Το έθιμο προστάζει την παραμονή της πρωτομαγιάς να κλέβουν τις γλάστρες από τις αυλές και να τις μαζεύουν στην αυλή της εκκλησίας για να είναι στολισμένη το πρωΐ που γίνεται η λειτουργία προς τιμήν της Παναγίας.
Στο χωριό το έθιμο αυτό ειχε ατονίσει από χρόνια μιάς και δεν υπήρχαν νέοι.
Παρόλ' αυτά η θεία Φραγκίσκα κάθε χρόνο τις έδενε επιμελώς με σπαγκάκι μία μία πάνω στα κάγκελα της αυλής. Έλεγε πως καμιά φορά ανεβαίνανε "χωραΐτες" στο χωριό και κλέβανε καμιά κανονικά, δε την πηγαίνανε στην εκκλησιά. Είχε μπόλικα γλαστράκια!
Μιά παραμονή λοιπόν πήραμε ψαλίδι και δεν αφήσαμε γλάστρα για γλάστρα! Όχι μόνο τις δικές της και των αλλονων! Γέμισε η αυλή της εκκλησίας λουλούδια!
Από τη μία χαίρονταν που εγινε το έθιμο μετά από χρόνια, από την άλλη δε μποροϋσε να χονέψει πώς τις πήραμε αφού ηταν δεμένες!
Για την ιστορία όλες τις γλάστρες τις γυρίσαμε στις αυλές που τις πήραμε, εμείς που τις κλέψαμε, γιατί όλοι ήταν μεγάλοι σε ηλικία και δεν μπορούσαν.

Μπράβο Ροζαλί! Έτσι ακριβώς έχω ακούσει και εγώ την ιστορία. Να προσθέσω μόνο πως το έθιμο συνέχιζαν να το τηρούν στο γειτονικό Αγάπη και οι Αγαπιανοί μας κορόϊδευαν στην εφηβεία μας, ιδιαίτερα όταν έμαθαν πως δεν τα ξέραμε όλα αυτά...