τρία χρόνια μετά...
Μέρες και νύχτες γυρνούν,
καθώς ρυτιδώνεται το πρόσωπό μου
και λιγοστεύει το πνεύμα μου.
Φοβάμαι, μη σε μια στιγμή σκορπίσει η ζωή στον άνεμο.
Πάντα είχα δύναμη...
Όμως, που ξέρεις.
Τζουάν Τσι (210-263 μ.Χ.)
Από τον χρήστη Leopold Dustal, 11 Ιουνίου 2015
Στήλη: ΣΥΓΧΩΡΙΑΝΟΙ
Tags: ξεχασμένοι, μαρκάκι, χωρικοί, φωτογραφίες, αναμνήσεις, ποίηση
Στήλη: ΣΥΓΧΩΡΙΑΝΟΙ
Tags: ξεχασμένοι, μαρκάκι, χωρικοί, φωτογραφίες, αναμνήσεις, ποίηση
Μοιραστείτε το