Από τα πρώτα κιόλας χρόνια του, ο Γιάννης (ας τον πούμε έτσι), καταλάβαινε πως δεν-ήταν-εκεί-που-έπρεπε-να-είναι. Ένιωθε ξένος με την οικογένειά του, ξένος με τους χωριανούς του. Στον ύπνο του έβλεπε τοπία που δεν θύμιζαν την πατρίδα του: διώροφα σπίτια με μαρμάρινα υπέρθυρα και κυκλαδίτικα βόλτα με απίστευτη θέα στην θάλασσα, ερείπια γιγάντιων ανεμόμυλων –απομεινάρια μιας εποχής που η περιοχή ευημερούσε οικονομικά, μια πανέμορφη αμμουδιά που, το βράδυ, αντανακλούσαν στα γαλήνια νερά της, το φεγγάρι και τ' αστέρια...

Στα δεκαεννιά του ο Γιάννης το 'σκασε από το σπίτι για να ψάξει να βρει το υπέροχο αυτό μέρος. Βιαζόταν να ζωντανέψει στα μάτια του όλες αυτές οι εικόνες που έβλεπε στον ύπνο του. Έγινε ζητιάνος, γυρολόγος, εργάτης κάποτε και κλέφτης. Ώσπου, μια μέρα, βρέθηκε σε ένα χωριό που το έλεγαν Υστέρνια και βρισκόταν στην δυτική πλευρά της Τήνου. Εκεί αναγνώρισε το μέρος των ονείρων του: Tον παλιό μαρμαρόστρωτο δρόμο που συνδέει τον Όρμο με τα Υστέρνια, τα Μεροβίγλια στην δύση τους, τις λευκές κουκίδες-σπίτια απέναντι στο αρχοντικό νησί της Σύρου, το συμβολικό μαρμάρινο λιοντάρι...

Στον Ναό της Αγίας Παρασκευής, δίπλα από τα σκαλιά που στηρίζονται στην κυλινδρική κολώνα, βρέθηκε μπροστά σε έναν γέρο καλόγερο. Τότε αναγνωρίστηκαν. Ο νεαρός γυρολόγος είδε τον καλόγερο όπως ήταν πριν πάρα πολλά πολλά χρόνια. Ο καλόγερος, στο πρόσωπο του Γιάννη, αναγνώρισε τον παλιό του γερο-δάσκαλο, που είχε εξαφανιστεί. Κάποιοι, λένε, πως το πνεύμα του Γιάννη από προηγούμενη ζωή του (ποιος τα πιστεύει αυτά) τον τράβηξε πίσω... Πιάσαν, λοιπόν, να μιλούν, ν' αναθυμούνται τα παλιά. Κάπου-κάπου διέκοπτε ο ένας τον άλλο για να προσθέσει κάποιες λεπτομέρειες. Εξάλλου, είχαν περάσει πάνω από είκοσι χρόνια... Στο τέλος, χαμογέλασαν και ακολούθησαν τον δρόμο τους, με το παλικάρι να μένει στο μέρος αυτό μέχρι το τέλος της ζωής του. 

Άραγε, αυτή ήταν μια ιστορία από τα περασμένα χρόνια ή, μήπως, ένα παραμύθι που σκαρφίστηκε κάποιος πονηρός, γι αυτούς που θέλουν να βρεθούν στο μέρος των επιθυμιών τους... Αν και σεις θέλετε να μάθετε περισσότερα, κάθε μικρό μυστικό από τον υπέροχο οικισμό των Υστερνίων, οδηγηθείτε στον (δίγλωσσο) διαδικτυακό τόπο www.isternia.net –ένα από τα πιο ολοκληρωμένα site της Τήνου!– και ίσως βρείτε και εσείς το μέρος των ονείρων σας! 

Υ.Γ. Ελευθερία, σ' ευχαριστούμε για τα υπέροχα λόγια σου. Καλή συνέχεια στην (δύσκολη) προσπάθεια διατήρησης της ταπεινής και πλούσιας κληρονομιάς μας! Καλό διαδικτυακό ταξίδι και ότι καλύτερο για το χωριό!