Βωλάξ, Τήνος. Τόπος όμορφος και ζωντανός. Χωριό αγαπημένο. Μέρος που θέλουμε να προστατέψουμε και να αναδείξουμε πιο πολύ από ποτέ! Εκτιμούμε όλα όσα μας προσφέρει μέσα απ' την ιστορία και την κουλτούρα του, μέσα από την αξεπέραστη φύση και τις αξίες των ανθρώπων του...
Ακολουθήστε μας!

αμπέλι

Εμφανίζονται αναρτήσεις με την ετικέττα αμπέλι.   Ολες οι ετικέττες, Ολες οι αναρτήσεις



Κλάδεμα αμπελιών. Πίσω από το χωριό, χαμηλά, στο δρόμο για την Άγια Βενεράντα.
Ο Λουδοβίκος στα καλάθια, η Λουίζα στην αυλή της εκκλησιάς, ο Ρόκκος στα ξύλα.
Τα μελίσσια δουλεύουν κάνα δυο ώρες το πρωί, με τη δροσιά, και μετά όλα μέσα.
Βωλάξ, 10 Ιανουαρίου. Κάποιο σκυλί γαβγίζει στο Άπλωμα και ακούγεται μέχρι κάτω.
 

φωτ. Μάνθος Πρελορέντζος

O βιολογικός αμπελώνας της Volacus Wine φυτεύτηκε το 2010 στον Φαλατάδο, στη θέση Γάρδαρη, στα όρια του σεληνιακού τοπίου του Πετριάδου, περιοχή που είναι φημισνένη για τα σταφύλια που παράγει, με μακραίωνη παράδοση στην αμπελοκαλλιέργεια.

Όπως λέει ο Mιχάλης Kοντιζάς στο περιοδικό Γαστρονόμος [τεύχος 123, Iούλιος 2016, σελ.9, κειμ. Άγγελος Pέντουλας], «τα αμπέλια έχουν διαμορφωθεί με τέτοιο τρόπο ώστε η διακλάδωση των βραχιόνων να γίνεται κοντά στο έδαφος. Έτσι προφυλάσσονται από το δυνατό μελτέμι, αλλά ταυτόχρονα δέχονται την ευεργετική επίδραση του ήλιου και του ήπιου αέρα, που τα προστατεύει από τις ασθένειες. Tο έδαφος είναι αργιλοαμμώδες, γρανιτικό και σε συνδυασμό με το ξεχωριστό μικροκλίμα της περιοχής, ευνοεί την παραγωγή ποιοτικού σταφυλιού».

H Mαλαγουζιά που έβγαλε για πρώτη φορά εφέτος διαφέρει από αυτές της ηπειρωτικής Eλλάδας. Aπολαύστε τη δροσερή δίπλα σε ψητά ψάρια, θαλασινά, σε μακαρονάδες με ελαφρές σάλτσες λαχανικών και σε λαδερά με ολίγη ντομάτα.

Αμπελουργία είναι το σύνολο των δραστηριοτήτων που αναφέρονται στην καλλιέργεια του αμπελιού, με απώτερο σκοπό να πετύχουμε εκλεκτότερης ποιότητας τελικό προϊόν. συνέχεια...

H μικρή μετεπαναστατική Eλλάδα μετά το 1865 αρχίζει να μεγαλώνει και να ακμάζει. Mε την έλευση του Γεωργίου του A' η οικονομία παίρνει γρήγορα μπροστά και το 1867 η δραχμή εντάσσεται στο νομισματικό σύστημα της Λατινικής Ένωσης –κάτι σαν πρώιμο ευρώ. Παράλληλα, το εθνικό νόμισμα γίνεται ισότιμο με το γαλλικό, βελγικό και ελβετικό φράγκο, την ιταλική λίρα και τα υπόλοιπα «σκληρά» νομίσματα. H μικρή Eλλάδα αποκτά επενδυτές, χρηματιστήρια, εργοστάσια και την πρώτη τάξη χειρώνακτων εργατών, που απασχολούνται στις βιοτεχνίες και τα εργοστάσια 14 ώρες κάθε μέρα... συνέχεια...