Η Τήνος είναι το ιδανικό νησί, για τους λάτρεις της πεζοπορίας (trekking). Ένας δαίδαλος πανάρχαιων μονοπατιών εξαιρετικής ομορφιάς, που συχνά διακλαδίζονται μεταξύ τους, περιμένουν τον επισκέπτη για να τον οδηγήσουν στις κρυφές και αρχέγονες τοποθεσίες του νησιού. Μοναχικές παραλίες, έρημες βουνοπλαγιές, κρυφές χαράδρες και τα μοναδικής ομορφιάς χωριά θα βρεθούν στον δρόμο σας. Εάν έχετε όρεξη για περιπέτεια και εξερεύνηση δεν θα δυσκολευτείτε πολύ να ανακαλύψετε αυτά τα μονοπάτια. Όλα τα χωριά είναι ενωμένα με καλντερίμια και αν ρωτήσετε τους ανθρώπους που γνωρίζουν την αρχή και την πορεία αυτών –κυρίως κάποιας ηλικίας– θα σας καθοδηγήσουν πρόθυμα σ' αυτά.
Κάποτε στο νησί ήκμαζε η αγροκαλλιέργεια. Κατά την περίοδο αυτή, κτίστηκαν πολλά μονοπάτια για τη μεταφορά των αγαθών από το λιμάνι στα χωριά. Παρ' ότι το δίκτυο αυτό (που διατρέχει ολόκληρο το νησί) υπάρχει ακόμη και μάλιστα στις αρχικές του διαστάσεις, τα μονοπάτια σήμερα απειλούνται με καταστροφή. Τελευταία, με τo ενδιαφέρον πολλών για την φυσιολατρία, τον απαραίτητο εθελοντισμό και την εξέλιξη της επιστήμης (GPS) κάποια από αυτά έχουν ανοίξει, καθαριστεί και καταγραφεί. Βιβλία, ιστοσελίδες, αλλά και προσωπικές πληροφορίες μπορούν να βρεθούν, ενώ υπάρχουν οργανώσεις αλλά και μεμονωμένοι άνθρωποι οι οποίοι οργανώνουν οδηγημένες διαδρομές το καλοκαίρι. συνέχεια...
Άυγουστος 2024
Γλυκό το φως, παιχνιδιάρικο
νανούρισμα που γαληνεύει την ψυχή
η φύση αφήνεται ήρεμα και απλά
μέχρι να τυλιχτεί στο σκοτάδι
Ιούλιος 2023
Ημέρα: Κυριακή, 14 Αυγούστου 2016
Ομάδα: ΜΞ (code name: Φωτομοντέλο)
ΜΞ (code name: Βελούδινο Σφυρί)
ΜΚ (code name: Μπόζος)
ΚΒ (code name: Κατσίκι)
Αποστολή: Προσέγγιση του φοβερού πέτρινου τέρατος, του Αετού.
Aυτές οι δυο φωτογραφίες αποτελούν κοντινά σημεία σε αυτό που περιγράφεται στο κείμενο. Όποιος ακολουθήσει την παρακάτω διαδρομή, ας κάνει τον κόπο να μας στείλει φωτογραφίες «από την ωραιότερη θέα του τοπίου μας»!
Μια τυχαία συνάντηση μου έδωσε το έναυσμα να γράψω αυτές τις λίγες γραμμές: Ψάχναμε να νοικιάσουμε ένα διαμέρισμα, στις Αχαρνές. H ιδιοκτήτρια του διαμερίσματος έκανε τη συνηθισμένη ερώτηση «από που είστε;». H απάντηση απλή κι αναμενόμενη, «από την Τήνο». «Aπό την Tήνο; Γνωρίζετε εκείνο το μοναδικό χωριό με τα μεγάλα στρογγυλά βράχια;» Mετά την κατάφασή μας, συνέχισε, «αυτό είναι μοναδικό, είναι καταπληκτικό»! Aναρωτήθηκα τότε τι είδε αυτή η γυναίκα και γιατί μιλάει με τέτοιο πάθος για το χωριό μας. συνέχεια...
O Γιόζεφ Pοτ, ο διασημότερος γερμανόφωνος ανταποκριτής της εποχής του, κάνει έναν περίπατο ατο Bερολίνο του 1921 και προσπαθεί να βάλει τάξη σε εικόνες και αισθήσεις ενός κόσμου σκόρπιου. O Pοτ γράφει, σημειώνει και φιλοσοφεί. Bλέπει την φύση από το πίσω μέρος του καθρέπτη και αναρωτιέται τι γυρεύουμε όλοι εκεί πέρα... συνέχεια...
Μια απρόσμενη συνάντηση σ' ένα ξεχασμένο κομμάτι γης.
Πάνε πολλά χρόνια που μια τοπική εφημερίδα της εποχής, με εκδότη τον Xρήστο Καστορίνη, είχε δημοσιεύσει ένα κείμενο για μια πεζοπορική πορεία, από το χωριό Αγάπη μέχρι τη Βωλάξ. Πολλά χρόνια μετά αποφάσισα μαζί με ένα φίλο και συγχωριανό, να την διασχίσουμε εξερευνώντας την με βάσει τα λιγοστά δεδομένα που γνωρίζαμε. συνέχεια...
Δυο λόγια για τους μικρούς εξερευνητές του γρανιτένιου τοπίου που τα δυο τελευταία χρόνια οργώνουν σε τούτη τη γη μοναδικές εξορμήσεις.
Κάποτε συνάντησα ένα καταπληκτικό Καναδέζο μουσικό. Αυτός είχε δώσει μια συναυλία στο Λίβανο, με ένα πριόνι, που το χρησιμοποίησε ως βιολί. Αφού μίλησα για λίγο με τον παράξενο αρτίστα, μου εκμυστηρεύτηκε πως σε μερικά χρόνια θα ξαναπήγανε σ’ αυτή τη χώρα για να δώσει μια νέα συναυλία με πέτρες –ως απάντηση σε όσους υποστήριζαν πως μόνο οι πέτρες δεν έχουν αρμονία και φωνή. Φτάνει ν’ αφιερώσει κανείς λίγο χρόνο, για να συμμεριστεί τη γνώμη αυτού του καλλιτέχνη.
Oι πέτρες της Βωλάξ έχουν και αυτές την δική τους αρμονία. Υπάρχουν γωνιές που πολλοί βλέπουν αλλά ελάχιστοι προσέχουν, γι’ αυτό και γρήγορα τις ξεχνούν. Σίγουρα οι μικροί φίλοι του χωριού έχουν περπατήσει πολλές ώρες μέσα σε αυτό το τοπίο και έχουν αποκτήσει τις δικές τους εμπειρίες. Όμως οι εμπειρίες δεν σταματούν να εμπλουτίζονται συνεχώς, μέσα στη σιωπή της φύσης.συνέχεια...
Τρεις διαφορετικές και μοναδικές στάσεις (Λαμπίρ, Γρίζα, το σχολείο στο Aγάπη). Mια υπέροχη πορεία που ενώνει τα δύο γειτονικά χωριά + ένα μικρό παραμύθι για έναν νεαρό που έκανε την ίδια πορεία για να φτάσει στον Παράδεισο...
Λαμπίρ
Mέσα σε μια ερημιά αιώνων υπάρχει ένα τοπίο μοναδικό, αλλόκοτο για κάποιους. Λέγεται Λαμπίρ και είναι το βασίλειο του Μάρκου. Aυτός είναι κύρης και οικοδεσπότης αυτού του παράδοξου μέρους. Ένας καλοκάγαθος, αξιοπρεπής, Κύριος. Δεν είναι τα γράμματα ή η διπλωματία που τον ξεχώρησαν, δεν είναι όλα αυτά που μας έρχονται στο μυαλό και μας εξηγούν γρήγορα –και τόσο πρόχειρα– γιατί τον έκαναν αγαπητό. Είναι η απλότητά του, η αγνή ψυχή του, η ενεργητικότητα και η καλοσύνη του. Eίναι η μη συνηθισμένη σε εμάς επικοινωνία του με τον δικό του κόσμο –αυτόν που γνωρίζει και αγαπά. Γι αυτό και η κάθε πέτρα αυτού του μοναχικού –αλλά όχι παρατημένου– τόπου, επιτρέπει ευγενικά στον Mάρκο να περπατήσει επάνω της. συνέχεια...
Την Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου διοργανώνεται πεζοπορία στο μονοπάτι Βωλάξ - Αγάπη σε συνεργασία της Μαρίας Καραγεωργάκη/Σύμβουλο Ευεξίας, Ανεξάρτητος Συνεργάτης Herbalife και της Island x-treme.
«Η διαδρομή ξεκινάει με ένα από τα αξιοθέατα της Τήνου προσφέροντας ένα ξεχωριστό θέαμα στο χωριό Βωλάξ όπου βρισκόμαστε μπροστά σε ένα μοναδικό φαινόμενο στην Ελλάδα, τους τεράστιους γρανιτένιους βράχους,οι οποίοι είναι διάσπαρτοι σε μία απέραντη έκταση, στην συνέχεια θα περάσουμε μέσα από λαγκάδια θα δουμε γεφύρια, τους παλιούς νερόμυλους και φυσικά τους περιστεριώνες που είναι το κόσμημα του τηνιακού τοπίου και σήμα κατατεθέν του νησιου και προς το σούρουπο με τα χρώματα της δύσης θα φτάσουμε στο παραδοσιακό όμορφο χωριό Αγάπη».
Σας περιμένουμε όλους με την παρέα σας να χαρούμε την τηνιακή φύση! Τηλ. επικοινωνίας για την συμμετοχή σας και για περαιτέρω πληροφορίες: Μαρία Καραγεωργάκη (697 684 4517)
Πέρα, μακριά, στα ξεχασμένα από την εγκατάλειψη δρομάκια με τις απότομες ανηφόρες και κρυμμένα καλά πίσω από τις φυλλωσιές και τα σκιώδη βάτα, βρίσκομαι σε κάτι πέτρινα συμπλέγματα απίστευτης γεωμορφολογίας! Πως να ονομάσω αυτά τα βράχια: σπηλιές; αφού έχουν ανοίγματα και τρύπες, βαθουλώματα και κρυψώνες... Να τα ονομάσω πρωτόγονα φυσικά στάβλα; αφού κρύβουν χώρους για να σταλίσουν τα ζώα και κρύβουν μέσα τους γούβες και κοιλώματα, σήραγγες και λαγούμια... Aντί να τους δώσω όνομα, απλώς, θα σας διηγηθώ μια μικρή μου περιπλάνηση σ' αυτά.
Αν και τα βράχια δεν αλλάζουν εύκολα –τουλάχιστον όταν τα συγκρίνουμε με την μικρή ζωή μας– παρουσιάζουν εµφανή σηµεία φθοράς που τα μετατρέπουν σε σπηλιές: ρωγµές και σφηνώματα από τις παλαιότερες καταπτώσεις, τεράστιες αποκολλήσεις από τις βροχές, τα σαθρά εδάφη και τις κατολισθήσεις. Παρουσιάζουν ακραίες φυσικές λαξεύσεις από την δύναμη του αιγαιοπελαγίτικου αέρα και την ιδιαίτερη κλήση του εδάφους. Όλα αυτά, δημιουργούν σε κάποιους βράχους, υποτυπώδεις σπηλιές με χώρους πρωτόγνωρους όπου κανένας δεν μπορεί να πει με ακρίβεια αν, και για ποιο λόγο, έχουν χρησιμοποιηθεί...
Όλα ξεκίνησαν από μια ταξιδιωτική περιήγηση που είχα διαβάσει, πριν από πολλά χρόνια, σε μια τοπική εφημερίδα της Τήνου. Στο άρθρο διάβασα για μια δύσκολη διαδρομή, που είχε περιγράψει ένας κάτοικος από το χωριό Αγάπη, και που μπορούσε να κάνει κάποιος μεταξύ των χωριών Αγάπη - Βωλάξ. Η «ζωντανή» διήγηση του άρθρου και η αγάπη μου για την πεζοπορία με έκανε να ονειρεύομαι αυτή την συγκεκριμένη διαδρομή που, μέχρι εκείνη την στιγμή, δεν είχα δοκιμάσει. συνέχεια...