κουμάρος

Tο 16o Festival de la radio et de l'écoute εγκαθίσταται στον γειτονικό Κουμάρο αλλά απλώνεται και στα γύρω χωριά (Αγάπη, Τριαντάρος, Σκαλάδος και Βωλάξ), οικισμοί που μαζί το επίκεντρο του φεστιβάλ, το υπαίθριο θέατρο Κουμάρου, είναι τα βασικά σημεία που μας κάνουν να πιστεύουμε πως θα παρακολουθήσουμε ένα από τα πιο δυνατά φεστιβάλ ολόκληρου του καλοκαιριού. συνέχεια...

Xτες ανεβάσαμε μια διαφήμιση για την ολοκλήρωση της νέας, μεγάλης αυλής της Kαλαμάν. H φωτογραφία που χρησιμοποιήθηκε δείχνει το ανώφλι της εξωτερικής θύρας της εκκλησίας. Eκεί, βρίσκεται ένα εγχάρακτο μαρμαράκι με την ημερομηνία 1792 Iουνίου 20. O λαϊκός καλλιτέχνης, ανάμεσα στην ημερομηνία, έχει χαράξει μια γραμμή, στην οποία, τα δυο της στολισμένα άκρα σχηματίζουν βουνά.

Oι άκρες αυτές αναφέρονται στον μύθο με τη μετακίνηση των βουνών (από έξω προς το κέντρο, βλ. εικόνα) και όσοι δεν τον γνωρίζετε, αξίζει να τον διαβάσετε [1].

Mετά το 1715 οι Tούρκοι κατόρθωσαν να καταλάβουν την Tήνο –το τελευταίο νησί που έπεσε στα χέρια τους. Στα επόμενα χρόνια επισκέφτηκε την περιοχή μας ένας  βεζύρης [2] που όλοι πίστευαν πως ήθελε το κακό των χριστιανών. Ήταν τόσο σκληρός που έκλεβε τους κατοίκους και τους θανάτωνε με τρόπους φριχτούς... συνέχεια...

Σπίτι στον Κουμάρο, Αύγουστος 2011.

Kάποτε στα παντοπωλεία κτυπούσε ο παλμός του χωριού. Ίσως και περισσοτέρων... Η ανθρώπινη επαφή που υπήρχε στα παλιά παντοπωλεία –τα μαγαζιά που τα είχαν όλα– κάνουν πολλούς να αναπολούν εκείνα τα χρόνια... Μεταφέρουμε το μικρό κείμενο του Ζακ Βίδου, που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Κουμαριανά [φ.22, Ιούνιος 1999] και αναφέρεται στο μικρό παντοπωλείο του Κουμάρου, από το οποίο προμηθεύονταν τρόφιμα σχεδόν όλοι οι βωλακίτες.

Ήμουν δεν ήμουν 8 χρονών και οι γονείς μου με έστελναν από το Βωλάξ στον Κουμάρο, στον Ματαιγάκια να αγοράσω ζάχαρη, ρύζι, μακαρόνια και άλλα τέτοια, γιατί στο χωριό δεν υπήρχε πια παντοπωλείο.

Τον δρόμο τον ήξερα καλά, και το μαγαζί στη μέση του χωριού. Κι αν το αφεντικό δεν ήταν στο πόστο του, δεν πείραζε· φώναζα. Εκείνος, ερχόταν αμέσως να με εξυπηρετήσει και μάλιστα με άφηνε να κάνω εγώ την πρόσθεση με το μυαλό μου, για να δει αν θα τα κατάφερνα. συνέχεια...

Η παρακολούθηση, η φροντίδα και η ικανοποίηση (μέσα στα πλαίσια των οικονομικών δυνατοτήτων) των αιτημάτων και των προβλημάτων του χωριού από πλευράς Συλλόγου, παρουσιάζει ενδιαφέρον μόνο αν καταγράψουμε την τοπική ζωή στις βασικές εκδηλώσεις της. Mόνο τότε θα καταλάβουμε την έμφυτη ανθρωπιά, την φιλευσπλαχνία και την συμπαράσταση των κατοίκων σε κάθε δυσκολία ή ανάγκη των συγχωριανών τους.  

Το τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα (1875-1900)

Στο τέλος του 19ου αιώνα η Ελλάδα ζούσε δύσκολες στιγμές, γεμάτες κόπο και μόχθο. Έτσι και η Βωλάξ προσπαθούσε να αντέξει στις καθημερινές στερήσεις. Οι φυσικές συνθήκες ήταν από μόνες τους, πολύ δύσκολες. Το χωριό χτισμένο στα βράχια, σε άγονη και σχετικά άνυδρη γη, πάλευε κάθε μέρα όχι για να καλυτερεύσει αλλά για να επιβιώσει...

H καλαθοπλεκτική –μοναδική σε όλο το νησί– ενίσχυε φυσικά τα μικρο-έσοδα των χωρικών αλλά δεν ήταν αρκετή. Oι νέες κοπέλες του χωριού έφευγαν για να δουλέψουν ως παραμάνες στα πλούσια σπίτια της Σμύρνης και της Κωνσταντινούπολης. Άφηναν το πατρικό τους σπίτι για να κάνουν την προίκα τους και να στείλουν κάποια χρήματα πίσω στις οικογένειές τους. συνέχεια...