Ιστορικά, η βρεφική θνησιμότητα, αφορούσε ένα σημαντικό ποσοστό των βρεφών που γεννιόταν. Έτσι και στο χωριό... Μην σας ταράζει το θέμα: η ζωή και ο θάνατος οφείλουν να συνυπάρχουν αρμονικά.
Θρήνος υπάρχει όπου υπάρχει θάνατος –δηλαδή παντού• σε όλο τον κόσμο και σε όλους τους λαούς. Πριν έρθει, όμως, η θλίψη, έχει έρθει η χαρά. Στην Βωλάξ, η κυρά-Σουφιά (Σοφία), η σύζυγος του Ματέου Φυρίγου, απέκτησε 8 παιδιά (από το 1778 μέχρι και το 1791). Η σύγχρονή της, Μαρούλα, σύζυγος του Πιέρου Φυρίγου απέκτησε και αυτή, τουλάχιστον, 8 παιδιά (από το 1778 μέχρι το 1792). Στα βιβλία βρήκαμε άλλα τρία παιδιά (το 1795, το 1798 και το 1812) που ενδεχομένως να άνηκαν σε άλλο ζευγάρι του χωριού με το ίδιο όνομα. Αν όχι, τότε, η οικογένεια αυτή είχε αποκτήσει 11 παιδιά! Οκτώ παιδιά είχε και η Μαρία του Μάρκου Φυρίγου, σύζυγος του Νικολού Φοσκαρίνη, η οποία σε διάρκεια 15 χρόνων (1781-1796) τεκνοποίησε 8 φορές. Εκείνα τα χρόνια, χάνονταν άδικα, πολλά παιδιά στην γέννα ή σε πολύ μικρή ηλικία. Οι γυναίκες της εποχής, ως την μόνη αντίσταση στον θάνατο, είχαν την ίδια την ζωή: τα επόμενα παιδιά τους! συνέχεια...
Λαϊκή πίστη
Μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του '30 υπήρχε η συνήθεια σε διάφορα μέρη της Τήνου –μέσα σ' αυτά και το χωριό μας– να υποβάλλονται τα νεογέννητα σε αφαίμαξη με ξυράφι. Το έλεγαν «ξυράφιασμα». συνέχεια...
Λαογραφικά στοιχεία
Γέννηση παιδιού από γυναίκα των Kυκλάδων (γκραβούρα του 1801)
«Και ούτε στον χάρτη σημειώνεται ούτε σε κανένα λεξικό. Το αξιοσημείωτο είτανε –λέγανε– πως γεννήθηκα μέρα Κυριακή. Και η μάνα μου δούλευε στο χωράφι ίσαμε την παραμονή αργά το βράδυ. Α, τίποτα σπουδαίο. Τίποτα. Το ίδιο γίνεται και τώρα σε κείνα τα άγια χώματά μας».
Γιώργος Δενδρινός 1904-1938
Στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα, όταν υπάρχει ετοιμόγεννη στο χωριό, ειδοποιούν τους συγχωριανούς που βρίσκονται στα χωράφια με χτύπημα της καμπάνας: με δύο γεννήθηκε κορίτσι· με τρεις γεννήθηκε αγόρι... συνέχεια...