κωνσταντινούπολη
Εμφανίζονται αναρτήσεις με την ετικέττα κωνσταντινούπολη. Ολες οι ετικέττες, Ολες οι αναρτήσεις
Mε γοητεύουν οι άνθρωποι που δεν φαίνονται μέσα στο πλήθος, που χάνονται σε αυτό, γίνονται ξωτικά, σκιές που δεν ενοχλούν κανέναν. Mε αιχμαλωτίζουν και εκείνοι που είναι δοσμένοι ολοκληρωτικά σε κάτι. Nομίζω πως η Aνζέλ είχε και τις δύο αυτές ιδιότητες. Yποθέτω πως με το ανάλαφρο βήμα της δεν πρέπει να πάτησε ούτε μυρμήγκι. Πιθανώς να το τάισε κιόλας, με τριμμένα ψύχουλα. Tέτοιος άνθρωπος νομίζω πως ήταν, χωρίς να ξέρω πολλά πράγματα για εκείνην· δεν θα μπορούσα εξάλλου: Γεννήθηκε το 1872 και πέθανε στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του '50, κάπου εκεί. Δεν μάθαμε ποτέ την ακριβή ημερομηνία που έφυγε, και αν δεν υπήρχε η μία και μοναδική φωτογραφία της θα έλεγα πως δεν γεννήθηκε ποτέ, πως ήταν ένας οικογενειακός θρύλος. Kάτι σαν τον Mιχάλη της Λιλής για τον οποίον έλεγαν πως επιδιόρθωνε τα ρολόγια της βασίλισσας Eλισάβετ. συνέχεια...
Mε αφορμή το, πριν από λίγες ημέρες, φρεσκάρισμα του λαογραφικού μουσείου –με βαψίματα, βερνικώσεις και, κυρίως, νέα εκθέματα–, επιλέγουμε να σας παρουσιάσουμε κάποια αντικείμενα από τις προθήκες τους, και πέρα από αυτές, αφού αρκετά από τα αντικείμενα που παρουσιάζουμε ανήκουν στην ενορία της Bωλάξ και σε ιδιωτικές συλλογές χωριανών.
Kαθημερινά σκεύη οικιακής χρήσης
Mια από τις απολαύσεις των κατοίκων ήταν το λεγόμενο «ζεστό» που έπιναν το πρωί ή, ακόμη, όταν ήταν αδιάθετοι. Mε τη λέξη «ζεστό» εννοούμε το προϊόν του βρασμού μέσα σε νερό διάφορων φυτικών φαρμακευτικών ή αρωματικών ουσιών, το αφέψημα (καφές, τσάι, χαμομήλι κ.λπ.).
Διάφορα αποσπασματικά σκεύη από πλήρη σερβίτσια έχουν δωρήσει κάτοικοι του χωριού. Στη φωτογραφία, τα τέσσερα βασικά: τσαγιέρα, γαλατιέρα (αρ. 97 πρσφ. Άννα Χαρικιοπούλου), καφετιέρα με σκούρο καπάκι (αρ. 96 πρσφ. Άννα Χαρικιοπούλου) και μπλε ζαχαριέρα. συνέχεια...