αγρέλι

«Αγρέλι μπορεί να είναι οπουδήποτε, όπου υπάρχει. Είναι διαφορετικό τοπώνυμο, οικογενειακό θα έλεγα. Λέει ο Πιπέρης, πάω στ’ αγρέλι, και εννοούσε εκεί, ο Σιγάλας αλλού, ο άλλος άλλο μέρος. Εμείς όταν λέγαμε «Πάω στ’ Αγρέλι», εννοούσαμε τις Γαρουφωλιές — αν και είχαμε και αγρέλι στη Λαούδ’. Μια ελιά μόνο εκεί, μια! [γελάει] Ένα χωράφι υπήρχε, έτυχε να φυτρώσει μια αγρελιά, ποιος ξέρει από πότε, ζούνε και οι ελιές πολλά χρόνια, αυτό ήταν. Μια ήταν, καλή της ώρα! Δεν υπήρχαν φυτώρια και τέτοια. Όπως άφηναν κληρονομιές χωράφια, αφήνανε και δέντρα. Αυτά που έκαναν καρπούς ήταν σημαντικά. Και αν η αγρελιά δεν είχε καλό καρπό, έκανες μπαστούνια με τα κλαδιά της. Χρήσιμη… συνέχεια...