Μερικοί άνθρωποι μπαίνουν ξαφνικά στη ζωή μας, δεν ζητούν την άδειά μας. Κάποιοι από αυτούς εμφανίζονται σιωπηλά και απρόσμενα, κάποιοι άλλοι έρχονται αυθόρμητοι και εκδηλωτικοί. Πραγματικά δεν θυμόμαστε με ποιον τρόπο παρουσιάστηκε ο Τάκης στη μικρή κοινότητα της Βωλάξ. Κι αυτό όχι γιατί η μνήμη μας έχει αρχίσει και ξεχνάει. Απλώς, γιατί αισθανόμαστε ότι ήταν ανέκαθεν στο χωριό, εκεί, ένας από μας. Πάντα ευδιάθετος, επιβεβαιώνοντας ότι τα ωραία πράγματα —οι σωστοί άνθρωποι— έρχονται όταν δεν τους περιμένεις.

Δυστυχώς όμως, ο Τάκης ο Σκούρος έφυγε πιο ξαφνικά απ’ ότι ήρθε. Το σοκ μας έχει μουδιάσει όλους. Πόσο άδικο και ξαφνικό! Η απώλεια είναι μεγάλη και προσπαθούμε να ανταπεξέλθουμε στη νέα κατάσταση, να το συνειδητοποιήσουμε, να το πιστέψουμε.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει και φιλόξενη η αγκαλιά που θα τον δεχτεί. Είμαστε όλοι συγκλονισμένοι. Συλληπητήρια στην οικογένεια και στους οικείους του. Έχετε τις ευχές όλων μας για ανάπαυση της ψυχής του.

Αντίο Τάκη