Πρώτα ήταν οι γεωργοί. Ακολούθησαν οι κτηνοτρόφοι. Όλοι αυτοί, και οι οικογένειές τους είχαν την ανάγκη δημιουργίας και άλλων κτισμάτων εκτός από τα σπίτια τους: ξερολιθιές, πηγάδια, στάβλα, αχερώνες, νερόμυλοι, περιστεριώνες, πατητήρια, λιοτρίβια, ανεμόμυλοι, ρακεζιά και, φυσικά, ξωκλήσια.
Όλα αυτά δημιούργησαν διάφορα εντόπια επαγγέλματα. Του λιθοξόου, του κτίστη, του μαραγκού. Αργότερα του σιδηρουργού, του μυλωνά ακόμη και του παπά που έπρεπε να εξυπηρετήσει τα διάφορα ξωκλήσια. Για τις μετακινήσεις σε όλα αυτά τα κτίσματα, σε κάθε οικισμό, σε όλο το νησί, βοηθούσαν τα υποζύγια: γαϊδούρια, μουλάρια, άλογα.
Όπως σήμερα, σε κομβικά σημεία, βρίσκουμε πρατήρια βενζίνης για το αυτοκίνητό μας, έτσι και τα παλιά τα χρόνια, υπήρχαν οι ποτίστρες για να πίνουν νερό και να παίρνουν δυνάμεις τα ζώα.
Σήμερα στο χωριό μας υπάρχουν μόνο τρεις ποτίστρες και φυσικά το πηγάδι του χωριού που μέχρι πρόσφατα, η μπροστινή του γούρνα, ήταν για τα ζώα...
Oι τρεις ποτίστρες
H πρώτη ποτίστρα βρίσκεται στο παλιό μονοπάτι που ενώνει τα χωριά Βωλάξ-Φαλατάδος, λίγο μετά την διχάλα που κόβει για τον Κουμάρο.
Το δεύτερο –και ουσιαστικά το πρώτο που βλέπουμε όταν μπαίνουμε στο χωριό– είναι αυτό στα αριστερά μας, πριν τον δρόμο που οδηγεί στο θέατρο.
Το φωτογραφήσαμε πριν από λίγo καιρό, με τα νερά να ξεχειλίζουν και να κατευθύνονται στα γύρω κτήματα.
Η τελευταία ποτίστρα βρίσκεται πίσω από την εκκλησία, απέναντι από το χωράφι του Νικολή, που σε λίγο καιρό θα γίνει το γήπεδο μπάσκετ.
Για την μεταφορά: mix_07.2015
Στήλη: ΠΗΓΑΔΙ-ΠΟΤΙΣΤΡΕΣ
Tags: πηγάδι, πηγή, καθαριότητα, σύλλογος, έργα, αρχιτεκτονική, νερό, ζώα, ποτίστρες, καθημερινότητα
Μοιραστείτε το