πάσχα
Εμφανίζονται αναρτήσεις με την ετικέττα πάσχα. Ολες οι ετικέττες, Ολες οι αναρτήσεις
Η Ανάσταση συνοδεύτηκε από την πρώτη ημέρα του Μαίου.
Ανάσταση και άνοιξη.
Μακάρι να έρθει το τέλος όλης της περιπέτειας που ζει ο πλανήτης.
Με την άνοιξη να έρθει και η "Ανάσταση μας".
Χρονια πολλά, με υγεία σε όλους.
Του χρόνου να περάσουμε το Πάσχα όλοι μαζί στο χωριό.
Έλειψαν οι παιδικές φωνές από τα σοκκάκια του χωριού μας. Αλλά η παρέα βρέθηκε και μας στέλνει τις ευχές της.
Απολαύστε τις ζωγραφιές των παιδιών μας.
Χρόνια πολλά και του χρόνου όλοι μαζί.
Χριστός Ανέστη.
Οι ευχές των παιδιών σπάνε τους τοίχους της απομόνωσης, μας φέρνουν πιο κοντά και ζεσταίνουν τις καρδιές μας.
Και επειδή η ανάρτηση αυτή είναι ζωηρή και λίγο άτακτη όπως οι παιδικοί της δημιουργοί, σε λίγες ώρες αναμένονται ανατροπές...
Έχετε τον νου σας...
Για τους συγχωριανούς μας που λείπουν στο εξωτερικό ή μένουν μόνιμα στα ξένα,
για τους υπήκοους ξένων χωρών που διαμένουν στο χωριό μας,
για τους καθολικούς φίλους μας εκτός Ελλάδας,
Καλό Πάσχα και καλή Ανάσταση!
Το Άγιο Φως της Ανάστασης, σε αυτή τη δυσκολη περίοδο, ας γεννήσει μέσα μας αγάπη και ελπίδα για τη ζωή! Ο Θείος λόγος και η θυσία της Σταύρωσης ας φέρει την λύτρωση στις ψυχές όλων μας! Καλή Ανάσταση!
Χριστός Ανέστη,
Το ακούς, το νοιώθεις, το βλέπεις.
Το ακούς από τους ανθρώπους, το εύχεται ο ένας στον άλλο.
Το νοιώθεις από την γλυκύτητα της νυχτιάς.
Το βλέπεις σε όλη την φύση.
Όλοι με τα γιορτινά τους, για την μεγαλύτερη γιορτή της Χριστιανοσύνης.
Χρόνια πολλά σε όλους.
Κυριακή των Βαίων σήμερα και ετοιμαζόμαστε για την Μεγάλη Εβδομάδα.
Ας κάνουμε μία προσευχή και ας ευχηθούμε να σταματήσει ο κύκλος της βίας που αφήνει πίσω του μόνο πόνο.
Καλό Πάσχα και καλή Ανάσταση.
«Το Βατικανό, το Βατικανό», ακουγόταν μια φωνή πίσω από το υπνοδωμάτιο της γιαγιάς —είχε ανοίξει το παράθυρο να μπει μέσα καθαρός αέρας. «Το Βατικανό» ακουγόταν και μετά βήματα να ανεβαίνουν τα σκαλιά. Κάθε ήχος αντηχούσε λες και απείχε λίγα μόλις εκατοστά από το αφτί —ελάχιστοι οι κάτοικοι του χωριού.
Το Μαρκάκι ήταν, ο Γκανάνης, μίλαγε μόνος του και έψαχνε το ραδιοφωνάκι παγκοσμίου λήψεως που είχε, να βρει τις λατινικές ψαλμωδίες. Σήκωνε την κεραία στον ουρανό και άφηνε το τρανζίστορ στα περίπατα ή στα τελευταία σκαλοπάτια, πάνω πάνω, γιατί εκεί έπιανε καλύτερα το «Βατικανό». Και το άφηνε να παίζει εκεί μέχρι αργά ή το κράταγε στα ροζιασμένα χέρια του και περπάταγε βαριά, μαζί με αυτό, μέχρι το εργαστήρι του με τα καλάθια.
Και όταν ερχόταν το απόγευμα, δυνάμωνε το tantum ergo στο ραδιοφωνάκι και έψελνε και κείνος με δύναμη. Και μια φορά θυμάμαι, σήκωσε τα χέρια του μπροστά στους ώμους, μιμούμενος τον δον Γιώργη Ανδριώτη, όπως εκείνος σήκωνε τον ήλιο και έδειχνε την όστια στους πιστούς.
Και όταν το Μαρκάκι τελείωσε κάποια στιγμή την αόρατη τελετουργία, μου χαμογέλασε τρυφερά και έβαλε τη δεξιά παλάμη στο στήθος ώστε να καταλάβω πόσο ικανοποιημένος έμεινε.
Λίγο αφαιρέθηκα και τον έχασα από τα μάτια μου. Είχε κλείσει γρήγορα το τρανζίστορ και είχε χωθεί στο σπίτι για να κοιμηθεί. Είχε αργήσει και έπρεπε το πρωί να βγάλει τις γελάδες του στη Σαββαγιάννη.
Μεγάλη Δευτέρα σήμερα, για τους Δυτικούς.
Καλή Ανάσταση να έχουμε όλοι μας!
Ξημέρωσε Πέμπτη του Πάσχα, η Αναστάσιμη θεία λειτουργία θα γίνει στο προαύλιο της Καλαμάν και όλα είναι έτοιμα για να υποδεχτούν τον κόσμο.
Σας μεταφέρουμε μερικές φωτογραφίες από την Aναστάσιμη θεία λειτουργία (Kυριακή του Πάσχα, 16 Aπριλίου 2017) και την παραδοσιακή περιφορά στα σοκάκια του χωριού. Eυχάριστο μήνυμα: η εκκλησία γεμάτη παιδιά και νέους. συνέχεια...
Στην Καλαμάν ο κόσμος συγκεντρώθηκε να Αναστήσει και να συμμετάσχει στο τραπέζι της Αγάπης.