σοφία βίδου
Εμφανίζονται αναρτήσεις με την ετικέττα σοφία βίδου. Ολες οι ετικέττες, Ολες οι αναρτήσεις
Καρτ ποστάλ "Γυναικεία ενδυμασία από την Τήνο"
...το χωριό μέσα από τις αναμνήσεις μιας άλλης «ξένης» γυναίκας που τόσο αγάπησε τον τόπο αυτόν, δεν λογάριασε κόπους, ώρες, ανέσεις. Ένας άνθρωπος που επέλεξε να περνά τις διακοπές του στο χωριό όταν όλα ήταν πολύ δύσκολα, να ζει με τον τρόπο των χωριανών και συνέβαλε στην εξέλιξη του χωριού με την δική της πολιτισμική ματιά.
Η κυρία Σοφούλα θυμάται
ηχογράφηση: Βωλάξ 12.08.2016
διάρκεια: 7:34
δεκαετία του '70, η κα Σοφούλα στο γκρεμισμένο πέτρινο βόλτο, σήμερα είναι μέρος από το σπίτι της κας Ελπίδας
Πάσχα 2008
Πάσχα στο χωριό, και αυτόματα θυμάμαι τις πασχαλινές τυρόπιτες. Μα θα μου πεις και ποιος δεν τις θυμάται, τώρα μάλιστα μπορείς να τις βρεις στα ζαχαροπλαστεία της χώρας κάθε εποχή, όχι μόνο το Πάσχα. Όμως αυτό που έχει μείνει ζωντανή ανάμνηση είναι η ομαδική δουλειά των γυναικών του χωριού. Κανόνιζαν κάθε μέρα της μεγάλης εβδομάδας να πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι και όλες μαζί βοηθούσαν την οικοδέσποινα να ετοιμάσει τις τυρόπιτές της. Το μαγικότερο όλων όμως ήταν, ότι τις έβαζαν σε μεγάλες λαμαρίνες και τις έψηναν σε πέτρινο φούρνο!
Τι άρωμα!!!
Αλήθεια πως μπορείς να αποτυπώσεις το άρωμα; συνέχεια...
Είναι κάποιες στιγμές που γίνονται θαύματα, τόσο μικρά, απαρατήρητα, αόρατα… κανείς δεν τους δίνει σημασία γιατί μάλλον θεωρούνται δεδομένα…
Πως όμως μπορείς να θεωρήσεις δεδομένη μια ήσυχη βραδιά στον φετινό Αύγουστο… όσοι βρέθηκαν στο νησί τον μήνα αυτόν μπορούν να καταβάλουν για τι μιλώ…
Μια τέτοια βραδιά, μαγική, ο ουρανός λες και στολίστηκε για την γιορτή, μάλλον χαιρόταν και αυτός για τα γεγονότα τα οποία συντελούνταν στο χωρίο μας, τα τριζόνια ήταν αυτά που συνόδευαν όλα τα δρόμενα στο θέατρο…..
Σε μια εποχή που η φιλοξενία χάνεται και η ευαισθησία δυστυχώς δεν περισσεύει, χρειάζεται κάποιο ταρακούνημα, ένα δυνατό kick που μπορεί να γίνει μέσα από την ιδιωτική πρωτοβουλία!
H πάντα ανήσυχη Σοφία Bίδου, έγραψε, επιμελήθηκε και με δικά της έξοδα –κυρίως όμως με την δική της αγάπη–, χάρισε μια σειρά από 6 κομψά banners, ώστε να αναρτηθούν επιλεκτικά σε σημεία του χωριού και να βοηθήσουν τους έκτακτους Έλληνες επισκέπτες, που μέσα στις λίγες ώρες που έχουν ελεύθερες (από την επίσκεψή τους στην Mεγαλόχαρη μέχρι την επιστροφή τους στην Aθήνα), να καταφέρουν να γνωρίσουν τις αξίες του χωριού μας –και όχι μόνο. συνέχεια...
Στις 15 Φεβρουαρίου του 1963, ώρα 10:15 το πρωί, συνέβη κάτι απίστευτο για τον υπόλοιπο κόσμο, κάτι που λένε πως έχει ξανασυμβεί στο χωριό της Bωλάξ: η άμια-Σοφία σηκώθηκε από το κρεβάτι, κοιτάχτηκε στον καθρέφτη και διαπίστωσε ότι είχε δύο τεράστια φτερά στους ώμους της.
Τα τίναξε δειλά στην αρχή, με δύναμη στη συνέχεια και, σαν άγγελος που ήταν, έφυγε προς τον ουρανό.
Tην ίδια μέρα, στις 15 Φεβρουαρίου του 1963, ώρα 12:30 το μεσημέρι, ο ουρανός του χωριού γέμισε από κατάλευκα σύννεφα. Aυτός ήταν ο λόγος που οι κάτοικοι του χωριού δεν κατάφεραν να δουν που ακριβώς πήγε η γλυκύτατη Σοφία, σε περίπτωση που κάποιος τους ρωτούσε
Παρατηρώντας πως αν ταξιδέψουμε στη Γαλλία για παράδειγμα, θα πρέπει να γυρίσουμε το ρολόι μας μία ώρα πίσω, μου ήρθε μια φοβερή ιδέα! Ήταν αρχές της δεκαετίας του '80. Σκέφτηκα τότε πως αν στην Αθήνα είναι 20 Αυγούστου 12:01 τα μεσάνυχτα, στο Παρίσι έχουμε ακόμη 19 Αυγούστου 11:01 το βράδυ. Προχωρώντας αυτή την σκέψη πίστεψα πως αν ταξιδεύαμε συνεχώς προς τη Δύση θα γυρίζαμε πίσω στον χρόνο! συνέχεια...
Λένε ότι ο Σεπτέμβριος είναι ο θάνατος του καλοκαιριού, και ότι το μόνο που μπορεί να βοηθήσει για να μην χαθεί τελείως το καλοκαίρι, είναι να ξαναπάρουμε με την σειρά τις στιγμές του. Δεν μπορώ να τις θυμηθώ όλες, ίσως και να μην μπορώ να τις μοιραστώ. Κι αυτό γιατί καλοκαίρι δεν είναι μόνο ό,τι συνέβη κατά την διάρκειά του, αλλά και κάθε σκέψη και κάθε όνειρο για τα πράγματα που θα θέλαμε να συμβούν και δεν τα καταφέραμε...
Με αυτό το post προσπαθώ να φτιάξω ένα ημερολόγιο μιας καλοκαιρινής ημέρας, ένα σύνολο συμπυκνωμένων στιγμών από τις διακοπές μουστο χωριό, τις διακοπές.
Ήσουν εκεί, μην κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις! συνέχεια...
Από το καλεντάρι του Συλλόγου της Βωλάξ διαβάζουμε ότι θα πραγματοποιηθεί στο χωριό μας έκθεση ζωγραφικής, της «δικής» μας Σοφίας Βίδου.
Η ερασιτέχνις ζωγράφος, της οποίας το έργο οριοθετείται από τους κανόνες της ρεαλιστικής γραφής, έχει γενική εικαστική θεματογραφία με επίκεντρο το χωριό και τη γύρω φύση του.
Tα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν το Σάββατο 23 Ιουλίου, στις 20:00. Όλοι όσοι βρεθείτε εκείνη την ημέρα στα μέρη μας, ευπρόσδεκτοι.
Διάρκεια έκθεσης: 23-29 Ιουλίου.
Ώρες λειτουργίας: πρωί 11:00-13:00, απόγευμα 19:00-21:00
Το παρόν άρθρο καταγράφει όλες τις εκδηλώσεις που έφεραν σε πέρας, μέσω του Συλλόγου, δύο πνευματικοί άνθρωποι και αποτελεί το μικρότερο αφιέρωµα που θα µπορούσε να γίνει σ' αυτούς τους πρωτεργάτες της πολιτιστικής ζωής του χωριού. Στον Ιάκωβο και την Σοφία Βίδου. ∆υο ανθρώπους που οραµατίστηκαν ένα υπαίθριο θέατρο και ένα λαογραφικό μουσείο σε ένα χωριό 23 ατόµων...
Μετά από 20 χρόνια επίμονης και συνεχούς προσπάθειας για την αναμόρφωση του χωριού από τον Σύλλογο, πέρα από τα βασικά έργα υποδομής, οφείλαμε να καταγράψουμε όλες τις πολιτιστικές εκδηλώσεις (1985-2005). Από τα πρώτα χρόνια, όπου οι εκδηλώσεις γινόντουσαν στην Αθήνα (στις αίθουσες του Λεοντείου Λυκείου Πατησίων) με την ευγενική φιλοξενία και συν-διοργάνωση του αδ. Γεώργιου, μέχρι τα εγκαίνια του ολοκαίνουργιου υπαίθριου θεάτρου (Σάββατο 25.07.1998) από την αξιοσέβαστη άμια Λουκία, τη γηραιότερη κάτοικο του χωριού.