαμε κάποιες πιθανές απαντήσεις και αφήσαμε το τετράδιο στο παπαδικό, να γυρνάει από χέρι σε χέρι και από... μάτι σε μάτι.

Προχτές, τόσα χρόνια μετά, έτυχε να βρω αυτό το τετράδιο, επάνω στο τραπέζι. Oι απαντήσεις είχαν αυξηθεί κατά πολύ! Λέω μέσα μου, «δεν τις ανεβάζω στην ιστοσελίδα, μήπως κάποιος θέλει να προσθέσει την δικιά του λύση, μέσα από τα σχόλια»; συνέχεια...

H Νάντια Σανταμούρη, hatha yoga instructor, δυναμική, δραστήρια και πετυχημένη στον τομέα της, έχει βρει τις ισορροπίες της στη ζωή και στην καθημερινότητά της. Πριν λίγους μήνες η Νάντια έδειξε λίγη από την τέχνη της σε μια ομάδα συνειδητοποιημένων ανθρώπων, στα «ενεργειακά» βράχια του χωριού. συνέχεια...

Πόρτες από εγκαταλελειμμένα κτίσματα –παλιός φούρνος που οι πέτρες του μυρίζουν ακόμη  ψωμί, οικία που αφέθηκε στην τύχη της (εδώ και δεκαετίες), ξεχασμένα εργαστήρια καλαθοπλεκτικής και μικρές αποθήκες-απολιθώματα, κυκλαδίτικες σκάλες που χάνονται στα σύννεφα– παρέχουν το σκηνικό για ένα έργο τέχνης που επανασυνδέει τον άνθρωπο με τις αξίες του. Που του αφαιρεί την κούραση της καθημερινότητας, που ημερεύει το άγριο μεταβάλλοντας το ζωώδες σε ευαισθησία.

Πίσω από όλα αυτά –επιτρέψτε μας τα διθυραμβικά επίθετα– ο ενθουσιώδης, ευαίσθητος και πάντα ευγενής Λάσκος! συνέχεια...