θνησιμότητα
Εμφανίζονται αναρτήσεις με την ετικέττα θνησιμότητα. Ολες οι ετικέττες, Ολες οι αναρτήσεις
Mια φορά και έναν καιρό ζούσε στο χωριό ένα αντρόγυνο πολύ αγαπημένο. Tο παλικάρι που είχε βγει στα χωράφια, περπατούσε συλλογισμένο. Kοίταζε τον ουρανό, που ήταν καταγάλανος και πεντακάθαρος, κι όλο αναστέναζε: «Aχ, τι καλά που θά 'τανε να είχαμε και μεις ένα παιδάκι όπως όλοι οι νέοι». Δεν πέρασε πολύ καιρός και η γυναίκα του έμεινε έγκυος. Mόλις έμαθε το χαρμόσυνο γεγονός το παλικάρι άρχισε να κερνάει ρακί όλο το χωριό, μέχρι αργά τη νύχτα. Aπό εκείνη την ημέρα δεν άκουγες σε όλη τη Bωλάξ παρά ευχές και κεράσματα.
Mόλις ήρθε στον κόσμο και ένα όμορφο αγοράκι, το παλικάρι από την χαρά του πρόσφερε όσα προϊόντα είχε στο κελάρι του σπιτιού του: ντομάτες, κηπευτικά, αγκινάρες με φασόλια, ρεβύθια και πατάτες –όλα έβρισκαν τη θέση τους στο γιορτινό τραπέζι του. Θυσίασε και χοίρους ποτισμένους από χυμούς λεμονιού και τους έψησε με ρίγανη. Ό,τι είχε το έδινε, τέτοια ήταν η χαρά του: σύκα, σαλάτες με υπέροχα τυριά και κάπαρη, λιαστές ντομάτες με μπόλικο χοντρό αλάτι που έφερναν οι μικροί από τη θάλασσα. Tου Αι-Γιαννού –γιατί Γιαννάκη βάφτισαν το παιδί– έβγαζε σε συγγενείς και φίλους, λούζες και λουκάνικα, κουμαριανό κρασί με μαραθοκεφτέδες και ρακί από τους άμβυκες του πηγαδιού. συνέχεια...
Ιστορικά, η βρεφική θνησιμότητα, αφορούσε ένα σημαντικό ποσοστό των βρεφών που γεννιόταν. Έτσι και στο χωριό... Μην σας ταράζει το θέμα: η ζωή και ο θάνατος οφείλουν να συνυπάρχουν αρμονικά.
Θρήνος υπάρχει όπου υπάρχει θάνατος –δηλαδή παντού• σε όλο τον κόσμο και σε όλους τους λαούς. Πριν έρθει, όμως, η θλίψη, έχει έρθει η χαρά. Στην Βωλάξ, η κυρά-Σουφιά (Σοφία), η σύζυγος του Ματέου Φυρίγου, απέκτησε 8 παιδιά (από το 1778 μέχρι και το 1791). Η σύγχρονή της, Μαρούλα, σύζυγος του Πιέρου Φυρίγου απέκτησε και αυτή, τουλάχιστον, 8 παιδιά (από το 1778 μέχρι το 1792). Στα βιβλία βρήκαμε άλλα τρία παιδιά (το 1795, το 1798 και το 1812) που ενδεχομένως να άνηκαν σε άλλο ζευγάρι του χωριού με το ίδιο όνομα. Αν όχι, τότε, η οικογένεια αυτή είχε αποκτήσει 11 παιδιά! Οκτώ παιδιά είχε και η Μαρία του Μάρκου Φυρίγου, σύζυγος του Νικολού Φοσκαρίνη, η οποία σε διάρκεια 15 χρόνων (1781-1796) τεκνοποίησε 8 φορές. Εκείνα τα χρόνια, χάνονταν άδικα, πολλά παιδιά στην γέννα ή σε πολύ μικρή ηλικία. Οι γυναίκες της εποχής, ως την μόνη αντίσταση στον θάνατο, είχαν την ίδια την ζωή: τα επόμενα παιδιά τους! συνέχεια...