Ο Σύλλογος “Βωλάξ” ιδρύθηκε το 1983 με πλήρες όνομα το “Εξωραϊστικός, Φιλανθρωπικός και Μορφωτικός Σύλλογος των εκ του χωρίου Βωλάξ Τήνου καταγομένων Η Βωλάξ”. Γι' αυτό και τον λέγαμε απλώς "ο σύλλογος"...

Ιστορία

Η γενιά του τριάντα και του σαράντα ήταν αυτή που έφυγε από τον τόπο της και μετανάστευσε στην Αθήνα, αφήνοντας πίσω την αγροτική ζωή, ελπίζοντας να χτίσει μια καλύτερη ζωή στην μεγαλούπολη.

Λόγω της αστυφιλίας, την δεκαετία του εβδομήντα το χωριό φαινόταν να αργοσβήνει: χωρίς μόνιμους κατοίκους, πολλά σπίτια είχαν γίνει ερείπια. Κυρίως όμως φαινόταν οτι, αφού φύγουν όσες οικογένειες είχαν απομείνει, το χωριό θα ερήμωνε, όπως είχε γίνει με τόσα άλλα στο νησί.

Μη θέλοντας να δει την ιδιαίτερη πατρίδα της να χάνεται, αυτή η γενιά προσπάθησε να κάνει κάτι για αυτό. Και έτσι μαζεύτηκε μια ομάδα ανθρώπων που αργότερα αποτέλεσαν τα ιδρυτικά μέλη του συλλόγου.

Έργα και ημέραι

Βασικός στόχος του συλλόγου ήταν το χωριό. Να μην χαθεί. Να κάνουμε κάτι για αυτό. Και ήταν πολλά αυτά που έπρεπε να γίνουν και πράγματι έγιναν.

Πρόσβαση

Η πρόσβαση στο χωριό γινόταν από μονοπάτια. Όταν το 1975 ανοιγόταν ο αμαξωτός δρόμος που ένωνε το Σκαλάδο με τον Κουμάρο, οι χωρικοί έδωσαν κάποια χρήματα για να ανοίξουν ένα παρακλάδι που να οδηγεί στο χωριό.

Αυτός ο χωματόδρομος που κάθε χειμώνα “έσπαγε” από τα νερά της βροχής, ασφαλτοστρώθηκε τελικά το 1993.

Αργότερα ανοίξαν δύο περιφερειακούς δρόμους, έναν από το “Καμπί” προς το Θέατρο και έναν περιφερειακό, που οδηγεί στο τέλος του χωριού, πίσω από την εκκλησία.

Ύδρευση

Το χωριό από πολύ παλιά, είχε την “Πηγή”, και ως πιτσιρίκια κατεβαίναμε κάθε μέρα και φέρναμε στο σπίτι δύο “μπιτονάκια” νερό. Κουραστική δουλειά για παιδί...

Ο Σύλλογος έφτιαξε μία δεξαμενή συλλογής νερού στη θέση “Πέτασος” και ανέπτυξε δίκτυο ύδρευσης. Tο 1985 αγόρασε μια πηγή στη θέση “Λαούδι”, το νερό της οποίας έριχνε στην δεξαμενή. Η υπερχείλιση της δεξαμενής έβγαινε στην ποτίστρα που υπάρχει ακόμα και σήμερα, αριστερά πριν την είσοδο στο χωριό.

Μετέπειτα, το 1986, δημιούργησε και δίκτυο αποχέτευσης με χρήση χώρου που παραχώρησε η εκκλησία στη θέση Κορνάρι.

Πλατείες, πλακόστρωση

Στα πλαίσια του εξωραϊσμού του χωριού ο σύλλογος αποφάσισε να αναδείξει, να ομορφύνει τις τρεις πλατείες του χωριού: η πρώτη στην είσοδο του χωριού χρησιμοποιείται σήμερα από την ταβέρνα “Η Βωλάξ”. Η δεύτερη, εκεί που τώρα βρίσκεται το θέατρο. Η τρίτη, η πλατεία της εκκλησίας.

Προχώρησε όμως παραπέρα, στρώνοντας όλα τα σοκάκια με πέτρες, δημιούργησε αλτάνες και φύτεψε λουλούδια, δίνοντας στον χώρο αυτό το μοναδικό χρώμα και ομορφιά που έχει η πέτρα και το πράσινο.

Θέατρο, μουσείο

Στα πλαίσια της πολιτιστικής προσπάθειας του συλλόγου, πνευματικά τέκνα του Ιακώβου και της Σοφίας Βίδου, δημιουργήθηκαν το θέατρο και το λαογραφικό μουσείο.

Το μουσείο αρχικά στεγαζόταν στην κουζίνα του παπαδικού και αργότερα μεταφέρθηκε στον δικό του ισόγειο χώρο που παραχώρησε η εκκλησία και βρίσκεται εκεί έως σήμερα. Φιλοξενεί αντικείμενα της αγροτικής ζωής και της καθημερινότητας του χωριού.

Το θέατρο εκμεταλλεύτηκε το φυσικό ανάγλυφο του χώρου και ταίριαξε τέλεια με το τοπίο, προβάλλοντας την πέτρα και το μάρμαρο. Φιλοξένησε και φιλοξενεί πολιτιστικές και επιμορφωτικές εκδηλώσεις κάθε χρόνο.

Εκκλησία

Άρρηκτα δεμένες με την εκκλησία οι ζωές των Βωλακιτών, έτσι και ο Σύλλογος. Έκανε διάφορα έργα όπως την δημιουργία του οστεοφυλάκιου στο νεκροταφείο του χωριού και την κατασκευή του θόλου για το μπρούτζινο άγαλμα της Παναγίας στην Καλαμάν.

Η νέα γενιά

Ήρθε κάποτε ο καιρός και ο Σύλλογος έδωσε την σκυτάλη στην νέα γενιά, που αποτελεί σήμερα την πλειονότητα του Διοικητικού Συμβουλίου. Το τι θα καταφέρει να προσφέρει, θα κριθεί εκ του αποτελέσματος...