Ξημερώνει Πέμπτη 28 Απριλίου του 2011 και το χωριό, τυλιγμένο μέσα στην ομίχλη, γιορτάζει την Παναγία την Καλαμάν. Αγωνία τι θα γίνει στο πανηγύρι, που θα γίνει η λειτουργία, που θα φιλοξενηθεί ο κόσμος, που θα ψηθούν τα αρνιά, άγχος, τρέξιμο, λαχτάρα.

Δεν έχω ξαναζήσει έτσι την ομίχλη στο χωριό, να περπατάς μέσα στα σοκάκια και να μην βλέπεις μπροστά σου!

Έλα να περπατήσουμε μέσα από τις φωτογρφίες από την εκκλησία μέχρι την είσοδο του χωριού και πάλι πίσω!

Η λειτουργία έγινε μέσα στο χωριό, ο κόσμος μοιράστηκε στις ταβέρνες, τα δώρα μαζεύτηκαν στο παπαδικό, τα αρνιά ψήθηκαν στον φούρνο και η ομίχλη, μας έκανε παρέα μέσα στα σοκάκια του χωριού.

Πάντως το γλέντι κράτησε μέχρι αργά το βράδυ και η κούραση έφυγε μαζί με την ομίχλη!

ΥΓ. Πάντοτε υπάρχουν γεγονότα και καταστάσεις που προσπαθούν να ανακόψουν (έστω και για λίγο) την αναπόφευκτη πορεία της Άνοιξης, όπως η απροσδόκητη ομίχλη και τα βαριά σύννεφα. Εντωμεταξύ, στο παπαδικό, μια μικρή πεταλούδα  βιάζεται να ζεσταθεί στην πρώτη λάμψη... Να, δες εδώ!