μύθοι

Xτες ανεβάσαμε μια διαφήμιση για την ολοκλήρωση της νέας, μεγάλης αυλής της Kαλαμάν. H φωτογραφία που χρησιμοποιήθηκε δείχνει το ανώφλι της εξωτερικής θύρας της εκκλησίας. Eκεί, βρίσκεται ένα εγχάρακτο μαρμαράκι με την ημερομηνία 1792 Iουνίου 20. O λαϊκός καλλιτέχνης, ανάμεσα στην ημερομηνία, έχει χαράξει μια γραμμή, στην οποία, τα δυο της στολισμένα άκρα σχηματίζουν βουνά.

Oι άκρες αυτές αναφέρονται στον μύθο με τη μετακίνηση των βουνών (από έξω προς το κέντρο, βλ. εικόνα) και όσοι δεν τον γνωρίζετε, αξίζει να τον διαβάσετε [1].

Mετά το 1715 οι Tούρκοι κατόρθωσαν να καταλάβουν την Tήνο –το τελευταίο νησί που έπεσε στα χέρια τους. Στα επόμενα χρόνια επισκέφτηκε την περιοχή μας ένας  βεζύρης [2] που όλοι πίστευαν πως ήθελε το κακό των χριστιανών. Ήταν τόσο σκληρός που έκλεβε τους κατοίκους και τους θανάτωνε με τρόπους φριχτούς... συνέχεια...

Hλιογκραβούρα του 1928, με το ενεργό ηφαίστειο της Σαντορίνης.

Όταν τα παραμύθια –όσο απίθανα κι αν ακούγονται– έχουν στοιχεία από την πραγματικότητα, τότε αυτό μας οδηγεί σε δεύτερες σκέψεις...

Ο γεωγραφικός χώρος του Αιγαίου είναι μία από τις πιο σεισμογενείς περιοχές της Γης, καθώς οι γεωλογικές μεταβολές που συμβαίνουν σε τακτά χρονικά διαστήματα είναι έντονες και συνεχείς. Η περιοχή του Αιγαίου διαμορφώθηκε τα τελευταία 23 εκ. χρόνια, δηλαδή στη διάρκεια της πιο πρόσφατης γεωλογικής περιόδου του ανώτερου καινοζωικού. συνέχεια...

Τρία είναι τα δεδομένα που προκαλούν το ενδιαφέρον του κόσμου στα βωλακίτικα βράχια: η μοναδικότητα της θέσης τους, η ποσότητά τους και η ιδιότυπη σφαιρικότητά τους η οποία εξηγείται λόγω της πετρωματικής φθοράς στα ανεμογενή εδάφη της περιοχής. Υπάρχει όμως και κάτι περισσότερο;

Η μοναδικότητα, σε όλη την Ελλάδα, αυτών των βράχων, αλλά και το σφαιρικό σχήμα τους κάνουν πολλούς να πιστεύουν ότι πρόκειται για μια ανεξήγητη εσωτερική δύναμη της περιοχής...

Κάποιοι επισκέπτες μας έλεγαν, πριν από λίγα χρόνια, ότι οι στρογγυλές πέτρες της Βωλάξ τους βγάζουν κάτι τo «μαγικό»: «Ενόσω τις καίει ο ήλιος το καλοκαίρι, αν τις ακουμπήσεις θα νιώσεις δροσιά, αλλά και στις κρύες μέρες του Πάσχα, αν είσαι δίπλα τους, θα αισθανθείς ζέστη. Έχουν κάτι το ζωντανό, κάτι το ιδιαίτερο που δεν μπορούμε να το εξηγήσουμε».

Σερβιτόρος από ταβέρνα του χωριού, σχολίαζε «κοροϊδεύοντας» κάποιες τουρίστριες που του ζήτησαν να χαμηλώσει τη μουσική της ταβέρνας, όταν του ανέφεραν για «στρογγυλές πέτρες που "μιλάνε", και δεν μπορούν να τις ακούσουν».συνέχεια...