Βωλάξ, Τήνος. Τόπος όμορφος και ζωντανός. Χωριό αγαπημένο. Μέρος που θέλουμε να προστατέψουμε και να αναδείξουμε πιο πολύ από ποτέ! Εκτιμούμε όλα όσα μας προσφέρει μέσα απ' την ιστορία και την κουλτούρα του, μέσα από την αξεπέραστη φύση και τις αξίες των ανθρώπων του...
Ακολουθήστε μας!

εκκλησία

Εμφανίζονται αναρτήσεις με την ετικέττα εκκλησία.   Ολες οι ετικέττες, Ολες οι αναρτήσεις

Με τη σκέψη στο πανηγύρι...
Ακούσατε, ακούσατε!

Οδηγίες προς τους πιστούς από την Ιερά Σύνοδο της Καθολικής Ιεραρχίας Ελλάδος

συνέχεια...

Η πνευματική πτυχή της εορτής

Με κάθε εκκλησιαστική λαμπρότητα γιόρτασαν τη Γέννηση της Θεοτόκου (8 Σεπτεμβρίου) δύο από τα πιο όμορφα χωριά της Τήνου, η Καρδιανή και η Βωλάξ, όπως σημειώνει ο συντάκτης της ιστοσελίδας της Καθολικής Αρχιεπισκοπής (http://kantam.gr). Σας μεταφέρουμε αυτούσιο το κείμενο που αναφέρεται στο χωριό μας. συνέχεια...

Η γιορτή του χωριού

Όλες οι εορτές προς τιμήν της Παναγίας χαρακτηρίζονται «Θεομητορικές εορτές». Περισσότερο από κάθε άλλη όμως, το χωριό μας τιμάει το Γενέθλιον της Θεοτόκου, στις 8 Σεπτεμβρίου, που αποτελεί και την ονομασία της ενορίας του. Ας διαβάσουμε τις μικρές σημειώσεις του μπαρμπα-Μήτσου. συνέχεια...

Χριστός γεννάται και όλα γιορτάζουν.
Ας είναι η ταπεινότητα του Χριστού να γεμίζει με αγάπη και ζεστασιά τις ψυχές μας.



Η Θεία Λειτουργία θα τελεστεί ανήμερα Χριστουγέννων στις 09:30.

Ευχαριστούμε την Λουίζα για την φωτογραφία.

Πάσχα 2017

Σας μεταφέρουμε μερικές φωτογραφίες από την Aναστάσιμη θεία λειτουργία (Kυριακή του Πάσχα, 16 Aπριλίου 2017) και την παραδοσιακή περιφορά στα σοκάκια του χωριού. Eυχάριστο μήνυμα: η εκκλησία γεμάτη παιδιά και νέους. συνέχεια...

H σφραγισμένη είσοδος της παλαιάς ενορίας: αριστερά τον Aπρίλιο του 2009 και δεξιά τον Δεκέμβριο του 2013, μετά την αναμόρφωση του εικονοστασίου.

H παλαιά ενορία του χωριού υπάρχει τουλάχιστον από τα τέλη του 16ου αιώνα, ενώ καταχωρίζεται σε μεταγενέστερη γραπτή αναφορά, του 1642. Tρεις αιώνες αργότερα το κτίσμα δείχνει κουρασμένο. O βαρύς χειµώνας το αποτελειώνει, στο χρονικό διάστηµα 9 Oκτωβρίου µε 7 ∆εκεµβρίου του 1910. Για ακόμη έναν (και πλέον) αιώνα, διατηρείται (σφραγισμένη) η είσοδος που ένωνε την σαχριστία με τον κυρίως ναό της παλαιάς ενορίας.

Tον ∆εκέµβριο του 2013, ξεκινούν τα έργα της επιτροπίας για τον εξωραϊσμό του εικονοστασίου. H «πόρτα» δεν πρέπει να πειραχτεί. Oι ιστορικές καταβολές του χωριού επιβάλλουν την διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς και ο μόνος τρόπος διατήρησης του παρελθόντος είναι η προστασία του ή ο μετασχηματισμός του –με τον δέοντα πάντα σεβασμό. συνέχεια...

Βοήθειά μας

Τα γενέθλια της Παναγίας σήμερα και το χωριό μας γιορτάζει.

Οι καμπάνες χτυπούν μελωδικά και ο κόσμος συγκεντρώνεται.

Τα σπίτια είναι ανοικτά και τα τραπέζια στρωμένα.

Τα καλέσματα στον αυλόγυρο της εκκλησιάς, δίνουν και παίρνουν 

και όλοι γυρίζουν από σπίτι σε σπίτι μοιράζοντας ευχές.

Και του χρόνου να είμαστε όλοι καλά

 

Ευχαριστούμε την Λουκία για τις φωτογραφίες

Yπάρχουν πράγματα που σε κάνουν να νιώθεις ντροπή ή φόβο, πράγματα που δυσκολεύεσαι να ρωτήσεις, λεπτά ζητήματα που σε αφήνουν αμήχανο μέχρι που μπορείς να φτάσεις... Όλοι ξέρουμε πως κάποτε η ζωή και ο θάνατος συνυπήρχαν –η ζωή πιο σύντομη, ο θάνατος πολύ κοντά. Θυμάμαι έναν χωρικό που σε μια κουβέντα μας, μου είχε εμπιστευτεί πως δεν ήταν μόνο μία η φορά που ξύπνησε με τους θρήνους των γονέων του, επειδή βρήκαν το νεογέννητο παιδί τους παγωμένο και άψυχο δίπλα του(ς)...

Ο άνθρωπος φοβάται το θάνατο και τον ξορκίζει με πολλούς τρόπους. Αδυνατεί να συμβιβαστεί με την ιδέα του. Δεν ξέρει τι συμβαίνει μετά –παρά τις θεωρίες και τις απόψεις. Καμιά δεν τον ικανοποιεί απόλυτα και μέσα του, κρατά συνήθως την πιο πιθανή: Να μην υπάρχει τίποτε. Ο άνθρωπος πεθαίνει και χάνεται, εξαφανίζεται, εκλείπει στο σύμπαν, σκορπίζεται στα εξ ων έχει συντεθεί. Tα πάντα χάνονται, σκέψεις, συναισθήματα, γνώσεις, επιθυμίες, αγάπες, έρωτες· μόνο η ψυχή είναι αθάνατοι, σύμφωνα μετην πίστη πολλών. Kαθυστέρησα να το γράψω, επίτηδες: Η Χριστιανική θρησκεία αποδέχεται τη μετά θάνατον ζωή στη Δευτέρα Παρουσία. Mολονότι όμως, η καθολική εκκλησία δίνει μεγάλη σημασία στον ενταφιασμό ενός νεκρού, δεν αξιολογεί καθόλου την εκταφή του. συνέχεια...