«Η αφθονία» του Μιχαλάκη Παρασκευά (Ταχιάς), οπωροπωλείο και όχι μόνο: αν παρατηρήσει κανείς ο Μιχαλάκης έχει προς πώληση και πολλά άλλα, διαφορετικά μεταξύ τους είδη: Από πήλινες ζάρες (αριστερά) μέχρι βωλακίτικα καλάθια που έπλεκαν οι Φυριγαίοι (αριστερά κάτω), χορτάρινα καλαθάκια από βρούλα (κρεμασμένα ψηλά) και μαζί με αυτά τα γνωστά φ’σερά (στην πόρτα) που έπλεκαν οι γυναίκες. Αντί της πλαστικής σακκούλας, υπάρχει το αυτοσχέδιο χωνί από εφημερίδα, που ήδη έχει στρίψει ο Μιχαλάκης ο Παρασκευάς και το κρατά για να εξυπηρετήσει τον επόμενο πελάτη, ενώ ο αδελφός του Παράσχος στέκεται μπροστά από τα κοφίνια και τα καφάσια, γελαστός, γιατί γνωρίζει ότι τον φωτογραφίζουν (Δεκαετία του 1960).

Το εν λόγω οπωροπωλείο ήταν στον μοναδικό τότε κεντρικό/εμπορικό δρόμο της Τήνου, τον σημερινό λεγόμενο «παλιό δρόμο της Παναγίας». Δίπλα υπήρχε το μπακάλικο του κυρ-Μανώλη του Τζεπαπαδάκη ενώ αργότερα και ακριβώς απέναντι, υπήρξε το μανάβικο του Αντώνη Σπανού (Πλουμής) και της γυναίκας του, της κυρα-Μαριγούλας, εκεί όπου άλλοτε στεγαζόταν το μικρό καπνοπωλείο του κυρ-Σωκράτη του Μπιμπίρη και έβρισκες συχνά τον μπαρμπα-Άγγελο Βίδο (Καλιάνος) να καπνίζει και να αφηγείται ιστορίες από την μακρινή, τότε, Βωλάξ.

Στον ίδιο χώρο του Οπωροπωλείου «Η αφθονία» στεγάστηκε αργότερα η αντιπροσωπεία των παγωτών ΕΒΓΑ και από κοινού, Χωραΐτες και ταξιδιώτες αγόραζαν συνήθως παγωτό φυστίκι στα παιδιά τους. Μια γεύση που μάλλον έχει χαθεί από τα σημερινά ψυγεία παγωτών. Και ας πούμε τάχα ότι μόνο αυτό έχει χαθεί.

Ανακτήθηκε από το αρχείο της Ελένης Παρασκευά, με πρώτη ανάρτηση στις 26.08.2014. Επιχρωματίστηκε μέσω του playback-fm.