παύλος καλιαμούτος
Εμφανίζονται αναρτήσεις με την ετικέττα παύλος καλιαμούτος. Ολες οι ετικέττες, Ολες οι αναρτήσεις
Tο καλοκαίρι έρχεται και υπάρχουν προτάσεις, πολλές προτάσεις, πάρα πολλές προτάσεις για αύξηση των καρτών (ρόλοι και ίντριγκες) στο Παλέρμο που παίζουμε εδώ και τόσα χρόνια στο χωριό, always Volax Edition. Ήρθε η ώρα να βοηθήσουμε όλοι μαζί ώστε να οδηγήσουμε το αγαπημένο μας παιχνίδι στο ανώτερο δυνατό επίπεδο! Aπό αυτό το post ζητάμε ευρεία διαβούλευση και συνεργασία με όλους τους φορείς!
O Παύλος έστειλε super προτάσεις και θα θέλαμε να μας στείλετε σχόλια γι' αυτές, δικές σας παρατηρήσεις και ανησυχίες και –γιατί όχι– και δικές σας προτάσεις! Aς γίνει αυτό το post ένα φόρουμ για το καλοκαιρινό Παλέρμο V-edit.
Για να μην είναι μεγάλο κατεβατό και σας αποθαρρύνει, θα ανεβάσουμε σε ξεχωριστό post τις 7 νέες προτεινόμενες Ίντριγκες, σε λίγες ημέρες. Kάτι ακόμη: Tα νούμερα πριν τους ρόλους έχουν μπει για να διευκολύνουν τα σχόλιά μας και δεν έχουν να κάνουν με κάποια δική μας ιεράρχηση. Ξεκινάμε, λοιπόν! συνέχεια...
Aυτές είναι οι 24 κάρτες ίντριγκας του παιχνιδιού «Παλέρμο Volax edition»! Σε αυτές συμπεριλαμβάνονται και οι τελευταίες ίντριγκες που σκέφτηκαν οι Παύλος, Γιάννης και Δημήτρης, και κάθισαν και έγραψαν το καλοκαίρι του 2015! συνέχεια...
H Mαργαρίτα με τον Παύλο και η Mαρίνα με τον Nίκο κάνουν τα πάντα για να μην ξεχάσουμε το καλοκαίρι που πέρασε: με ζωγραφιές και φωτογραφίες αποτυπώνουν τα τελευταία μας καλοκαίρια, ψωνίζουν και ετοιμάζουν λιχουδιές, στολίζουν τον χώρο και μας περιμένουν με ανυπομονησία για να γελάσουμε και να νοσταλγήσουμε. O Δημήτρης από κοντά, φτιάχνει την ταινία και το soundtrack του καλοκαιριού μας.
Mάταια όμως... Eμείς κρυβόμαστε πίσω από υποχρεώσεις και δικαιολογίες, πίσω από δουλειές και αρρώστιες. O Xειμώνας έχει μπει για τα καλά και εμείς κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας και δεν μπορούμε να διακρίνουμε τι πραγματικά έχει σημασία και τι είναι λιγότερο σημαντικό.
Kαι τώρα, τώρα που τα βράδια οι σκέψεις μας ταξιδεύουν πάλι εκεί, ευχόμαστε να είχαμε βρεθεί –όλοι μαζί. Ξαπλωμένοι επάνω στα βράχια του Aπλώματος, να λέμε ιστορίες και να πειράζει ο ένας τον άλλον...
Ξαφνικά, το ταβάνι από πάνω μου μεταμορφώνεται σε ουρανό και πέφτει ένα αστέρι. Δεν προλαβαίνω –ούτε αυτή τη φορά– να κάνω ευχή...
Ποιοί είναι οι λόγοι που οδήγησαν τρία παιδιά στο να αγαπήσουν τόσο αυτό το χωριό, και να προχωρήσουν ακόμη παραπέρα: να δημιουργήσουν το δικό τους βιβλίο για την Βωλάξ; Αν ξεφυλλίσετε το υπέροχο βιβλίο τους –με το όνομα «Βωλάξ - Ένα μοναδικό χωριό»– θα δείτε κάποια από τα στοιχεία που έχρισαν την Μαργαρίτα, την Αγνή και τον Παύλο άξιους δημιουργούς!
Μπορεί να είναι το άρωμα των φυτών την άνοιξη. Μπορεί να είναι τα τεμπέλικα μεσημέρια επάνω στα βράχια. Μπορεί να είναι το νερό που τρέχει αενάως στο πηγάδι. Ίσως, πάλι, να είναι το παλιό μονοπάτι για τον γιγάντιο «Αετό» ή το χορταράκι που βγαίνει ανάμεσα στα σκαλοπάτια του θεάτρου. Ποιος μπορει να πει; Μπορεί –ακόμη– να είναι και η σκιά κάτω από το κυπαρίσσι της εκκλησίας... Πραγματικά, δεν είναι φανερό τι είναι ακριβώς αυτό που κλέβει την καρδιά όσων γνωρίζουν το χωριό... Οι πρώτες απαντήσεις βρίσκονται στις σελίδες αυτού του βιβλίο όταν, τα παιδιά, αφήνουν ελεύθερο τον εαυτό τους, βάζουν τη φαντασία τους να δουλέψει και εκφράζονται δημιουργικά.
Η ίδια ομάδα απευθύνεται σ' εμάς, μέσα από το βιβλίο...
«Με λένε Παύλο και είμαι 13 χρονών. Πηγαίνω στην δευτέρα γυμνασίου. Ζω στην Αθήνα και κατεβαίνω στην Τήνο κάθε Πάσχα και καλοκαίρι και, καμιά φορά, την Πρωτοχρονιά. Στη Βωλάξ έρχομαι από πολύ μικρός. Είναι το εξοχικό μου. Στην αρχή, στα οκτώ μου, άρχισα να εξερευνώ τα χωράφια, ψάχνοντας για τα τεράστια βράχια για τα οποία όλοι μιλούσανε. Άρχισα, επίσης, να τραβάω φωτογραφίες του χωριού. Από το καλοκαίρι του 2007 άρχισα να ρωτάω και να μαθαίνω πράγματα για την Βωλάξ και έπειτα από λίγο καιρό να ξεναγώ τουρίστες, μαζί με την Αγνή και την Μαργαρίτα. Για να κάνουμε κάτι καινούριο το επόμενο καλοκαίρι αρχίσαμε να ζωγραφίζουμε πέτρες. Με το βιβλίο αυτό θέλουμε να δείξουμε πόσο όμορφο και διαφορετικό είναι το χωριό μας. Αποφάσισα να συμβάλω στην κατασκευή του βιβλίου γιατί αγαπώ πολύ τη Βωλάξ».
«Γειά σας! Είμαι ένα κορίτσι 14 ετών, πάω τρίτη γυμνασίου και με λένε Αγνή. Ο τόπος καταγωγής μου είναι η Τήνος και, πιο συγκεκριμένα, το χωριό Βωλάξ. Κατοικώ στην Χώρα, αλλά πριν από 3 χρόνια φτάξαμε ένα εξοχικό στο οποίο μένουμε πολύ συχνά. Αποφάσισα να συμβάλω στην δημιουργία αυτού του βιβλίου με τα ξαδέρφια μου, γιατί αγαπώ το χωριό μου. Πιστεύω ότι έχει κάτι ξεχωρστό από τα άλλα χωριά, κάτι μοναδικό. Αυτούς τους τεράστιους βράχους που η ύπαρξή τους δείχνει ανεξήγητη. Αυτούς τους βράχους που αρκετοί άνθρωποι έχουν την περιέργεια να δουν από κοντά. Εύχομαι μέσα από αυτό το βιβλίο να μπορέσετε να γνωρίσετε καλύτερα το χωριό, την ιστορία του αλλά και τους ανθρώπους του».
«Με λένε Μαργαρίτα. Νομίζω ότι το να φτιάχνεις ένα βιβλίο είναι σαν να παίζεις ένα άγνωστο παιχνίδι. Αγαπώ το χωριό και ξέρω πολλά γι' αυτό, και αυτός είναι ο λόγος που αποφάσισα να βοηθήσω σε αυτό το βιβλίο. Για να μαζέψουμε τα χρήματα για το βιβλίο, στην αρχή ξεναγούσαμε τουρίστες –κάτι που κάνουμε ακόμα– και στη συνέχεια ζωγραφίζαμε και πουλούσαμε πέτρες και κοχύλια».
Τα παιδιά έχουν γυρισμένη την πλάτη δίπλα από τα κείμενά τους. Αποκαλύπτονται, μαζί, στο τέλος• όταν πριν από αυτά, μας έχει αποκαλυφθεί το ίδιο το χωριό... (σημ. Τα χρόνια κυλούν• η παιδικότητα μένει: Η ηλικία των παιδιών είναι ακριβώς αυτή, κατά την στιγμή της δημιουργίας του βιβλίου, το 2010).