Βωλάξ, Τήνος. Τόπος όμορφος και ζωντανός. Χωριό αγαπημένο. Μέρος που θέλουμε να προστατέψουμε και να αναδείξουμε πιο πολύ από ποτέ! Εκτιμούμε όλα όσα μας προσφέρει μέσα απ' την ιστορία και την κουλτούρα του, μέσα από την αξεπέραστη φύση και τις αξίες των ανθρώπων του...
Ακολουθήστε μας!

Αυτός ο απογευματινός περίπατος θα ήταν καλό να γίνει με κάποιον που να γνωρίζει την περιοχή και να μας αναδείξει τους χώρους και τα σημεία που θα ανακαλύψουμε. Αυτή την διαδρομή ας την ονομάσουμε: «Περίπατος στο Βουνό» –όπου "Βουνό" είναι μια μεγάλη περιοχή με πλήθος από βράχους, βόρεια του χωριού. Είναι μια πεζοπορία που μπορούν να την κάνουν από μεγαλύτερα άτομα μέχρι νεαρά παιδιά, αποτελώντας μια άριστη σωματική δραστηριότητα ενώ, παράλληλα, βοηθάει την πνευματική μας ανάταση.

Θα ξεκινήσουμε από το πέτρινο θεατράκι της Βωλάξ και μετά από 2:30 ώρες περίπου, θα βρεθούμε πάλι εκεί που ξεκινήσαμε. Όσοι θέλουν να κάνουν αυτήν τη βόλτα, θα χρειαστεί να έχουν έναν ελαφρύ εξοπλισμό: γερά και κλειστά παπούτσια (αθλητικά ή trekking), συμβατικό ντύσιμο ανάλογα την εποχή και τις κλιματολογικές συνθήκες, ένα μπουκάλι νερό, και γιατί όχι ένα καλάμι ή ένα ραβδί. Μπορείτε φυσικά να έχετε ένα σακίδιο με πρόχειρη τροφή και αξίζει να πάρετε μαζί σας μια φωτογραφική μηχανή.

Ξεκινάμε με κατεύθυνση προς βορρά και σύντομα –με την βοήθεια και των πινακίδων– φτάνουμε στην ενορία του χωριού (Αι-Γιάννης για τους παλιούς, Γέννηση της Παναγίας για τους νεώτερους). Συνεχίζουμε πίσω από την εκκλησία, μέχρι την ποτίστρα, και προχωράμε στην ίδια κατεύθυνση μέχρι "Του Βορακ' τ' Αλώνι" ή "Άπλωμα" για τους νεώτερους. Ένας χώρος πάνω με μια μεγάλη πέτρινη πλάκα με πολύ όμορφη θέα. Εδώ, μπορούμε να κάνουμε μια μικρή στάση που θα μας δώσει την ευκαιρία να απολαύσουμε το περιβάλλον μέσα στο οποίο θα χαθούμε για να απολαύσουμε την φύση. Γρήγορα, όμως, ανασκουμπωνόμαστε και ξεκινάμε για "Τσαβαγιάννη". Βρισκόμαστε μπροστά σε μια διχάλα και παίρνουμε το δεξί στενό και δύσβατο δρομάκι. Στα όρια μεταξύ "Τσαβαγιάννης" και "Βουνού", κοντά σε κάποια πελώρια χαρακτηριστικά βράχια που υψώνονται στα δεξιά μας, θα κάνουμε μια δεύτερη στάση για να παρατηρήσουμε γύρω μας την μεγάλη οικολογική και βιολογική αξία της περιοχής, και να κοιτάξουμε πίσω προς το χωριό που αφήσαμε.

Λίγο πιο πάνω, η θέα των βράχων είναι πράγματι καταπληκτική. Αξίζει να την θαυμάσουμε. Για άλλη μια φορά, το δρομάκι συνεχίζει και μας καλεί να προχωρήσουμε. Περίπου 30 μέτρα, πριν το δρομάκι αυτό φτάσει σε αδιέξοδο, σταματάμε. Από δω και πέρα έχουμε συνηθίσει να περπατάμε σ’ αυτού του είδους το τοπίο. Ελεύθερα πλέον, θα προχωράμε μέσα στις διάφορες «μπαραγκεριές». Εδώ, θα βρεθούμε σε ένα μικρό δίλημμα: Ήρθε η ώρα να διαλέξουμε ένα τοπίο ανοιχτό, γενικής άποψης ή να κατευθυνθούμε σε κάποιον από τους μοναδικούς γυμνούς βράχους που υπάρχουν στο σημείο, με πιο όμορφο όλων τον λεγόμενο "Αετό". Αυτό είναι ένα σημείο που αξίζει να φωτογραφηθεί, και μάλιστα αυτή την στιγμή, που ο ήλιος βρίσκεται στην δύση του.

α) Εάν διαλέξουμε το ανοιχτό τοπίο, θα μπούμε στην δεξιά «μπαραγκεριά», όπως ερχόμασταν, και θα βαδίσουμε μέχρι την κορυφή των βράχων σε απόσταση περίπου 100 μέτρων. (Εδώ θέλει λίγη προσοχή, στο πως θα ανέβουμε στα βράχια –ειδικά στους μικρότερους φίλους μας). Η θέα είναι πραγματικά απερίγραπτη για τη φύση της Βωλάξ και δεν είναι τυχαίο πως έχει χαρακτηρισθεί Τοπίο Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους. Μετά από την εκεί παρουσία μας, επανερχόμαστε στο μικρό δρομάκι.

β) Ένα επιλέξουμε τον "Αετό", τότε θα πάμε στην αντίθετη μεριά, μέσα από τις «μπαραγκεριές», σε απόσταση περίπου 200 μέτρα. Ο βράχος αυτός αποτελεί ένα φυσικό γλυπτό όπου ο αέρας, η βροχή και η ζέστη τον έχουν σμιλέψει –εδώ και εκατομμύρια χρόνια– με την μορφή ενός επιβλητικού γερακόμορφου Αετού.

Στη συνέχεια –για πολύ λίγο– θα ξαναπάρουμε το μικρό μας δρομάκι και θα συνεχίσουμε τη βόλτα μας μέσα στις «μπαραγκεριές». Ο επόμενος στόχος είναι η επίσκεψη στον περιστερεώνα που απέχει περίπου 300 μέτρα. Έχουμε φτάσει στο μισό δρόμο και συνεχίζουμε τον περίπατο περπατώντας ελεύθερα μέχρι να γυρίσουμε δυτικά το βουνό και να φτάσουμε στην περιοχή "Λαμπίρ’". Αν είμαστε τυχεροί, μπορεί να συναντήσουμε μερικά κατσίκια που βόσκουν αμέριμνα στο ξεχασμένο βασίλειό τους. Ευκαιρία, και εδώ, να βγάλουμε μερικές αναμνηστικές φωτογραφίες.

Όπως καταλαβαίνετε, έχουμε αρχίσει τον δρόμο της άγουρης επιστροφής. Βρισκόμαστε στο μονοπάτι που ανεβαίνει από το χωριό Αγάπη με κατεύθυνση την Βωλάξ. Πρέπει να γυρίσουμε πριν σκοτεινιάσει. Σε μικρή απόσταση θα βρούμε το δρομάκι που ανεβαίνει από την "Τσαβαγιάννη της Μπίλιας" στο χωριό (δηλαδή από τον αριστερό δρόμο της διχάλας που δεν επιλέξαμε στην αρχή). Από εκεί, θα περάσουμε από την "Καυκάρα" και μετά το "Άπλωμα ή Του Βορακ' τ' Αλώνι», όπου όλα φαίνονται γνωστά! Από εκεί, γρήγορα, θα βρεθούμε ξανά στο υπαίθριο θεατράκι από όπου ξεκινήσαμε. 

Νομίζω ότι όλοι χρειαζόμαστε να ξεκουραστούμε, να πιούμε μια δροσερή μπύρα, να κουβεντιάσουμε για όσα είδαμε και για τις προσπάθειες που καταβάλαμε και, φυσικά, να κανονίσουμε την επόμενη πεζοπορία μας! 

Την επόμενη εβδομάδα: Προτεινόμενη περιπατητική διαδρομή στην Άγια Βενεράντα.


Ο δρόμος για το "Βουνό", περνάει από το δεξί μονοπάτι της "Τσαβαγιάννης".


Ο δρόμος που οδηγεί στο "Βουνό", όπως φαίνεται από ψηλά.


Το "Βουνό" αποτελεί μια από τις πιο όμορφες –κοντινές στο Βωλάξ– περιοχές.


Ο βράχος του "Αετού" δεσπόζει επιβλητικά στην περιοχή.


Είναι φανερό πως προέκυψε το όνομα του συγκεκριμένου βράχου...


Η επιστροφή μάς οδηγεί ξανά στο γνωστό μας Άπλωμα.

 

Για την μεταφορά: mix 09/2015

Μοιραστείτε το