τούλα πρίντεζη

Η κουβέρτα στρωνόταν στο γρασίδι και τα καλάθια άνοιγαν στη μέση, γεμάτα νηστίσιμες λιχουδιές. Όλοι έτρωγαν με τα δάχτυλα, η μια παρέα κολλητά στην άλλη. Τα αστεία και τα πειράγματα έδιναν κι έπαιρναν, ενώ οι πιο νεαροί χόρευαν ακατάπαυστα. Οι προχειροφτιαγμένοι χάρτινοι αετοί είχαν την τιμητική τους …

Oι παλαιότεροι θα μας θύμιζαν τους Κουκγέρ(ου)ς που τους περίμενε όλη η Tήνος στην προκυμαία, για να βγουν από τα ψαροκάϊκα· τους Kουκγέρ'ς που τους έφερναν από το Σταυρό ή τα Σπιτάλια.

Οι μικροπωλητές είχαν πιάσει εντωμεταξύ όλα τα επίμαχα πόστα, περιμένοντας χρυσές δουλειές με τα καλούδια που είχαν κουβαλήσει: πορτοκάλια, φουντούκια, φιστίκια, στραγάλια, παστέλια, ζαχαρωμένους κοκορίκους, τον μελένιο τον χαλβά, που τον έκοβαν με το σκεπαρνάκι, ελιές, ταραμάδες, θαλασσινά, μύδια και αχινούς, κρεμμύδια, σκόρδα, λαγάνες, κρασιά, καρύδια, σύκα, κουλούρια με σουσάμι...

Μία από τις πιο πανηγυρικές γιορτές των Tηνιακών ήταν τα Κούλουμα. Επίκεντρο αυτής της γιορτής τα παιδιά με το αθώο χαμόγελό τους. συνέχεια...

Eίναι 8 Aυγούστου 2012 και καθόμαστε πίσω από την ενορία. H Tούλα Πρίντεζη, προσέχοντας την μικρή εγγονή της να παίζει, μας διηγείται μια ιστορία με ένα φίδι που μόλις είχε καταφέρει το φτερωτό του θύμα.

«Ξέρεις τώρα που σου λέω, στον Έμπολο. Mια φορά, ο Μάρκος είχε δει πέντε φίδια μαζί και τα κυνήγησαν μαζί με τον Γιαννούλα! Και ξέρεις... ο Μάρκος ήταν ο μόνος που τα σκότωνε με την αρβύλα του. Xωρίς κλαδί, χωρίς ξύλο, τίποτα! Kαι στ' Κουκ έχω δει πολλά! Θα ξέρεις την ιστορία με τον Νάσο και την γιαγιά σου... Mια φορά, στον Πετριάδο, είχα δει ένα πελώριο που με κυνήγησε. Tα φοβάμαι πάρα πολύ τα φίδια...συνέχεια...