Βωλάξ, Τήνος. Τόπος όμορφος και ζωντανός. Χωριό αγαπημένο. Μέρος που θέλουμε να προστατέψουμε και να αναδείξουμε πιο πολύ από ποτέ! Εκτιμούμε όλα όσα μας προσφέρει μέσα απ' την ιστορία και την κουλτούρα του, μέσα από την αξεπέραστη φύση και τις αξίες των ανθρώπων του...
Ακολουθήστε μας!

Φθινοπώριασε… ο καιρός βροχερός, τα πράγματα έχουν πάρει τον δρόμο τους εδώ και καιρό, σχολεία, δουλειές, δραστηριότητες, κι όμως στο μυαλό γυρίζουν σαν να ήταν χθες οι εικόνες της κατασκήνωσης…

ημέρες ζεστές με παιχνίδι, καλή παρέα και πολύ φαγητό,

βράδια χαλαρά γεμάτα τραγούδια, γέλια και εκπλήξεις κάτω από τον έναστρο ουρανό,

αγγαρείες αναγκαίες, δεν ξέφυγε κανείς,

πεζοπορίες λιγοστές.. είπαμε ο ήλιος έβγαζε φωτιές,

ο χώρος όπως πάντα φιλόξενος και μαγικός λες και η ιστορία επαναλαμβάνεται…
.. τότε τα καλάμια έσωσαν τους χωριανούς από τους Aλγερινούς πειρατές,
… φέτος τα πεύκα έσωσαν τους κατασκηνωτές από τα εγκαύματα,

οι οργανωτές με αρκετό άγχος και περίσσια κούραση έτρεχαν να προλάβουν τις απαιτήσεις των μικρότερων,

τα παιδιά απολαυστικά, ακούραστα, γεμάτα κέφι, έμπνευση και φαντασία…


 

Όλα μαζί, εικόνες χαρούμενες που με ακολουθούν στις δύσκολες και βροχερές μέρες του φθινοπώρου …  
και έχω την βεβαιότητα ότι θα αποτελέσουν εικόνες ζεστασιάς στις κρύες μέρες του χειμώνα…
Ας μοιραστούμε μαζί ακόμα μερικές από τις εικόνες αυτές ….

Περιμένοντας τα νέα σας και τα σχόλια σας στο site του χωριού μας, καλή δύναμη ώσπου να βγει ο χειμώνας…

Μοιραστείτε το

2 σχόλια

#130
Louisa Sigala
Συγχαρητήρια για την ομάδα της Βωλάξ. Γιατί αυτά τα παιδιά θα είναι η συνέχεια και το μέλλον του χωριού μας. Καλό φθινόπωρο και καλό χειμώνα.
25 Οκτωβρίου 2015
#131
Δημ Βίδος (Ν)
Κοιτάω τις φωτογραφίες και σχεδόν δεν το πιστεύω πως ήμουν εκεί! Πώς είναι δυνατόν να έζησα τόσο όμορφες στιγμές! Λες και ήμουν κι εγώ παιδί! Για να μη σας πω πως τελικά εγώ πήρα περισσότερα από ότι τα παιδιά...

Οφείλω κι εγώ να πω ένα πολύ μεγάλο μπράβο στους διοργανωτές, που έδωσαν τόση χαρά και όμορφες εμπειρίες στα λίγα αυτά παιδιά! Αγόρασαν και κουβάλησαν πράγματα, χάρισαν τον κόπο τους, έδωσαν χρόνο από τις διακοπές τους, κάηκαν λίγο στην φωτιά, έτρεχαν στην χώρα και πίσω, έχασαν τον ύπνο τους από το άγχος... αλλά ήταν πάντα με το χαμόγελο!

Ελπίζω και του χρόνου να έχουμε την χαρά να δούμε αντίστοιχες φωτογραφίες!
9 Νοεμβρίου 2015