«O Pούντολφ Nάγκελ ήταν ένας παθιασµένος φωτογράφος. Έχοντας εργαστεί σε διάφορα επαγγέλµατα, στράφηκε τελικά στη φωτογραφία ανακαλύπτοντας την πραγµατική του κλήση. Έχοντας προσληφθεί σε µουσεία, καθώς και από την Γερµανική Ένωση για τη ∆ιατήρηση των Iστορικών Kτηρίων και Mνηµείων, ήταν σε θέση να παρουσιάσει τη δική του φωτογραφική άποψη». συνέχεια...

Με αφορμή την επικείμενη έκδοση του βιβλίου, που μεταφέρει τα ανέκδοτα του ιερέα Ντον Γιώργη, ο Σύλλογος και οι Φίλοι της Βωλάξ θα πραγματοποιήσουν μια βραδιά αφιερωμένη στον φωτισμένο αυτόν ιερέα.

To πρωί πεταχτήκαμε στο τυπογραφείο να δούμε τι γίνεται το βιβλίο του Ντον Γιώργη. «Όλα καλά», μας είπε ο τυπογράφος, «την Παρασκευή θα έχετε τα βιβλία». Πήραμε κάποιες άκοπες σελίδες, το τυπωμένο εξώφυλλο πριν του περάσουν το βερνίκι και τον ευχαριστήσαμε!

Η αφίσα της εκδήλωσης

Λέμε να κάνουμε εκδήλωση το καλοκαίρι στο θέατρο, να διαβάσουμε τα καλύτερα ανέκδοτα, να μάθουμε για τη ζωή του, να μας εξηγήσει ο π. Ρόκκος για το προσωπικό του ενδιαφέρον να μαζέψει όλο αυτό το υλικό. Λέμε να θυμηθούμε την Τήνο του χθες, με οδηγό έναν εξαιρετικό άνθρωπο: τον Ντον Γιώργη Φυρίγο.

Ραντεβού τον Αύγουστο!

 

Για την μεταφορά nikal_06.15

Μέσα στον Αύγουστο, έχει προγραμματιστεί να κυκλοφορήσει ένα βιβλίο για τον Ντον Γιώργη Φυρίγο, τον πνευματικό αυτόν άνθρωπο που γεννήθηκε στο χωριό μας και που η προτομή του κοσμεί τον προαύλιο χώρο της εκκλησίας μας. Μέσα στην ένταση των εργασιών ρίχνουμε μια μικρή ματιά για το τι πρόκειται να περιμένουμε το καλοκαίρι.

Αν και έχουν περάσει περισσότερα από 70 χρόνια από την ημέρα που ο Ντον Γιώργης Φυρίγος έφυγε από την ζωή, η μνήμη του παραμένει ολοζώντανη. Σε κάθε σύναξη στην Τήνο, στα «χοιροσφάγια» και στις «βεγγέρες», στα «σπεροκαθισιά» και τα απλά γεύματα των πανηγυριών, στις «κουβέντες της παρέας» και στις απλές αφορμές, οι γεροντότεροι παραβγαίνουν ποιος θα διηγηθεί περισσότερα ανέκδοτα του Ντον Γιώργη, μιμούμενοι μάλιστα την χαρακτηριστική προφορά του. Οι έξυπνες και ευτράπελες ιστορίες του, οι συμβολικές παραβολικές αφηγήσεις του, η ζωντάνια του πνεύματος και η ετοιμότητά του έχουν περάσει από στόμα σε στόμα σε όλους τους Τηνιακούς και, γιατί όχι, και πέρα από τα στενά όρια του νησιού.

Αυτές, λοιπόν, τις αφηγήσεις και τα ανέκδοτα, τους στίχους και τα ποιήματα, το ολοζώντανο το πνεύμα του Ντον Γιώργη, προσπάθησε με επιμονή και συστηματικότητα, εδώ και δεκαετίες, να καταγράψει ο πατέρας Ρόκκος Ψάλτης και να μας τα παρουσιάσει με αυτή την έκδοση. Ο Ζακ Βίδος ανέλαβε την επιμέλεια της έκδοσης, με ιδιαίτερη φροντίδα, αυτή που αρμόζει στον πνευματικό αυτόν άνθρωπο. Ο Leopold Dustal έχει επωμισθεί την εικονογράφηση του βιβλίου.

Περιμένοντας με αγωνία το έργο αυτό, σας δείχνουμε την μόνη φωτογραφία που έχουμε στην διάθεσή μας: το εξώφυλλο που έχει ήδη απορριφθεί...

 

Για την μεταφορά nikal-06.15

Πριν από λίγες μέρες κυκλοφόρησε ένα βιβλίο που έρχεται να καλύψει ένα μεγάλο κενό στην ελληνική βιβλιογραφία. Αυτό είναι το "Μαθαίνω να Πλέκω Καλάθια - Tέχνη & Τεχνικές" του Ζακ Βίδου (γόνου της Βωλάξ) και αποτελεί την πρώτη και μόνη ελληνική μέθοδο για να μάθει κανείς να πλέκει καλάθια.

Ζακ Γ. Βίδος, ΔΒ, Ιούνιος 2011
104 σελίδες, 20.3x28 cm
Το βιβλίο αναφέρεται εκτενώς στον τρόπο με τον οποίο οι Βωλαξιανοί καλαθοπλέκτες πλέκουν τα καλάθια τους αλλά κυρίως στο πόσο μακριά μπορεί να οδηγηθεί αυτή η παραμελημένη τέχνη. Το άφθονο φωτογραφικό υλικό, που υπάρχει στο βιβλίο, έχει σαν βάση –και έμπνευση– το ίδιο το χωριό και το τοπίο που το περιβάλλει, τοποθετώντας το στο κέντρο των καλαθοπλεκτικών δημιουργιών.

Το βιβλίο "Μαθαίνω να Πλέκω Καλάθια", είναι μια ολοκληρωμένη μέθοδος καλαθοπλεκτικής ενός εμπνευσμένου εκπαιδευτικού που αγαπάει τον τόπο του. Ο συγγραφέας αναφέρει στην εισαγωγή του: «Σκοπός μας είναι να μεταλαμπαδεύσουμε τις τεχνικές και την ίδια την τέχνη της καλαθοπλεκτικής, στις επόμενες γενιές, ώστε αυτή να μην χαθεί».

Εδώ, ας αναφέρουμε ότι με την ευκαιρία έκδοσης του βιβλίου, ο συγγραφέας, σε μια έκθεση καλαθοπλεκτικής που θα λάβει χώρα στο χωριό (1-7 Αυγούστου) θα παρουσιάσει τις περισσότερες από τις κατασκευές του βιβλίου.

Όσο για το βιβλίο, είναι μια αξιέπαινη προσπάθεια ενός καλοστημένου εγχειριδίου που αξίζει τον κόπο, να ρίξει κανείς μια ματιά, και γιατί όχι, να προσπαθήσει να δημιουργήσει μόνος του μία από τις 35 κατασκευές που παρουσιάζονται!

Ευχόμαστε το βιβλίο να κάνει ένα μακρύ ταξίδι, ώστε να μην χαθεί αυτή η λαϊκή τέχνη.
Πληροφορίες - αγορές: 210 - 80.65.912

Για την μεταφορά nikal_06.15

Ποιοί είναι οι λόγοι που οδήγησαν τρία παιδιά στο να αγαπήσουν τόσο αυτό το χωριό, και να προχωρήσουν ακόμη παραπέρα: να δημιουργήσουν το δικό τους βιβλίο για την Βωλάξ; Αν ξεφυλλίσετε το υπέροχο βιβλίο τους –με το όνομα «Βωλάξ - Ένα μοναδικό χωριό»– θα δείτε κάποια από τα στοιχεία που έχρισαν την Μαργαρίτα, την Αγνή και τον Παύλο άξιους δημιουργούς!

Μπορεί να είναι το άρωμα των φυτών την άνοιξη. Μπορεί να είναι τα τεμπέλικα μεσημέρια επάνω στα βράχια. Μπορεί να είναι το νερό που τρέχει αενάως στο πηγάδι. Ίσως, πάλι, να είναι το παλιό μονοπάτι για τον γιγάντιο «Αετό» ή το χορταράκι που βγαίνει ανάμεσα στα σκαλοπάτια του θεάτρου. Ποιος μπορει να πει; Μπορεί –ακόμη– να είναι και η σκιά κάτω από το κυπαρίσσι της εκκλησίας... Πραγματικά, δεν είναι φανερό τι είναι ακριβώς αυτό που κλέβει την καρδιά όσων γνωρίζουν το χωριό... Οι πρώτες απαντήσεις βρίσκονται στις σελίδες αυτού του βιβλίο όταν, τα παιδιά, αφήνουν ελεύθερο τον εαυτό τους, βάζουν τη φαντασία τους να δουλέψει και εκφράζονται δημιουργικά.

Η ίδια ομάδα απευθύνεται σ' εμάς, μέσα από το βιβλίο...

«Με λένε Παύλο και είμαι 13 χρονών. Πηγαίνω στην δευτέρα γυμνασίου. Ζω στην Αθήνα και κατεβαίνω στην Τήνο κάθε Πάσχα και καλοκαίρι και, καμιά φορά, την Πρωτοχρονιά. Στη Βωλάξ έρχομαι από πολύ μικρός. Είναι το εξοχικό μου. Στην αρχή, στα οκτώ μου, άρχισα να εξερευνώ τα χωράφια, ψάχνοντας για τα τεράστια βράχια για τα οποία όλοι μιλούσανε. Άρχισα, επίσης, να τραβάω φωτογραφίες του χωριού. Από το καλοκαίρι του 2007 άρχισα να ρωτάω και να μαθαίνω πράγματα για την Βωλάξ και έπειτα από λίγο καιρό να ξεναγώ τουρίστες, μαζί με την Αγνή και την Μαργαρίτα. Για να κάνουμε κάτι καινούριο το επόμενο καλοκαίρι αρχίσαμε να ζωγραφίζουμε πέτρες. Με το βιβλίο αυτό θέλουμε να δείξουμε πόσο όμορφο και διαφορετικό είναι το χωριό μας. Αποφάσισα να συμβάλω στην κατασκευή του βιβλίου γιατί αγαπώ πολύ τη Βωλάξ».

«Γειά σας! Είμαι ένα κορίτσι 14 ετών, πάω τρίτη γυμνασίου και με λένε Αγνή. Ο τόπος καταγωγής μου είναι η Τήνος και, πιο συγκεκριμένα, το χωριό Βωλάξ. Κατοικώ στην Χώρα, αλλά πριν από 3 χρόνια φτάξαμε ένα εξοχικό στο οποίο μένουμε πολύ συχνά. Αποφάσισα να συμβάλω στην δημιουργία αυτού του βιβλίου με τα ξαδέρφια μου, γιατί αγαπώ το χωριό μου. Πιστεύω ότι έχει κάτι ξεχωρστό από τα άλλα χωριά, κάτι μοναδικό. Αυτούς τους τεράστιους βράχους που η ύπαρξή τους δείχνει ανεξήγητη. Αυτούς τους βράχους που αρκετοί άνθρωποι έχουν την περιέργεια να δουν από κοντά. Εύχομαι μέσα από αυτό το βιβλίο να μπορέσετε να γνωρίσετε καλύτερα το χωριό, την ιστορία του αλλά και τους ανθρώπους του».

«Με λένε Μαργαρίτα. Νομίζω ότι το να φτιάχνεις ένα βιβλίο είναι σαν να παίζεις ένα άγνωστο παιχνίδι. Αγαπώ το χωριό και ξέρω πολλά γι' αυτό, και αυτός είναι ο λόγος που αποφάσισα να βοηθήσω σε αυτό το βιβλίο. Για να μαζέψουμε τα χρήματα για το βιβλίο, στην αρχή ξεναγούσαμε τουρίστες –κάτι που κάνουμε ακόμα– και στη συνέχεια ζωγραφίζαμε και πουλούσαμε πέτρες και κοχύλια».

Τα παιδιά έχουν γυρισμένη την πλάτη δίπλα από τα κείμενά τους. Αποκαλύπτονται, μαζί, στο τέλος• όταν πριν από αυτά, μας έχει αποκαλυφθεί το ίδιο το χωριό... (σημ. Τα χρόνια κυλούν• η παιδικότητα μένει: Η ηλικία των παιδιών είναι ακριβώς αυτή, κατά την στιγμή της δημιουργίας του βιβλίου, το 2010).