Έχω μια ικανότητα να ξεχνάω τις ασήμαντες στιγμές και να θυμάμαι τις «γεμάτες». Έχω, όμως, και ένα μικρό πρόβλημα: να νοσταλγώ όταν φτάνω σε αδιέξοδο. Και τώρα, που κάθομαι μόνος, νοσταλγώ μια «γεμάτη» στιγμή: Στις 17 Αυγούστου υπήρχε στην Βωλάξ η καθιερωμένη καλοκαιρινή παράσταση Καραγκιόζη για τα μικρά παιδιά. Την ίδια νύχτα στην Κώμη, υπήρχε προβολή της ταινίας Biloba, που γυρίσματα αυτής έγιναν και στο χωριό μας. Είπαμε να αφήσουμε πίσω τον Καραγκιόζη και να κατευθυνθούμε στο καφενεδάκι του Πλάτανου, στην Κώμη, για να ζήσουμε τη χαρά του θερινού σινεμά.
Σε ποιον να πρωτοδώσουμε συγχαρητήρια... Η φιλοξενία των παιδιών (σπιτικές λεμονάδες από τους πλούσιους κήπους της περιοχής, χάρτινα σακουλάκια γεμάτα ποπ-κορν, χαμόγελα και κατανόηση παντού) ήταν παράδειγμα προς μίμηση για μας. Ένα ολόκληρο χωριό, ζωντανό και φιλικό, παρακολουθεί με προσήλωση και ενδιαφέρον την ταινία. Τα χαρούμενα πρόσωπά μας παίρνουν το χρώμα απ' το φως της ταινίας. Τα είδωλά μας καίγονται από τα λούμενς. Όλοι μας ξαναβρίσκουμε την χαρά της κοινής απόλαυσης, και 'γω –μαζί με την υπόλοιπη παρέα από το Βωλάξ– φεύγω με την αίσθηση του ανολοκλήρωτου. Με την αίσθηση ότι χρωστάω κάτι. Κάτι που προσπαθαθώ να το ξεπληρώσω με τις 278 λέξεις αυτού του κειμένου.συνέχεια...
Δύο ήταν οι εκδηλώσεις που ήταν αφιερωμένες στην καλαθοπλεκτική χειροτεχνία. H παλαιότερη παρουσιάστηκε πριν από 14 χρόνια, ανώ η τελευταία μόλις πριν από λίγες εβδομάδες... συνέχεια...
Μια από τις πιο ζωντανές μουσικές συναυλίες ήταν και αυτή που πραγματοποιήθηκε στην Βωλάξ (το Σάββατο στις 24.07.2010, στις 10 το βράδυ) από τον Νίκο Τσιαμτσίκα και τους Blues Report!
Από όλους αυτούς τους μαύρους άνδρες (και γυναίκες) που τραγούδησαν στις βαμβακοφυτείες ή στα μαγαζιά του Σικάγο, στις εκκλησίες, στις γωνίες των δρόμων ή στα μικρόφωνα των δισκογραφικών εταιρειών, το μπλουζ αποσπάστηκε από τον περιθωριοποιημένο κόσμο της μαύρης κοινότητας για να γίνει πηγή έμπνευσης της μουσικής του Δυτικού κόσμου. Και έτσι, για πρώτη φορά στο θεατράκι της Βωλάξ, σ' αυτό το «ορεινό» κυκλαδίτικο χωριουδάκι, ο Νίκος Τσιαμτσίκας και οι Blues Report μας ταξίδεψαν με μουσική και τραγούδια που έχουν τις ρίζες τους βαθιά πίσω στον χρόνο και πέρα από τον Ατλαντικό, αλλά ερμηνεύονται από μουσικούς που ζουν εδώ, στην Ελλάδα, ανάμεσα μας.
Πολύ ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις –καθ' όλη την διάρκεια του καλοκαιριού– μπορείτε να απολαύσετε στο χωριό μας. Το πρόγραμμα του Συλλόγου της Βωλάξ και του φετινού Φεστιβάλ Εξωμβούργου έχει ως εξής:
Μια πολυεθνική λογοτεχνική γιορτή αποτέλεσε το Πρώτο Φεστιβάλ Λογοτεχνίας που παρουσιάστηκε στην Τήνο (Χώρα / Βωλάξ / Πύργος). Ας θυμηθούμε τι έγινε πριν από οκτώ μήνες...
Η Κοινωνία των (δε)κάτων, μέσω της Λογοτεχνίας, μας έδωσε την δυνατότητα να ανοίξουμε τα μάτια μας σε άλλους πολιτισμούς και σε συνεργασία με το Πανελλήνιο Ιερό Ίδρυμα Ευαγγελιστρίας Τήνου, τον Δήμο Εξωμβούργου, τον Δήμο Τήνου, το Ίδρυμα Τηνιακού Πολιτισμού καθώς και με τους φορείς της Κύπρου: Atlantis Productions και Ιδεόγραμμα, έφερε στο νησί μας το Πρώτο Διεθνές Λογοτεχνικό Φεστιβάλ Τήνου!
Ένας σημαντικός θεσμός, μια καθαρά ιδιωτική πρωτοβουλία χωρίς καμία κρατική συμμετοχή, με 26 λογοτέχνες (από τους προβλεπόμενους 28) από 17 συνολικά χώρες, σε τρεις διαφορετικές εκδηλώσεις! Η οργάνωση είχε κάποιες ατέλειες, κάποια λάθη και κάποιες αβλεψίες, όμως, είναι ένας θεσμός που αξίζει και θα πρέπει να συνεχίσει. Ξέρουμε ότι θα επιδιωχθεί να γίνει θεσμός το φεστιβάλ και να διεξάγεται κάθε δύο χρόνια. Μακάρι!
Υπάρχει μια ρήση που λέει: «Ο δρόμος για την κόλαση είναι οι καλές προθέσεις». Δυστυχώς, το νέο έργο του Συλλόγου στην περιοχή που καλούμε Άπλωμα ή του Βουράκ' η Πλάκα, κατέστρεψε βράχο (για την ακρίβεια ολοκλήρωσε την καταστροφή που είχε ξεκινήσει με την διάνοιξη του δρόμου), βράχο που εμείς ως παιδιά ονομάζαμε «θρόνο». Ο θρόνος ήταν ένας φυσικός πέτρινος «καναπές» που καθόσουν επάνω του και έβλεπες μακριά, από το Σκλαβοχωριό αριστερά μέχρι την Κολυμπήθρα και τον Άγιο Φύλακτο στο βάθος.
Έβλεπες πέρα από τις κορυφογραμμές ως τα βουνά της Άνδρου και άκουγες το πανηγύρι στο Αγάπη το Πάσχα ή τους πυροβολισμούς των κυνηγών το Σεπτέμβριο πίσω από τον Άη-Γιάννη του Φαλατάδου. Και αυτά ήταν τα κοντινά... Αν σήκωνες το κεφάλι επάνω, όταν ο ήλιος είχε δύσει, έβλεπες με θαυμασμό και έκπληξη όλο τον ουράνιο θόλο με τη Μεγάλη Άρκτο και τους υπόλοιπους αστερισμούς. Κάποια καλοκαίρια, μάλιστα, αν είχες τύχη και βρισκόσουν στον θρόνο, μπορούσες να δεις βροχές από διάττοντες αστέρες που έσχιζαν τους ουρανούς του πλανήτη... Εμείς, όλοι μαζί, μαζευόμαστε πολύ συχνά και διαχωρίζαμε τα πεφταστέρια από τα κινούμενα φώτα των αεροπλάνων, ή λέγαμε περίεργες ιστορίες και παραμύθια, τυλιγμένοι με κουβέρτες και ξαπλωμένοι στη πλακούρα...
Ο βράχος αυτός, λοιπόν, μας έκανε να αισθανόμαστε ως μικροί θεοί που κάθονται στον θρόνο τους και παρακολουθούν, εποπτεύουν και ελέγχουν τις πράξεις των ανθρώπων και τα έργα της φύσης...
Στις 29 Ιουλίου του 1995, στον ίδιο αυτό χώρο, περπάτησε ο... θεός Διόνυσος, σε μια αξέχαστη παράσταση: στις Βάκχες του Ευριπίδη, το μοναδικό έργο της αρχαιότητας, όπου ο Διόνυσος πρωταγωνιστεί ως ανθρωποποιημένος θεός! συνέχεια...
Το Πρώτο Διεθνές Λογοτεχνικό Φεστιβάλ Τήνου (Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα Πολιτισμού 2007-2013) θα φέρει στην Τήνο το τριήμερο 29, 30 και 31 Ιουλίου 2010 είκοσι επτά γνωστούς και σημαντικούς (κάποιοι από αυτούς διάσημοι) συγγραφείς και ποιητές από 18 χώρες. Οι μουσικοί, οι χορευτές και οι ηθοποιοί θα είναι από την Τήνο. Θα είναι μία πολυεθνική και πολυπολιτιστική γιορτή όχι μόνο της λογοτεχνίας αλλά και της μουσικής και του χορού.
ΠΡΩΤΟ: επειδή θα επιδιωχθεί να γίνει θεσμός και να διεξάγεται κάθε δύο χρόνια
ΔΙΕΘΝΕΣ: επειδή θα συμμετάσχουν 27 συγγραφείς και ποιητές από 18 χώρες
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ: επειδή αντικείμενό του είναι η λογοτεχνία, κυρίως η σύγχρονη
ΦΕΣΤΙΒΑΛ: επειδή θα διεξαχθεί επί τριήμερο, θα περιλαμβάνει αναγνώσεις / απαγγελίες ποίησης και πεζογραφίας, τοπική μουσική και χορευτικό συγκρότημα της Τήνου
ΤΗΝΟΥ: επειδή θα διεξαχθεί στην Τήνο
Στόχος είναι να καταστεί η Τήνος σημείο αναφοράς και τόπος συνάντησης της σύγχρονης παγκόσμιας λογοτεχνίας, ένα νησί όπου η Δύση συναντά την Ανατολή, ο Βοράς τον Νότο, το Αιγαίο τη Μεσόγειο. Μέσω του λόγου, της γλώσσας, της έκφρασης, της επικοινωνίας, των αναγνώσεων, των απαγγελιών, των παραστάσεων, του χορού και της μουσικής, γίνεται γνωστός ο άλλος (ο ξένος), και σπάνε τα φράγματα του φόβου για τον «άλλον».
Mεταξύ των συγγραφέων και των ποιητών είναι και οι Ορχάν Παμούκ, Σαντιάγο Ρονκαλιόλο, Αν Κάρσον, Αντόνιο Ταμπούκι, Oμέρο Αρίτζις, Πιέρ Ασσουλίν, Φερνάντο Αρραμπάλ, Γιώργος Σκαμπαρδώνης, Κική Δημουλά, Ζυράννα Ζατέλλη, Τίτος Πατρίκιος, Έρση Σωτηροπούλου, Θανάσης Βαλτινός. Ο πλούτος των διαφορετικών γλωσσών και των σύγχρονων λογοτεχνικών τάσεων ανά τον κόσμο θα γίνουν κοινό κτήμα και οι συγγραφείς θα μοιραστούν την εμπειρία τους με το κοινό, έτσι ώστε το έργο του καθενός να αξιοποιηθεί για το κοινό καλό. συνέχεια...
Το παρόν άρθρο καταγράφει όλες τις εκδηλώσεις που έφεραν σε πέρας, μέσω του Συλλόγου, δύο πνευματικοί άνθρωποι και αποτελεί το μικρότερο αφιέρωµα που θα µπορούσε να γίνει σ' αυτούς τους πρωτεργάτες της πολιτιστικής ζωής του χωριού. Στον Ιάκωβο και την Σοφία Βίδου. ∆υο ανθρώπους που οραµατίστηκαν ένα υπαίθριο θέατρο και ένα λαογραφικό μουσείο σε ένα χωριό 23 ατόµων...
Μετά από 20 χρόνια επίμονης και συνεχούς προσπάθειας για την αναμόρφωση του χωριού από τον Σύλλογο, πέρα από τα βασικά έργα υποδομής, οφείλαμε να καταγράψουμε όλες τις πολιτιστικές εκδηλώσεις (1985-2005). Από τα πρώτα χρόνια, όπου οι εκδηλώσεις γινόντουσαν στην Αθήνα (στις αίθουσες του Λεοντείου Λυκείου Πατησίων) με την ευγενική φιλοξενία και συν-διοργάνωση του αδ. Γεώργιου, μέχρι τα εγκαίνια του ολοκαίνουργιου υπαίθριου θεάτρου (Σάββατο 25.07.1998) από την αξιοσέβαστη άμια Λουκία, τη γηραιότερη κάτοικο του χωριού.
Σαν σήμερα, πριν από ένα χρόνο, (σσ. 9.05) Ο Ευγένιος Σπαθάρης, ένας από τους πιο σημαντικούς και επιδραστικούς καλλιτέχνες του ελληνικού θεάτρου σκιών έφυγε, αφήνοντας ένα τεράστιο κενό.
Κάνουμε copy paste από την Βικιπαίδεια για να παρακολουθήσουμε λίγα πράγματα από την γεμάτη ζωή του: Γεννήθηκε στην Κηφησιά στις 2.01.1924. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές του άρχισε να ασχολείται με τη ζωγραφική και ιδιαίτερα με τους ήρωες του θεάτρου σκιών, από τους πρωτοπόρους του οποίου ήταν ο πατέρας του Σωτήρης, ο οποίος απεβίωσε το 1974. Το γεγονός αυτό τον εξοικείωσε με το καλλιτεχνικό αυτό είδος και ξεκίνησε να δίνει ο ίδιος παραστάσεις, αρχικά στη διάρκεια της κατοχής, σε θέατρα της Αθήνας, σε πρεσβείες, στη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη κ.α.. Από τότε, έδωσε πληθώρα παραστάσεων, τόσο στην Ελλάδα όσο και σε χώρες του εξωτερικού, συμμετέχοντας σε διεθνή φεστιβάλ και συνέδρια ειδικά για το θέατρο σκιών. Παρουσίασε πολλά έργα με ήρωα τον Καραγκιόζη, τόσο ως άψυχο υλικό (φιγούρες ηρώων), όσο και σε έμψυχη (ζωντανή) παράσταση με ηθοποιούς, στο Κρατικό Θέατρο Β. Ελλάδος, στο «Ελληνικό Χορόδραμα», στο Θέατρο Χατζώκου (Θεσσαλονίκη), στο Θέατρο Συντεχνίας και πολλά άλλα. συνέχεια...