Τρία είναι τα δεδομένα που προκαλούν το ενδιαφέρον του κόσμου στα βωλακίτικα βράχια: η μοναδικότητα της θέσης τους, η ποσότητά τους και η ιδιότυπη σφαιρικότητά τους η οποία εξηγείται λόγω της πετρωματικής φθοράς στα ανεμογενή εδάφη της περιοχής. Υπάρχει όμως και κάτι περισσότερο;

Η μοναδικότητα, σε όλη την Ελλάδα, αυτών των βράχων, αλλά και το σφαιρικό σχήμα τους κάνουν πολλούς να πιστεύουν ότι πρόκειται για μια ανεξήγητη εσωτερική δύναμη της περιοχής...

Κάποιοι επισκέπτες μας έλεγαν, πριν από λίγα χρόνια, ότι οι στρογγυλές πέτρες της Βωλάξ τους βγάζουν κάτι τo «μαγικό»: «Ενόσω τις καίει ο ήλιος το καλοκαίρι, αν τις ακουμπήσεις θα νιώσεις δροσιά, αλλά και στις κρύες μέρες του Πάσχα, αν είσαι δίπλα τους, θα αισθανθείς ζέστη. Έχουν κάτι το ζωντανό, κάτι το ιδιαίτερο που δεν μπορούμε να το εξηγήσουμε».

Σερβιτόρος από ταβέρνα του χωριού, σχολίαζε «κοροϊδεύοντας» κάποιες τουρίστριες που του ζήτησαν να χαμηλώσει τη μουσική της ταβέρνας, όταν του ανέφεραν για «στρογγυλές πέτρες που "μιλάνε", και δεν μπορούν να τις ακούσουν».

Στα αρχαία Ελληνικά μυστήρια η σφαίρα συμβόλιζε τον Ουρανό και τον πανταχού παρόντα και πάντα πληρούντα Λόγον (οι τουρίστριες που λέγαμε...), και με τα λεγόμενα του Πλάτωνα ο κύβος αποτελεί τη γεωμετρική αναπαράσταση της Γης. Όσο περίεργο θεωρείται να βρεθεί «κυβικός όγκος» στον ουρανό, άλλο τόσο «μυστήριο» είναι να υπάρχουν σφαιρικά βράχια στη γη.

Γενικώς, τα σφαιρικά αντικείμενα έχουν μια «ολότητα», μια δυναμική. Με βάση τη σφαίρα, αναπτύχθηκε μια απόλυτη γεωμετρία σε αντιδιαστολή με την επίπεδη. Αρχικά, παρουσίαζε εφαρμογές στη ναυσιπλοία και την αστρονομία, λόγω της σφαιρικότητας της γης, αλλά αργότερα μελετήθηκε περαιτέρω, γιατί χρειαζόταν στη θεωρητική φυσική μόλις ανακαλύφθηκε η καμπύλωση του χωρόχρονου.

Ο Γάλλος Ετιέν-Λουί Μπουλέ (1728-1799) είναι μια από τις σημαντικότερες φιγούρες της νεοκλασικής αρχιτεκτονικής. Τo ενδιαφέρον του Μπουλέ για τη σφαίρα αποδεικνύεται έντονο. Άλλωστε, σύμφωνα με τον ίδιο, οι ιδιότητες της σφαίρας προσφέρουν μια ξεκάθαρη αντίληψη για τη μορφή των σωμάτων. Η κανονικότητα και η συμμετρία της σφαίρας εμποδίζουν κάθε οπτική ψευδαίσθηση στην οποία μπορεί να οδηγήσει η «μαγική ομορφιά» της.

Ο Χόρχε Λουϊς Μπόρχες στο Βιβλίο των Φανταστικών Όντων γράφει: «Η σφαίρα είναι το πιο ομοιογενές από τα στερεά σώματα, γιατί κάθε σημείο της επιφάνειάς της έχει την ίδια απόσταση από το κέντρο της». Στο ιερό βιβλίο Zend-Avesta, μάλιστα, υπάρχει ο εξής συσχετισμός: «το σφαιρικό σχήμα της Γης είναι το σχήμα του ανθρώπινου οφθαλμού, του ευγενέστερου οργάνου του σώματός μας».

Η παρατήρηση των αυγών, όπου μέσα τους κρύβεται ζωή, οδήγησε πολλούς να πιστεύουν ότι τα σφαιρικά αυτό βράχια κρύβουν μέσα τους κάτι περισσότερο από τα ταπεινά συστατικά μιας απλής πέτρας. Πολλοί τουρίστες, κάθε χρόνο, μαζεύουν μικρές στρογγυλές πέτρες από το χωριό, όχι μόνο για ενθύμιο, αλλά για να έχουν μαζί τους εξισορροπιστικές δυνάμεις. Η πίστη ότι οι λίθοι έχουν ιδιαίτερες θεραπευτικές δυνάμεις δεν σταματά σε έναν χαλαζία ή ένα lapis lazuli (λαζούλιθος). Πολλοί πιστεύουν ότι ασκούν θετική επιρροή στην μαντική, παρέχουν ψυχικές δυνάμεις, εσωτερική σοφία, φρόνηση και ορθή κρίση.

Πριν από καμιά δεκαπενταριά χρόνια, βρέθηκε η παρακάτω καταγγελία στην τοπική εφημερίδα «Ο Φάρος της Τήνου» από την ανταποκρίτρια στο νησί Μαρία Ι. Πατρινού: 

H δυναμική των σφαιρικών βράχων της Βωλάξ είναι για κάποιους αδιαμφισβήτητη. Οι επιστήμονες, όπως είναι φυσικό, μας προσγειώνουν στην πραγματικότητα(;): «Οι γρανιτικοί όγκοι δεσπόζουν επιβλητικά στην περιοχή, το σφαιρικό σχήμα που παρουσιάζουν οφείλεται στον μακροχρόνιο και χαρακτηριστικό συγκεντρικό τρόπο εξαλλοίωσης και διάβρωσης. Οι τεράστιες γρανιτένιες γιγαντομορφές μάς χαρίζουν με την πολυμορφία τους ένα απαράμιλλο τοπίο και προκαλούν τη φαντασία για να τους αποδώσουμε κάποια θεϊκή ή μυθική διάσταση». [Ελευθεροτυπία 2010, Γεώργιος Στουρνάρας]

Για την μεταφορά: dvidos 07/2015