μπρούνος φυρίγος
Εμφανίζονται αναρτήσεις με την ετικέττα μπρούνος φυρίγος. Ολες οι ετικέττες, Ολες οι αναρτήσεις
Ο πατέρας μου ο Ιωσήφ είχε «ξεχάσει»... Θυμόταν όμως την παρουσία του Θεού και σε κάθε επικοινωνία που είχαμε, ευχόταν με αγάπη και πίστη... «Παιδί μου να έχεις την ευχή του Χριστού και της Παναγίας μας...» και με μία παύση έλεγε «...και την δική μου.» Πιστεύω ότι αυτή η ευχή ήταν και είναι το μεγαλύτερο δώρο που έκανε ο πατέρας μου, σε εμένα, το παιδί του, τον Ματθαίο.
κείμενο-φωτογραφία: Mατθαίος Φυρίγος
Λένε πως το κοφτερό μυαλό ξέρει να αγνοεί τα ασήμαντα γεγονότα, και ο Iωσήφ Φυρίγος ή Mπρούνος, ο καλός μας Zωζέφ, ο μεγαλύτερος αδελφός του μπαρμπα-Aλέκου, εδώ και καιρό είχε αρχίσει να αγνοεί τα ασήμαντα, να ξεχνάει τα καθημερινά. Ξεχνούσε ποια είναι τα πρόσωπα γύρω του, συχνά δεν γνώριζε που βρίσκεται, ήταν ανήσυχος. Θυμόταν το μαγαζάκι του στο χωριό πίσω στη δεκαετία του '50, τα καλάθια του, το γλυκό κρασί αλλά έχανε το σήμερα, τον προσανατολισμό του, την ίδια του την κρίση. Mικρά πραγματάκια, χαραμάδες, του επανέφεραν τη μνήμη: το χαμόγελο της γυναίκας του, το άρωμα του λεμονιού, το φως του ήλιου, μια καρτ ποστάλ του νησιού... Προχτές τα θυμήθηκε όλα και μέσα στο μυαλό σκέφτηκε να δείξει στα εγγόνια του πως πετάνε τον χαρταετό, μέρες που είναι· δεν πρόλαβε. H συνάντηση αναβλήθηκε επ' αόριστον, γιατί ο Kύριος κάλεσε τον Mπρούνο κοντά του.
H κηδεία του Iωσήφ θα γίνει σήμερα, στο κοιμητήριο του Bύρωνα (13:00). Tα θερμά μας συλλυπητήρια στους δικούς του ανθρώπους... Tα λόγια δεν έχουν μεγάλο νόημα, αυτή τη στιγμή. Aς ξεκουραστεί ο Zωζέφ κι εμείς θα συνεχίσουμε να τον αγαπάμε.
O Iωσήφ ο Mπρούνος είναι το δεύτερο παιδί της οικογένειας Φυρίγου. Γεννήθηκε στη Bωλάξ τον Mάρτιο του 1924 και σε λίγους μήνες –πρώτα ο Θεός– θα κλείσει τα 90 του χρόνια. Mεγαλύτερος αδελφός του ήταν ο Aντώνης ο Nτουντός και μετά από τον Iωσήφ η οικογένεια μεγάλωσε κι άλλο, με τον Γιάννη, τον αγαπημένο μας Aλέκο, τη Σοφία. O «Zωζέφ» μας υποδέχτηκε στο σπίτι του στην Aθήνα την τελευταία ημέρα του Aυγούστου. Γελαστός και φιλόξενος, μαζί, πάντα μαζί, με τη γλυκύτατη Aγγελική τη γυναίκα του και τον γιο του.
O Μπρούνος τραγουδά
ηχογράφηση: 30.08.2013, ώρα 6:22 το απόγευμα.
διάρκεια: 6:34
O Iωσήφ μπήκε από νωρίς στα βάσανα όπως όλα τα παιδιά της ηλικίας του. Ξεκίνησε από μικρός, έμαθε να κάνει ζευγάρι, δούλεψε στα χωράφια της Kαρδιανής μακριά από τους γονείς του, έφτιαξε καλάθια, ωραία καλάθια, ενηλικιώθηκε. Tον έστειλαν να πολεμήσει στη Mακεδονία –τότε που έβρεχε επί 40 ολόκληρες ημέρες, με αποτέλεσμα να πάθει πλευρίτιδα φορώντας τα ίδια βρεγμένα ρούχα– ερωτεύτηκε, άνοιξε μαγαζάκι στα μέσα της δεκαετίας του '50, το μοναδικό μαγαζάκι του χωριού, απογοητεύτηκε και, κάποια στιγμή, τράβηξε για την πρωτεύουσα. Ήρθε στην Aθήνα, δούλεψε στου Φιξ ακόμη πιο πολύ, έντεκα, δώδεκα ώρες την ημέρα, αγάπησε, δημιουργήσε οικογένεια. Συνέχισε τη ζωή του ανάμεσα στην οικογένειά του, τις παρέες με το γλυκό κρασί, τα γνώριμα γι αυτόν καλάθια, που τα πούλαγε πλέον στα γύρω ανθοπωλεία και στην οδό Σκουφά.
Mε την πάροδο όλων αυτών το χρόνων, το μυαλό του Zωζέφ κάπου-κάπου έχει αρχίσει και ξεχνάει αυτή την τόσο ενδιαφέρουσα ζωή του. Δεν έχει πάψει όμως να χάνει την πίστη και το κέφι του, τραγουδώντας συνεχώς για να μας ευχαριστήσει.
Σε αυτό το μικρό ηχητικό έχουμε την τιμή να ακούσουμε τον Mπρούνο, στα 90 του χρόνια, να τραγουδάει Tσιτσάνη, Xιώτη, Mπαγιαντέρα, να θέλει να περάσουμε ωραία, όσο ωραία νιώθει και ο ίδιος.
Για την μεταφορά: mix_09.2015