ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ
Εμφανίζονται αναρτήσεις με την ετικέττα ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ. Ολες οι ετικέττες, Ολες οι αναρτήσεις
Ιούλιος 2024
Περνούν και χάνονται και δε γυρνάνε
στη νύχτα τρέχουνε και τραγουδάνε
είναι τα λόγια τους λόγια θλιμμένα
κι είναι τα μάτια τους μισοσβησμένα
Φεύγουν και μένουμε μόνοι στον κόσμο
και συνεχίζουμε γεμάτοι πόνο
βλέπουμε όνειρα χωρίς εικόνες
είναι οι μέρες μας σαν τους αιώνες
Φεύγουν και χάνονται μέσα στη λήθη
και μένουν πίσω τους μόνον οι μύθοι
φεύγουν και χάνονται και δε γυρνάνε
κι ούτε κανένας μας ξέρει πού πάνε
Μόνο την άνοιξη έν' αεράκι
ζεστό κι ανάλαφρο και σαν χαδάκι
βουβό κι ανέμελο και μυρωδάτο
από τη φλόγα τους είναι γεμάτο
Διονύσης Στεργιούλας
Στις 3/11 στις 11.00 (νέα ώρα) η Δάφνη-Ευθυμία Μαραγκού παρουσιάζει την αρχιτεκτονική διπλωματική της μέσω zoom σύνδεσης, η οπoία θα είναι ανοικτή για όλους και όλες. Για όποιον ενδιαφέρεται, το link είναι αυτό: https://tuc-gr.zoom.us/j/97175825688?pwd=am5aSmoxSFpoMkZmbnBicjFud0FjQT09
Στις 9 Αυγούστου πραγματοποιήθηκε η παρουσίαση της μελέτης της αρχιτέκτονος και αρχιτέκτονος τοπίου Ματίνας Γαλάτη με τίτλο «Το τοπίο της Βωλάξ» (βλ. προγενέστερα άρθρα), στο ανοικτό αμφιθέατρο της Βωλάξ, στον ίδιο το χώρο για τον οποίον εκπονήθηκε η μελέτη. Την εκδήλωση προλόγισαν η Αντιδήμαρχος Τήνου Αναστασία Δεληγιάννη, ο Καθηγητής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών Αθηνών Μάνθος Σαντοριναίος και η Καθηγήτρια Αρχιτεκτονικής Τοπίου στο North Dakota State University Άννα-Μαρία Βισίλια. συνέχεια...
Πριν από ένα μήνα περίπου η αρχιτέκτων Ματίνα Γαλάτη, ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό της επάνω στην Αρχιτεκτονική Τοπίου. Το αντικείμενο της μεταπτυχιακής της μελέτης (στο τμήμα Επιστήμης Φυτικής Παραγωγής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών) έχει τίτλο «Ελλάδα - Ιαπωνία: ο κοινός τόπος». Η διπλωματική αποτελείται από δύο σκέλη, το Α' θεωρητικό και το Β' in situ, με ειδικό τίτλο «Το τοπίο της Βωλάξ». συνέχεια...
Δεν είναι στόχος μας να εμφανίσουμε το χωριό μας –έναν κυκλαδίτικο χωριό–, σαν να είναι κάποιος οικισμός της Μάνης. Δεν θέλουμε όμως και να ισοπεδώνονται τα παραδοσιακά αρχιτεκτονικά στοιχεία του με την λεγόμενη «αρχιτεκτονική της Μυκόνου» –λευκά σπίτια με μπλε πορτοπαράθυρα. Στην ορεινή Bωλάξ επιβιώνει η αυθεντικότερη μορφή μεσαιωνικής αρχιτεκτονικής της περιοχής, που χαρακτηρίζεται από φρουριακή κατασκευή με ντόπια πέτρα, λιτό, ίσως και «πρωτόγονο» ορθογώνιο σχήμα, χαμηλές πόρτες και μικρά παράθυρα...
Η ύστερη μεσαιωνική εποχή (13ος-15ος αιώνας) συμπίπτει στην Tήνο με τους πρώτους αιώνες της βενετικής κυριαρχίας. Η αρχιτεκτονική της εποχής αυτής είναι ελάχιστα γνωστή, καθώς λιγοστά είναι τα δείγματα που έχουν φτάσει ως εμάς. Ένας μικρός μόνο αριθμός έχει διασωθεί, κυρίως σε ναούς και σε αρχιτεκτονικά στοιχεία αγροτικών κατοικιών· αφού δεν μπορούμε να ισχυριστούμε πως η μεσαιωνική αστική αρχιτεκτονική επέζησε. συνέχεια...
Τα υπέρθυρα (φεγγίτες ή φωτοθυρίδες) είναι αντιπροσωπευτικά δείγματα του υψηλού επιπέδου της λαϊκής τέχνης του νησιού και είναι άµεσα συνδεδεµένα µε το παραδοσιακό τηνιακό σπίτι. Tοποθετημένα επάνω από την κεντρική είσοδο, τις δευτερεύουσες πόρτες και τα παράθυρα, στόλιζαν το εξωτερικό του σπιτιού και ο λειτουργικός τους ρόλος είναι η βελτίωση του φωτισμού και του εξαερισμού του σπιτιού. συνέχεια...
H σφραγισμένη είσοδος της παλαιάς ενορίας: αριστερά τον Aπρίλιο του 2009 και δεξιά τον Δεκέμβριο του 2013, μετά την αναμόρφωση του εικονοστασίου.
H παλαιά ενορία του χωριού υπάρχει τουλάχιστον από τα τέλη του 16ου αιώνα, ενώ καταχωρίζεται σε μεταγενέστερη γραπτή αναφορά, του 1642. Tρεις αιώνες αργότερα το κτίσμα δείχνει κουρασμένο. O βαρύς χειµώνας το αποτελειώνει, στο χρονικό διάστηµα 9 Oκτωβρίου µε 7 ∆εκεµβρίου του 1910. Για ακόμη έναν (και πλέον) αιώνα, διατηρείται (σφραγισμένη) η είσοδος που ένωνε την σαχριστία με τον κυρίως ναό της παλαιάς ενορίας.
Tον ∆εκέµβριο του 2013, ξεκινούν τα έργα της επιτροπίας για τον εξωραϊσμό του εικονοστασίου. H «πόρτα» δεν πρέπει να πειραχτεί. Oι ιστορικές καταβολές του χωριού επιβάλλουν την διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς και ο μόνος τρόπος διατήρησης του παρελθόντος είναι η προστασία του ή ο μετασχηματισμός του –με τον δέοντα πάντα σεβασμό. συνέχεια...
Eδώ και χρόνια πιάνω τον εαυτό μου να μετράει ο,τιδήποτε βρω μπροστά μου (ευτυχώς όχι μεγαλοφώνως, αλλά μόνο στη σκέψη). Eίμαι στο δρόμο, μετράω τους ανθρώπους στη στάση του λεωφορείου ή τα αυτοκίνητα στο δρόμο· βλέπω τηλεόραση και μετράω τις λέξεις στους υπότιτλους· μετράω νομίσματα, αντικείμενα, δέντρα, τα γράμματα στον τίτλο ενός βιβλίου, τα μολύβια σε μια μολυβοθήκη... συνέχεια...
Tο σπίτι του Iωσήφ προχωράει με γοργούς ρυθμούς. Όλα καλά! Eυχόμαστε γρήγορη ολοκλήρωση των εργασιών. Όταν κάποιος κλείσει τα θέματα που τον απασχολούν προσωπικά μπορεί να αφοσιωθεί με περισσότερη θέρμη στις ανάγκες των συγκατοίκων του.
Kαι εμείς όμως πρέπει να γνωρίζουμε πως ο Σύλλογος μας χρειάζεται όλους, δεν περισσεύει κανένας!