λουκία σιγάλα
Εμφανίζονται αναρτήσεις με την ετικέττα λουκία σιγάλα. Ολες οι ετικέττες, Ολες οι αναρτήσεις
Πλησιάζοντας στο τέλος του ταξιδιού μας, συγκεντρώνουμε εδώ φωτογραφίες που μας στείλατε από την φετινή Άνοιξη στο χωριό. Σας ευχαριστούμε όλους για την συμμετοχή και την συμβολή σας στην προσπάθεια μας. συνέχεια...
Μικρό παιδί σαν πήγαινα στο χωριό είχα μεγάλη χαρά να περνάω την ώρα μου στο σπίτι του μπαρμπα-Ανδρέα του Κακάλα. Εκεί στην σάλα του σπιτιού, στην γωνία του καναπέ όπου εκείνος καθότανε να ξεκουραστεί από τις εργασίες της ημέρας έπαιρνα και εγώ την ξύλινη καρέκλα με την ψάθα και πάνω στο μικρό τραπεζάκι στήναμε το παιχνίδι με τα χαρτιά. Πότε ξερή και πότε κοντσίνα.συνέχεια...
H Λουκία η Κακάλαινα (1908-2002), το γένος Κολλάρου, σύζυγος Ανδρέα Σιγάλα, μας υποδέχεται στο σπιτικό της, πριν από κάποιες δεκαετίες... συνέχεια...
«Το μόνο πράγμα που παίρνει μαζί του πεθαίνοντας ο άνθρωπος είναι το μικρό εκείνο μέρος της περιουσίας του που ίσα ίσα δεν ενδιαφέρει κανέναν άλλο. Κάτι λίγες αισθήσεις ή στιγμές· δυο τρεις νότες κυμάτων, την ώρα που το μαλλί το παίρνει ο αέρας με τα γλυκά ψιθυρίσματα μες στο σκοτάδι· [...] ένα τραγούδι, βαρύθυμο, σαν βράχος μαύρος· και το δάκρυ, το δάκρυ της μιας φοράς [...].
Όλα όσα, μ’ άλλα λόγια, κάνουν την αληθινή του φωτογραφία, την καταδικασμένη,
να χαθεί και να μην επαναληφθεί ποτέ»
–Οδυσσέας Ελύτης
«Ήταν ένα βροχερό πρωινό του Δεκέμβρη όταν, η μητέρα μου, μου ανακοίνωσε ότι ο αγαπητός Ιγνάτιος (Νάσος) δεν βρισκόταν πια στη ζωή. Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Το αρχικό μου σοκ ακολούθησαν οι αναμνήσεις. συνέχεια...
Αυτό το καλοκαίρι, η ομάδα Λ.Γ.Σ. μας άπλωσε το χέρι της και μας οδήγησε στην αθανασία μέσα από το παλιό μονοπάτι του Πετριάδου. Όταν κατεβήκαμε είχε ήδη έρθει το φθινόπωρο... Φυσάει στην Κουκ και η άμμος μπαίνει στα μάτια.
Δεν βαρέθηκες να περπατάς ανάμεσα στα χωμάτινα αρχέγονα μονοπάτια; Δεν κουράστηκες να κοιτάς τα στρογγυλά βράχια σ' αυτόν τον άνυδρο τόπο; Αυτά τα βράχια, αυτό το τοπίο... Πάλι και πάλι και ξανά, σε κάθε άνοιγμα των ματιών, αυτά τα βράχια... Καλά, δεν λαχτάρησες κάτι διαφορετικό;
Δεν με ακούς... Συνεχίζεις να ανεβαίνεις και να κατεβαίνεις. Να περπατάς και να χάνεσαι συνέχεια...
Η Λουκία Σιγάλα μπορεί να προχωρά επιτυχώς, εδώ και χρόνια, το εκπαιδευτικό της έργο ως δασκάλα στο σχολείο της Τήνου αλλά κάποτε ήταν και εκείνη μαθήτρια...