μαρίνα παρασκευά

Υπάρχουν άνθρωποι των οποίων η γραμμή της ζωής είναι σύντομη στην παλάμη του χεριού τους, άνθρωποι αγνοί, που δεν (θέλουν να) δίνουν αφορμές σε κανέναν. Ένας τέτοιος άνθρωπος ήταν και η Μαρίνα του Δημήτρη του Παρασκευά. Ήρεμη, απλή, υποδειγματική μητέρα, που έφυγε έτσι, ξαφνικά, πριν προλάβουμε ούτε ένα γεια να πούμε.

Την θυμάμαι καθισμένη στην καρέκλα της αυλής της, να κοιτάει σιωπηλά όλους αυτούς τους ταξιδιώτες που έρχονται στο χωριό μας τους θερινούς μήνες. Και είπε να κάνει και αυτή ένα ταξίδι. Ένα μεγάλο ταξίδι. Σχεδόν μέσα από τα δόντια της, χαιρέτησε τον πιστό σκύλο της οικογένειας, και κίνησε σιωπηλά και γαλήνια για τον ουρανό.

Αν υπάρχει κάποια ανώτερη δύναμη εκεί έξω, ο Θεός ο ίδιος, να σε προσέχει! Στην οικογένεια και στους δικούς της ανθρώπους προσφέρουμε τα βαθύτατα συλλυπητήριά μας αυτή τη σκοτεινή μέρα.

Καλό Παράδεισο.