μικροί εξερευνητές
Εμφανίζονται αναρτήσεις με την ετικέττα μικροί εξερευνητές. Ολες οι ετικέττες, Ολες οι αναρτήσεις
Bρίσκομαι ξαπλωμένος επάνω στα βράχια του Aπλώματος. Πως μπορώ να βρω ποια είναι τα είδη των σύννεφων που τρέχουν από πάνω μου; συνέχεια...
Έχουμε κατασκηνώσει στις Σαββαγιάνες. Θα μπορούσε ένα καλάμι να μας δείχνει την ώρα;
Έχετε κάπου κατασκηνώσει και ξαφνικά το ρολόι σας σταματά. Πως θα ξέρετε πάνω-κάτω τι ώρα είναι; Θα σας πούμε αμέσως. συνέχεια...
Περπάταγα μέχρι την Aγία Mαρίνα και τα τριζόνια είχαν... τρελλαθεί. Έκανε πραγματικά πολλή ζέστη. Aλήθεια, μπορώ να καταλάβω τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος από τον ήχο των τριζονιών; συνέχεια...
Είστε σε ένα μέρος και το κινητό σας δεν πιάνει ούτε μια μπάρα στο σήμα. Μην απογοητεύεστε. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν μπορείτε να επικοινωνήσετε με τον υπόλοιπο κόσμο και τους φίλους σας που βρίσκονται μακριά. Mπορείτε πάντα να βασίζεστε στα σήματα καπνού! συνέχεια...
Όταν ήμασταν παιδιά υπήρχαν τα λεγόμενα «Βιβλία των Μικρών Εξερευνητών». Δεν ήταν κάποιο συγκεκριμένο περιοδικό κόμιξ, αλλά κάποια μικρά βιβλία 12.5x18.5cm με συμβουλές για εξορμήσεις στην ύπαιθρο (πως να ανάβεις φωτιά· πως να φυλλάξεις σε κουτί, με γύψο, τα ίχνη των ζώων· πως με ένα ραβδί να φτιάξεις ρολόι μέσα σε ένα χωράφι, πως να φτιάξεις κατσαρόλα από χαρτί, για να βράσεις νερό (!)· πως να κάνεις το ρολόι σου πυξίδα κ.α.). Βιβλία γεμάτα οδηγίες, πληροφορίες και κατασκευές, σε άρθρα που συνοδεύονταν από ήρωες του Disney.
Φέτος, στην πρώτη κατασκήνωση για τα παιδιά του χωριού, και σε μια εποχή που αυτά φτάνουν στην «κατάλληλη» ηλικία είπαμε να πούμε δυο-τρία πράγματα για τα περίφημα αυτά βιβλία, την συντροφιά μας στα παιχνίδια του καλοκαιριού μέσα στο χωριό. συνέχεια...
Το χωριό, απομακρυσμένο από τα αστικά κέντρα, είχε ελάχιστη επιρροή από κάθε είδους τεχνολογική εξέλιξη. Τα παιχνίδια που μας έκαναν να νιώθουμε "μικροί εξερευνητές", ειδικά σήμερα, αναδύουν πάντα την ίδια αίσθηση της γλυκιάς νοσταλγίας. Η αλήθεια είναι ότι θέλουμε να μείνουμε πάντα παιδιά. Κυρίως στο μυαλό και την ψυχή. Ακολουθήστε μας!
Εισαγωγή
Στο τέλος της ταινίας «American Beauty» ο πρωταγωνιστής, την ώρα που πεθαίνει, βλέπει εικόνες από την ζωή του να περνούν αστραπιαία μπροστά από τα μάτια του. Οι εικόνες αυτές δεν κρατάνε «μια στιγμή» όπως συνηθίζουμε να λέμε, αλλά πολύ περισσότερο. Ίσως μια ολόκληρη αιωνιότητα.
Κρατούν πάντως τόσο, ώστε να μπορούν να ταιριάξουν ως κινηματογραφικό φλας μπακ ολόκληρης της ζωής του. Τι εννοούμε; Το χόρτο, για παράδειγμα, όπου ξάπλωνε στην κατασκήνωση μικρός για να παρατηρείσει το φεγγάρι, ήταν «ίδιο» με το χόρτο όταν ξάπλωνε στην εφηβεία και αγγάλιαζε την κοπέλα του. Και το γρασίδι αυτό, ήταν πάλι «ίδιο» με αυτό που ως μεσήλικας, πλέον, γονάτιζε για να επισκευάσει τη μηχανή του αυτοκινήτου του...
Η διάφορες εικόνες από το παρελθόν, μας φέρνουν ένα γλυκό συναίσθημα, την υλοποίηση της συμφιλίωσης με ότι έχουμε ζήσει. (Αναρωτιώμαστε, μάλιστα, μήπως όλα αυτά τα πράγματα έχουν από μόνα τους μνήμη...)συνέχεια...
Δεν υπάρχει θησαυρός χωρίς κάποιον χάρτη. Και επειδή πάντα υπάρχει η πιθανότητα, ο χάρτης αυτός, να πέσει σε λάθος χέρια έπρεπε να γνωρίζουν οι ενδιαφερόμενοι κάποιο κρυφό αλφάβητο... Από αυτό το σημείο ξεκινάει η μικρή μας ιστορία...
Γέννημα φόβου ή απελπισίας, και πάντως προϊόν βαθιάς δεισιδαιμονίας ήταν οι προφητείες των βυζαντινών χρόνων. Όταν όμως, οι προφητείες τελειώνουν, ο λόγος ανήκει στη μαγεία. Και στοιχεία πρακτικής μαγείας βρέθηκαν καταγεγραμμένα σ' ένα μικρό χειρόγραφο τετράδιο Σολομωνικής από έναν συλλέκτη βιβλίων πριν από αρκετά χρόνια σε παλαιοπωλείο της Αθήνας.
Aνάμεσα στα απόκρυφα βιβλία των δύο τελευταίων προχριστιανικών αιώνων ήταν και η περίφημη Διαθήκη Σολομώντος υιού Δαυίδ. Γύρω από την προσωπικότητα του σοφού βασιλιά, που σύμφωνα με κάποια παλιά ιουδαϊκή παράδοση είχε γράψει βιβλίον ιαμάτων πάθους παντός, πλέχτηκαν με την πάροδο του χρόνου κάθε λογείς θρύλοι –οι περισσότεροι βέβαια στις αρχές του μεσαίωνα, την εποχή ίδρυσης του χωριού Βωλάξ...συνέχεια...