.....

Ο ποιητής επιστρέφει στο νησί και δεν το αναγνωρίζει· επιστρέφει και δεν τον αναγνωρίζουν: «...ο ανεμόμυλος έχει / γίνει μπαρ κι εκεί που κάποτε αγωγιάτες / ξεφόρτωναν τσουβάλια στάρι και κριθάρι / τώρα τρίκυκλα ξεφορτώνουν κιβώτια με / ουίσκι ματαιοδοξίας οι καταστηματάρχες / θερίζουν τουριστικά είδη».

.....

Αν και ως κοσμοπολίτης διαπλέει (κυριολεκτικά και ποιητικά) τον σύμπαντα κόσμο, ναυλοχεί μονίμως στα νερά του λιμανιού της Χώρας, ενδιατρίβει στα βόλτα και τις στοές του Τριπόταμου, στα λιβάδια και τις πεζούλες της Μέσης και μας μιλά: «Σκεφτόμουν να γράψω ένα ποίημα για την Τήνο / αλλά δεν ήξερα πώς ν’ αρχίσω, / έως τη στιγμή / που θυμήθηκα τις φραγκοσυκιές από αριστερά, / καθώς μπαίνει κανείς στο Βωλάξ, / κάθε φύλλο και μια σελίδα ιστορίας, / κάθε αγκάθι και μια άγραφη παράγραφος / στη λαξεμένη με σμίλη / πέτρα που βλεφαρίζει».

Απόσπασμα από την Έντυπη Έκδοση ΝΗΣΙΔΕΣ της Efsyn 01.09.2024, ολόκληρο το άρθρο εδώ