ποτά

Στο πρόσφατο βιβλίο με τα «ανέκδοτα» του Ντον Γιώργη δεν βρήκαν χώρο 19 κείμενα (16 του π. Ρόκκου + 3 από άλλες πηγές). Ο Ζακ Βίδος μας τα εμπιστεύτηκε και σας τα παρουσιάζουμε σε αυτό το αποκλειστικό άρθρο.

Άνθρωποι που μας τίμησαν στην παρουσίαση του βιβλίου του Ντον Γιώργη, μας διηγήθηκαν κάποιες ιστορίες που, όμως, υπήρχαν ήδη μέσα στο βιβλίο. Ρωτήσαμε τον πατέρα Ρόκκο αν με αυτά κλείνει ο κύκλος όλων των γνωστών κειμένων επάνω στον Ντον Γιώργη (130 του βιβλίου + 19 του παρόντος άρθρου): «Ναι, είναι αλήθεια αυτό. Δυστυχώς, μερικά πολύ χαρακτηριστικά και ζουμερά ανέκδοτα δεν κατόρθωσα να τα σώσω, διότι άνθρωποι που είχα εντοπίσει ότι τα γνωρίζουν, πέθαναν πριν προλάβω να τους επισκεφθώ, όπως ο Ιωάννης ο Μηλιός από τη Χώρα και ο μπαρμπα-Γιώργης ο Καστορίνης από την Κώμη που πέθανε ξαφνικά ενώ τελούσα τη Θ. Λειτουργία. Είχα σκοπό να τον επισκεφθώ αμέσως μετά»...

Αξίζει να διαβάσουμε και τα υπόλοιπα κείμενα που δίνουν την αίσθηση μιας άλλης πιο ρομαντικής εποχής, με επίκεντρο έναν εμπνευσμένο και έξυπνο άνθρωπο που –όπως όλοι μας– είχε ατέλειες και αδυναμίες. Σίγουρα ωστόσο, αυτές τον κάνουν πιο ενδιαφέροντα και πιο ανθρώπινο. Όσο για τις ιστορίες, αυτές τις κάνουν πολύ πιο απολαυστικές!

Για τα σχέδια αυτού του άρθρου χρησιμοποιήθηκαν κάποιες από τις εικονογραφήσεις που δεν μπήκαν στο βιβλίο. Να προσθέσουμε, τέλος, ότι από τα 19 κείμενα, τα τρία ανήκουν στην κατηγορία "στιχάκια". Ξεκινάμε: συνέχεια...

Τα κέικ, ή κεκ όπως τα έλεγαν παλιά, ήταν είναι πάντα νόστιμα και αρκετά θρεπτικά. Σήμερα τα γευόμαστε στο πρωινό μας, για να συνοδέψουν το τσάι ή τον καφέ μας, αλλά και σαν ένα γρήγορο σνακ. Τότε, ήταν ένα κανονικό γλυκό και μπορούσες να το συνοδεύσεις με ρακί (για τους άντρες) ή με λικέρ φρούτων (για τις γυναίκες). Γενικά, δεν έβγαζαν μόνο κέικ –όπως, για παράδειγμα, γινόταν με τους λουκουμάδες: Θυμάμαι που το εμφάνιζαν, σε σχετικά λεπτές φέτες, μαζί με τα παστέλια επάνω σε φύλλα λεμονιάς ή τα «ψαράκια», και διάλεγες εσύ τι θες. Μόλις δε, έτρωγες κάτι, υπήρχε δεύτερος γύρος: «Θέλεις κάτι ακόμα; Να πάρε! Μην ντρέπεσαι...» συνέχεια...