Από το 2008, ο Σύλλογος της Βωλάξ από κοινού με το Επαρχείο Τήνου, διοργανώνουν με ελεύθερη είσοδο, την ετήσια Γιορτή του Ψωμιού από την οποία μαθαίνουμε όλη την διαδικασία για το βασικότερο στοιχείο της διατροφής μας! Με το παρακάτω κείμενο, [1] θα σας μεταφέρουμε μια σύμπτυξη των ομιλιών (από τις δύο τελευταίες εκδηλώσεις) γι' αυτό που έπαιξε και παίζει σημαντικό ρόλο στην ιστορία, στην εξέλιξη της ανθρωπότητας και στην ανάπτυξή της: το ψωμί.  συνέχεια...

Σε αντίθεση με το σήμερα, που αφήσαμε τα αλώνια για να φτιάξουμε... σαλόνια, διαβάσαμε ένα νοσταλγικό κείμενο της Οφιούσσας με χρυσοπράσινα χωράφια και κύματα από στάχυα. Έτσι, εύκολα, ξαναγυρίσαμε στις εποχές που οι άνθρωποι έφτιαχναν αλώνια κι «αλώνευαν». Στις εποχές που «το άγχος της βροχής δεν ήταν για να γεμίσουν οι δεξαμενές και οι πισίνες, αλλά για να μεστώσει ο καρπός». Τότε που «το κριθάρι συντηρούσε τους ανθρώπους, τις αγελάδες, τις κότες, τους χοίρους, τον γάιδαρο». [ophioussa 9.05.2009] Ας δούμε, λοιπόν, κάποια από τα αλώνια του χωριού και ας δούμε πως τα χρησιμοποιούσαν εκείνα τα χρόνια.

Ο αλωνισμός ήταν κάτι πολύ επίπονο και κουραστικό, αλλά παράλληλα, ήταν μια καθιερωμένη παραδοσιακή εργασία που μας έδινε την σημαντικότερη από τις τροφές μας –το ψωμί. «Τώρα, αυτό το ξεπερασμένο από την εποχή μας σκηνικό και όμορφη ατμόσφαιρα, αντικατέστησε η μυρωδιά του πετρελαίου και ο απαίσιος βρυχηθμός των αλωνιστικών μηχανικών τεράτων». [Μωραϊτης, σελ. 321] Το ένα μετά το άλλο, τα παραδοσιακά αλώνια, από την πολύχρονη απραξία χορταριάζουν, σκεπάζονται με θάμνους και αφήνονται στην τύχη τους... συνέχεια...

Ο Νίκος Δήμου αναφωνεί στο blog του «πόσο πιο σύνθετο πλάσμα είναι μία γυναίκα!» και κάνει μια σύγκριση-χάσμα μεταξύ των δύο φύλων στο κείμενό του. [«Γυναίκας Εγκώμιο», 2006] Πόσα και πόσα στοιχεία μπορούμε να διακρίνουμε όλοι μας ανάμεσα στους άντρες και στις γυναίκες του χωριού: Έχουμε άντρες, γκρινιάρηδες, ξεροκέφαλους, τεμπέληδες, καβγατζήδες, μέθυσους, φιγουρατζήδες, εριστικούς, ακαμάτηδες... Ενώ οι γυναίκες μας... μια χαρά! Ξύπνιες, τρυφερές, δημιουργικές, προστατευτικές, ανοιχτόμυαλες, ελκυστικές, «με προσωπικότητα».

συνέχεια...

Οι καλοκαιρινές εκδηλώσεις του Συλλόγου για το 2009

29 Ιουλ - Η Γιορτή του Ψωμιού

Ένα «πανηγύρι» όπου φτιάχνουμε ψωμί παραδοσιακά, όπως έκαναν οι γονείς και οι παππούδες μας. Θα ακολουθήσουν κεράσματα και γλυκά για όλους.

6 Αυγ - Ποίηση στο Αιγαίο

Ο Δήμος Εξωμβούργου παρουσιάζει ένα αφιέρωμα στον μεγάλο μας ποιητή Γιάννη Ρίτσο. Ομιλητής ο γνωστός ελληνιστής Edmund Keeley (µεταφραστής Γ.Ρίτσου στην αγγλική γλώσσα). H Γιούλη Τσίρου και ο Θέµης Ροδαµίτης τραγουδούν σε ποίηση Μίκη Θεοδωράκη τα έργα «Επιτάφιος», «Ρωµιοσύνη», «18 Λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας». Είσοδος: 10€

9 Αυγ - Βιολογική Γεωργία

Ο δρ Μυλωνάς Παναγιώτης, Εντομολόγος, από το Μπενάκειο Φυτοπαθολογικό Ινστιτούτο θα αναπτύξει το θέμα: «Βιολογική Γεωργία: Αλήθειες και Ψέματα». Έναρξη: 9 το βράδυ.

12 Αυγ - Θέατρο Σκιών

Ο Γιάννης Νταγιάκος, μαθητής του Ευγένιου Σπαθάρη, συνεχίζει την μακρά παράδοση του Θεάτρου Σκιών. Μια βραδιά αφιερωμένη σε μικρά και μεγάλα παιδιά. Έναρξη: 9 το βράδυ.

21 Αυγ. - Το όνειρο του Μολυβένιου Στρατιώτη

Μια φανταστική παράσταση για παιδιά που συνδυάζει τεχνικές μαύρου θεάτρου και κουκλοθέατρου. Από το θέατρο κούκλας «Τα φτερά του Μύθου». Έναρξη: 9 το βράδυ.

22 Αυγ. - Εργαστήρι κατασκευής κούκλας

Τα “Φτερά του Μύθου” μας μαθαίνουν πώς να φτιάχνουμε κούκλες και να τις χρησιμοποιούμε για να παίζουμε τις δικές μας παραστάσεις. Έναρξη: 6 το απόγευμα.

Μέσα από έναν χαλαρό διάλογο για τις εκκλησιαστικές συνήθειες του χωριού μαθαίνουμε τα λατινικά άσματα που έψαλλαν κάποτε οι κάτοικοι του χωριού κατά τις θρησκευτικές τους συνάξεις. συνέχεια...

H Άννα του Aλέκου και ο Zακ κάθησαν ένα απόγευμα του καλοκαιριού και έφτιαξαν έναν κατάλογο με όλα τα αλώνια που υπάρχουν σήμερα στο χωριό. Όσα δηλαδή έφτασαν να υπάρχουν μέχρι τις μέρες μας, γιατί πολλά εγκαταλείφθηκαν από τους κληρονόμους τους και άλλα τα άφησε ο ίδιος ο χρόνος...

Πέρασαν τα χρόνια και η τεχνολογική εξέλιξη έφερε την πρόοδο. Πρόοδος, που βοήθησε τη ζωή να καλυτερέψει και να διευκολύνει τους ανθρώπους στον αγώνα της για επιβίωση. Ιδιαίτερα στον τομέα της γεωργίας, τότε που ο κάματος μετρούσε τους πόνους του τα βράδια. συνέχεια...

Στις σύγχρονες κοινωνίες είναι κοινώς αποδεκτό το ότι οι τηλεπικοινωνίες έχουν γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας του κάθε ανθρώπου. Ας πούμε, λοιπόν, λίγα πράγματα, για τα πρώτα χρόνια που το χωριό μας απέκτησε το «δικό» του τηλέφωνο!

Στις 10 Μαρτίου του 1876 ο Αμερικανός φυσικός Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ εφηύρε το τηλέφωνο. Μάλιστα, τον επόμενο χρόνο, με την εφεύρεση του μικροφώνου από τον Χίγκες, το τηλέφωνο άρχισε να εξελίσσεται και να χρησιμοποιείται σταδιακά για την σύνδεση των μακρινών αποστάσεων. Στην Ελλάδα, η Κρατική Υπηρεσία Τηλεφωνίας-Τηλεγραφίας-Ασυρμάτου δημιουργήθηκε το 1859 και αποτελούσε κλάδο του Υπουργείου Εσωτερικών, με χωριστό προσωπικό ενταγμένο στο Υπουργείο αυτό μέχρι το 1887. Το έτος αυτό, η τηλεγραφική υπηρεσία, που περιελάμβανε την τηλεφωνική, ενώθηκε με την ταχυδρομική υπηρεσία και λειτούργησε μέχρι το 1914 ως «Γενική Διεύθυνσις Ταχυδρομείων και Τηλεγράφων». Το 1914 ιδρύεται το Υπουργείο Συγκοινωνιών και η υπηρεσία Τ.Τ.Τ. (Ταχυδρομείων, Τηλεγράφων, Τηλεφώνων). Μάλιστα, με την υπ' αριθ. 10/28.12.1916 απόφαση του κοινοτικού συμβουλίου Στενής προς το Υπουργείο Συγκοινωνιών (Τ.Τ.Τ.) ζητείται να μην καταργηθεί το τηλεγραφικό γραφείο στην περιοχή της Στενής, στην Τήνο. συνέχεια...