γλωσσίδι

«Τι παράξενο!», είπε η κοπέλα, πρωχωρώντας προσεκτικά. «Τι βαριά πόρτα!» Την άγγιξε και, εκείνη, έκλεισε αμέσως με κρότο. «Θεέ μου!» είπε ο άνδρας που βρέθηκε δίπλα της. «Δεν υπάρχει πόμολο από μέσα! Βρε να πάρει! Κλειδωθήκαμε και οι δύο». «Όχι και οι δύο, ο ένας μόνο», είπε η κοπέλα που πέρασε μέσα από την πόρτα και εξαφανίστηκε. Ο άντρας είχε καταλάβει, αφού όλες οι έγνοιες κρύβονται πίσω από κάθε πόρτα...
–I.A. Ireland, Visitations, 1919

Άραγε τι μπορεί να κρύβουν ή να έκρυβαν όλες αυτές οι παλιές οι πόρτες; Τις λύπες και δράματα κάθε χωρικού; Αφού, λένε ότι οι χαρές «έβγαιναν έξω», γινόντουσαν γέλια δυνατά, χτυπήματα καμπάνας, κρότοι από τριμπόνια. 

Τι έκρυβαν όλες αυτές οι πόρτες; Απλώς, το σπιτικό των κατοίκων! Την προστασία της οικογένειας, την φροντίδα για τα παιδιά, τις αγκαλιές και τα δάκρυα, την βραδινή ξεκούραση, την προσευχή πριν το φαγητό, το «χαρτάκι» στο κεντρικό τραπέζι, τις μυρωδιές από την κουζίνα, τις έγνοιες... συνέχεια...