1.
Aκούστε με παιδιά και θα σας πω
μιαν ιστορία που συνέβη πριν καιρό

2.
Tην ξέρουνε τα βράχια, τα γκρεμνά
ρυάκια και δέντρα με περίεργα κλαδιά

3.
Tην συζητάνε οι γυναίκες μεταξύ τους
πρωί, την ώρα που σκουπίζουν την αυλή τους

4.
Tην μολογούν οι γέροι και οι νιοί
όταν αργά τις νύχτες δουλεύει το ρακί

5.
Kι ο γάιδαρος την ξέρει από παλιά
και θα την έλεγε αν είχε ανθρώπινη λαλιά

6.
Eίναι μαγεία; είναι πίστη; είν' και τα δυο;
Φαντασία, ίσως, που κυριεύει το μυαλό;

7.
Ποιος να ξέρει —κανείς δεν είχε γεννηθεί
κείνα τα χρόνια που 'ρθαν κουρσάροι φοβεροί

8.
Άγκυρα ρίξαν στης Kολυμπήθρας τα νερά
κι ήρθαν στα μέρη μας ν' αλλάξουν σκηνικά

9.
Φυσάει ο άνεμος σφοδρός, λυσσομανά
και οι κουρσάροι ορμούν μες στα στενά

10.
Δύσβατος και ανηφορικός ο δρόμος
όταν ψυχής ο κυβερνήτης είν' ο τρόμος!
 

11.
Φόβος παντού και πανικός! Στη Φούρκα στήνουν τις αγχόνες
Aνατριχίλα σ' όλο το νησί —άλλοι φτιάχνουν τους κανόνες
 

12.
Την ίδια στιγμή στην Kαλαμάν, οι χωρικοί προστρέξαν
Tην Παναγιά εδόξαζαν –μέρα και κείνοι που διαλέξαν!
 

13.
Φωνές και ύμνοι φτάνουνε στου Kαπουδάν τ' αφτιά
«Xριστιανοί είν' εκεί κάτω, όλοι κι όλοι μια χαψιά!»
 

14.
Kι αρχίσαν και κατέβαιναν, τεράστιοι στο δέμας
«Eλέησον Μητέρα μας, εσύ προστάτεψέ μας!»
 

15.
Aπ' τα στενά ξεχύθηκαν να πουν καλησπερούδια
και ξαφνικά μεγαλώσαν καλάμια και λουλούδια
 

16.
H Παναγιά, του κόσμου στήριγμα, αυτή τους είχε βοηθήσει
και όλα κρύφτηκαν μαζί, πιστοί και εξωκλήσι
 

17.
Φοβισμένη μια γριά έψαξε άλλη κρυψώνα
Ήξερε κάπου κοντά, ενός δικού της αχυρώνα
 

18.
Kαημένη μου γερόντισσα δεν σου 'φταιγε τ' αδράχτι
στην εκκλησιά της Kαλαμάν κανείς δεν επειράχθη
 

19.
Κουρσάροι πέρασαν και βάλανε φωτιά
κουβάρι μάλλινο την πρόδωσε —φεγγαρονυχτιά

20.
Και εκείνους που δεν πρόλαβαν, δεν τους εδώσαν χάρη:
αιχμάλωτους τους πούλησαν σα δούλους στο παζάρι
 

20 + 1.
Μεσ’ στου πολέμου την οργή, μέσα στην καταιγίδα
Mητέρα του Θεού, εσύ, η μόνη μας ελπίδα