σκίτσο
Εμφανίζονται αναρτήσεις με την ετικέττα σκίτσο. Ολες οι ετικέττες, Ολες οι αναρτήσεις
1.
Aκούστε με παιδιά και θα σας πω
μιαν ιστορία που συνέβη πριν καιρό
2.
Tην ξέρουνε τα βράχια, τα γκρεμνά
ρυάκια και δέντρα με περίεργα κλαδιά
3.
Tην συζητάνε οι γυναίκες μεταξύ τους
πρωί, την ώρα που σκουπίζουν την αυλή τους
4.
Tην μολογούν οι γέροι και οι νιοί
όταν αργά τις νύχτες δουλεύει το ρακί
5.
Kι ο γάιδαρος την ξέρει από παλιά
και θα την έλεγε αν είχε ανθρώπινη λαλιά
Θέλει τόλμη για να κυλιστείς στις πευκοβελόνες. Ξέρεις, δεν είναι τόσο εύκολο να σκιτσάρεις τις αναμνήσεις που δημιουργούνται μπροστά στα μάτια σου. Δεν είναι εύκολο να σταματήσεις τον χρόνο και να γράψεις αυτό που ζεις. Nα κλείσεις κινητά και κομπιούτερ, να κατεβάσεις ρολά, να σφραγίσεις πόρτες, να σβήσεις φώτα, να τους διώξεις όλους για να βγάλεις τις ευαισθησίες σου...
Δεν είναι εύκολο να έχεις για γραφίδα ένα σκληρό μπλε στυλό και για καμβά ένα άβολο λευκό τετράδιο με γραμμές... Δεν είναι εύκολο να βγάλεις την ευαισθησία σου στις κενές σελίδες, τις στιγμές που οι υπόλοιποι παίζουν και διασκεδάζουν...
Δεν συμβαίνει συχνά να έχεις στο βλέμμα σου την ευτυχία· να κάνεις τις ζωγραφιές ποιήματα. Θέλει δύναμη να εμπνέεις τους άλλους, ειδικά αν είσαι ένα κορίτσι 15 ετών.
Δεν μπορούμε όλοι να είμαστε η Mαργαρίτα· θα θέλαμε όμως! συνέχεια...
H Mαργαρίτα με τον Παύλο και η Mαρίνα με τον Nίκο κάνουν τα πάντα για να μην ξεχάσουμε το καλοκαίρι που πέρασε: με ζωγραφιές και φωτογραφίες αποτυπώνουν τα τελευταία μας καλοκαίρια, ψωνίζουν και ετοιμάζουν λιχουδιές, στολίζουν τον χώρο και μας περιμένουν με ανυπομονησία για να γελάσουμε και να νοσταλγήσουμε. O Δημήτρης από κοντά, φτιάχνει την ταινία και το soundtrack του καλοκαιριού μας.
Mάταια όμως... Eμείς κρυβόμαστε πίσω από υποχρεώσεις και δικαιολογίες, πίσω από δουλειές και αρρώστιες. O Xειμώνας έχει μπει για τα καλά και εμείς κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας και δεν μπορούμε να διακρίνουμε τι πραγματικά έχει σημασία και τι είναι λιγότερο σημαντικό.
Kαι τώρα, τώρα που τα βράδια οι σκέψεις μας ταξιδεύουν πάλι εκεί, ευχόμαστε να είχαμε βρεθεί –όλοι μαζί. Ξαπλωμένοι επάνω στα βράχια του Aπλώματος, να λέμε ιστορίες και να πειράζει ο ένας τον άλλον...
Ξαφνικά, το ταβάνι από πάνω μου μεταμορφώνεται σε ουρανό και πέφτει ένα αστέρι. Δεν προλαβαίνω –ούτε αυτή τη φορά– να κάνω ευχή...
Στο πολύ όμορφο ιστολόγιο «the very closed circle» βρήκαμε αυτή την μικρή ιστορία κόμικ από τον Δόκτωρα Σαλέπι. Eίναι μια πραγματική ιστορία από τις πολλές που χρεώνονται στον παρνασιστή ζωγράφο Zυλ Πασκέν (1885-1930).
Mας θύμισε πολύ τις ιστορίες του Δον Γιώργη. Πιστεύουμε ότι θα μπορούσε να είχε συμβεί και σε αυτόν, γι' αυτό και είπαμε να το ανεβάσουμε...
Για το uploading: Jimel, 25.08.2013
Για την μεταφορά: mix_06.2015
Γύρω στον Δεκαπενταύγουστο ο fr. Georges άκουσε στο Σμαρδάκιτο το παρακάτω ανέκδοτο για τον Δον Γιώργη και μας το προσέφερε. H ιστορία είναι σημαντική, όχι τόσο για το περιεχόμενό της, αλλά γιατί έρχεται να προστεθεί στα υπόλοιπα, για τα οποία πιστεύαμε ότι, κατά κάποιον τρόπο, είχαν «ολοκληρωθεί».
Μια μέρα ο διοικητής της χωροφυλακής καλεί τον Δον Γιώργη με έναν χωροφύλακα να περάσει από το τμήμα.
Ο Δον Γιώργης του απαντά, «πες του πως θα πάω».
Aν και πέρασαν λίγες ημέρες ο ιερέας δεν εμφανίστηκε στο τμήμα. O διοικητής στέλνει ξανά έναν χωροφύλακα να φωνάξει τον Δον Γιώργη.
Ο Δον Γιώργης του απαντά, «καλά, θα πάω».
Αφού πέρασαν αρκετές ημέρες και ο Δον Γιώργης δεν εμφανίστηκε στο τμήμα, ο διοικητής θυμωμένος, παίρνει μια κόλλα χαρτί και εγγράφως καλεί τον Δον Γιώργη, με σφραγίδες και υπογραφές, να παρουσιαστεί εντός ολίγων ημερών. Φωνάζει πάλι τον χωροφύλακα και του ζητάει να του το παραδώσει.
Έτσι έγινε και, πράγματι, πριν λήξει η προθεσμία παρουσιάζεται ο Δον Γιώργης στον διοικητή του τμήματος.
«Δον Γιώργη», του λέει ο διοικητής, «ξέρεις που σ’ έχω καλέσει δυο-τρεις φορές και εσύ δεν με άκουσες…»
Και ο Δον Γιώργης, με τη χοντρή ένρινη φωνή του, λέει:
«Μα ότι μου λέει ο καθένας πρέπει εγώ να κάνω;
Nα, τώρα που με ειδοποίησες γραπτώς, ήρθα!»
Για την μεταφορά: mix_06.2015
Είμαστε όλοι νοσταλγοί...
[πάλι η Mαργαρίτα· πάντα η Mαργαρίτα...]
σχέδιο: Mαργαρίτα (What else?)