πέπος σιγάλας

Υπήρχε κάποτε ο Πέπος. Ιωσήφ δηλαδή. Ιωσήφ, Τζουζέπος, Πέπος. Ήταν ένας ήρεμος χωρικός με σκούρο δέρμα που κάπνιζε συνέχεια. Δεν είχε πολλά χρήματα, φόραγε τα ίδια ρούχα κάθε μέρα. Είχε μια βραχνή χαρακτηριστική φωνή. Η κάμαρά του ήταν φτωχική και το καλοκαίρι, όταν είχε καλό καιρό, κοιμόταν καταγής στο χώμα στα διάφορα χωράφια. Τον θυμάμαι όταν ήμουν μικρός να κοιμάται στην Κυδωνιά, ξυπόλητος. συνέχεια...