Ο Μάκης του Αντρίκου ήρθε το καλοκαίρι και μας έφερε ντομάτες από τον Τζωρτζαρά από την Κώμη. Ο Τηθύς γράφει: «Μπαίνω στον πειρασμό να αναφέρω ότι ο Τζωρτζαράς διατηρεί ακόμα και καλλιεργεί παλιούς σπόρους από κηπευτικά της Τήνου τα οποία είναι πολύ δυσεύρετα στης μέρες μας λόγω των υβριδίων. Το άρωμα από τη ντομάτα και το καρπούζι θυμίζουν άλλες εποχές... Αν καμιά μέρα βρεθείτε στην Κώμη ρωτήστε…» [Οphioussa, 24.10.2008]

Ο Μάκης μας τις έδωσε χαρούμενος: «Οι ντομάτες είναι ποικιλίας "συριανή". Οι ντομάτες, δηλαδή, που φύτευαν και οι δικοί μας. Γι αυτό τ'ς βλέπεις έτσι πράσινες. Μερικές φορές σου δίνουν την εντύπωση ότι είν' πιο πράσινες απ' ό,τι κόκκινες. Έχουν πολλές αυλακώσεις σε σχέση με τις σημερινές και είναι λεπτόφλουδες. Εντωμεταξύ, βλέπεις που η κάθε μία έχει διαφορετικό μέγεθος και σχήμα; Η αλήθεια είναι ότι οι σημερινές είναι πολύ πιο νόστιμες με όλα αυτά που τους βάζουν μέσα... αλλά αυτή εδώ μυρίζει υπέροχα! Και εδώ να στις αφήσω και να πας πιο κει πάλι θα μυρίζουν. Και μυρίζει ντομάτα όχιιι... Δυστυχώς, κάνας δυό έχουν πια αυτή την ποικιλία. Πάν΄κι αυτές τελειώσανε...»

Σε μια έκδοση της γεωργοκτηνοτροφικής κατάστασης της Τήνου, αμέσως μετά τον πόλεμο και μέσα στον εμφύλιο (1945), επιβεβαιώνεται ότι αυτό το είδος υπήρχε για καλλιέργεια στο νησί: «Τομάτα. Οι καλλιεργηταί ούτως αποκτούν φυτά εις ψυχρά σπορεία. Καλλιεργείται Συριανή ποικιλία με ανώμαλλες πλευρές, πολύ παραγωγική πρώιμος ξηρική ή ποτιστική οπότε όμως είναι ελαφρώς υπόξυνος και δεν διατηρείται ενώ η όψιμος (φύτευσις Ιουνίου) ως ποτιστική δίδει παραγωγήν εξαιρετικής ποιότητος από του Σ/βρίου μέχρι Δ/βρίου».

Για την μεταφορά: mix 09/2015