Βωλάξ, Τήνος. Τόπος όμορφος και ζωντανός. Χωριό αγαπημένο. Μέρος που θέλουμε να προστατέψουμε και να αναδείξουμε πιο πολύ από ποτέ! Εκτιμούμε όλα όσα μας προσφέρει μέσα απ' την ιστορία και την κουλτούρα του, μέσα από την αξεπέραστη φύση και τις αξίες των ανθρώπων του...
Ακολουθήστε μας!

τζώρτζης χαρικιόπουλος

Εμφανίζονται αναρτήσεις με την ετικέττα τζώρτζης χαρικιόπουλος.   Ολες οι ετικέττες, Ολες οι αναρτήσεις

Διαφύλαξη της ιστορίας

Τον Αύγουστο του 1997, στην Ιερά Μονή Αγ. Φραγκίκου, το Επαρχείο Τήνου παρουσίασε μια «έκθεση εκμαγείων από λαϊκά λιθανάγλυφα», μέρος ενός φιλόδοξου προγράμματος που κράτησε για κάποια χρόνια και ονομάστηκε “Η Τήνος εκτός των Τειχών”. συνέχεια...

Συμφωνώ με τον Ηλία Μπαζίνα. Οι άνθρωποι που γεννήθηκαν λίγο πριν και λίγο μετά από τον Πόλεμο, προσπαθούσαν να πάρουν προαγωγή και να γίνουν πρωτευουσιάνοι. Ντρεπόντουσαν που οι γονείς τους ήταν γεωργοί, κτηνοτρόφοι ή τεχνίτες. Έφυγαν από το χωριό και πήγαν στην πρωτεύουσα και το εξωτερικό κρύβοντας την ντοπιολαλιά τους, την ιδιαίτερη προφορά τους και ότι από την οικογενειακή τους ιστορία θεωρούσαν ως μειωτικό. Φοβόντουσαν να πουν ότι οι παππούδες μας δεν είχαν χρήματα, τη στιγμή που το 50% των Ελλήνων, εκείνα τα χρόνια, ήταν φτωχοί –και άλλο ένα 45% ήταν λιγότερο φτωχοί. 

Ως ιδιαίτερα μειωτικό εθεωρείτο το να μην είχες προγόνους δικαστικούς, συμβολαιογράφους, εκπαιδευτικούς και άλλους γραμματιζούμενους (ένα ευυπόληπτο επάγγελμα στην οικογένεια καταξίωνε και ξέπλενε τα πάντα!). Ντρεπόντουσαν, ακόμη, για ενέργειες που επέσυραν διώξεις. Κανείς δεν αναφερόταν σε παππούδες ζωοκλέφτες, σε θείους μπεκρήδες –το αλκοολικοί είναι μεταγενέστερος όρος– ή σε ρέμπελους φίλους... Άσχετα αν όλα αυτά αποτελούσαν μια σπάνια εξαίρεση. Φοβόντουσαν να μιλήσουν για τους κατσιρμάδες [λαθρεμπόριο] στην Κολυμπήθρα, για τα παράνομα ρακεζιά και για τα τριμπόνια που τα έσπαγαν οι χωροφύλακες. Είχαν ενοχές επειδή το κράτος δεν τους είχε φτιάξει δρόμους και δεν είχε φέρει τον ηλεκτρισμό στο σπίτι τους• επειδή έφερναν το νερό από το πηγάδι και τα σπίτια δεν είχαν εσωτερική τουαλέτα. Φοβόντουσαν να πούνε ότι η καταγωγή τους ήταν από ένα χωριό που το λένε Βωλάξ... συνέχεια...

Αρχιτεκτονικά στοιχεία

Όλα τα εξωτερικά τοιχώματα, των σπιτιών του χωριού, γίνονταν από πέτρες (που έβρισκε κανείς στην περιοχή σε αφθονία) και λάσπη. Οι πέτρες, τοποθετούνταν τόσο έντεχνα μεταξύ τους που ακόμη και η λάσπη έπαιζε πολύ μικρό ρόλο στη στερεότητα. Τα περισσότερα σπίτια είχαν σημεία που αναγκαστικά εντάσσονταν τα βράχια που υπήρχαν στις βάσεις των σπιτιών. 

Στο κατώι (ισόγειο), όπου χωρίζεται σε δύο μέρη (στο πίσω τοποθετούνται όλα τα αγροτικά προϊόντα και στο μπροστινό τα οικόσιτα ζώα: Κότες, χοίρος, κουνέλια), μπορούμε να δούμε μέχρι σήμερα, αυτά τα βράχια. Αυτό το γεγονός μίκραινε τον ολικό χόρο των σπιτιών. Γι αυτό, κάποιες φορές –κυρίως στα δωμάτια του πάνω ορόφου, όπου κατοικούσαν οι χωρικοί– δημιουργούσαν καλαμένιους τοίχους εσωτερικής διαρρύθμισης, γνωστούς ως μεσάνδρες (κν. μισάντρα ή μεσάντρα). [1] συνέχεια...