προστάγματα

Λόγω πιθανής ζωοκλοπής (συνήθως από κάποιο διπλανό χωριό) τα ζώα σημαδεύονταν. Το σημάδεμα γίνεται όταν τα κατσίκια και τ' αρνιά είναι ακόμα μικρά. Μ' αυτά τα σημάδια ξεχωρίζουν τα μπουλούκια και γνωρίζουν οι τσοπάνηδες τον ιδιοκτήτη των προβάτων. Το σημάδεμα γίνεται στα αυτιά, στο δεξί ή στο αριστερό. Αν, πάλι, είναι πολλά τα κοπάδια τότε γίνεται και στα δυο μαζί. Στην Τήνο, και ειδικά στο χωριό Βωλάξ, η συγχνώτηση του ανθρώπου με τα ζώα που εκτρέφει δεν αποτελούν κοπάδι αλλά κάποιες μονάδες αφού ο αριθμός των κατσικιών και των αρνιών ποτέ δεν ήταν πολύ μεγάλος ώστε να θεωρούνται «κοπάδια». 

Για την ιστορία, λανθασμένη αποδεικνύεται η εντύπωσή μας ότι η λεία της ζωοκλοπής είναι πάντοτε τα πρόβατα ή τα κατσίκια –μιλώντας, φυσικά, για όλη την επικράτεια της χώρας. Σε νομοσχέδιο που συζητήθηκε στη Βουλή των Ελλήνων [Ιούνιος 1911], διαβάζουμε: «Εάν ο κλέψας βουν, ίππον, κάμηλον, βούβαλον, ημίονον, όνον, πρόβατον, αίγα ή χοίρον, πριν έτι εξετασθή παρά της Αρχής ή παρά του Δικαστηρίου, ενήργησεν άνευ βλάβης τρίτου τινός την απόδοσιν ή την πλήρη αποκατάστασιν του αφαιρεθέντος πράγματος, τιμωρείται με φυλάκισιν δεκαπέντε μέχρι τεσσαράκοντα ημερών». συνέχεια...