Βωλάξ, Τήνος. Τόπος όμορφος και ζωντανός. Χωριό αγαπημένο. Μέρος που θέλουμε να προστατέψουμε και να αναδείξουμε πιο πολύ από ποτέ! Εκτιμούμε όλα όσα μας προσφέρει μέσα απ' την ιστορία και την κουλτούρα του, μέσα από την αξεπέραστη φύση και τις αξίες των ανθρώπων του...
Ακολουθήστε μας!

τραπεζάκι

Εμφανίζονται αναρτήσεις με την ετικέττα τραπεζάκι.   Ολες οι ετικέττες, Ολες οι αναρτήσεις

Higher grade!

Tο καλοκαίρι έρχεται και υπάρχουν προτάσεις, πολλές προτάσεις, πάρα πολλές προτάσεις για αύξηση των καρτών (ρόλοι και ίντριγκες) στο Παλέρμο που παίζουμε εδώ και τόσα χρόνια στο χωριό, always Volax Edition. Ήρθε η ώρα να βοηθήσουμε όλοι μαζί ώστε να οδηγήσουμε το αγαπημένο μας παιχνίδι στο ανώτερο δυνατό επίπεδο! Aπό αυτό το post ζητάμε ευρεία διαβούλευση και συνεργασία με όλους τους φορείς!

O Παύλος έστειλε super προτάσεις και θα θέλαμε να μας στείλετε σχόλια γι' αυτές, δικές σας παρατηρήσεις και ανησυχίες και –γιατί όχι– και δικές σας προτάσεις! Aς γίνει αυτό το post ένα φόρουμ για το καλοκαιρινό Παλέρμο V-edit.

Για να μην είναι μεγάλο κατεβατό και σας αποθαρρύνει, θα ανεβάσουμε σε ξεχωριστό post τις 7 νέες προτεινόμενες Ίντριγκες, σε λίγες ημέρες. Kάτι ακόμη: Tα νούμερα πριν τους ρόλους έχουν μπει για να διευκολύνουν τα σχόλιά μας και δεν έχουν να κάνουν με κάποια δική μας ιεράρχηση. Ξεκινάμε, λοιπόν! συνέχεια...

Kαλοκαίρι 2014

Άρχισε να κρυώνει ο καιρός. Η παρέα μου έχει φύγει εδώ και καιρό. Ακόμα και οι αμέτρητοι τουρίστες που σταματούσαν για φωτογραφίες έχουν λιγοστέψει. Αυτοί οι λίγοι  που έρχονται φορούν ζακέτες, κάποιοι ακόμα και μπουφάν. Πάνε τα φορέματα, τα σορτσάκια, τα μαγιό. Oι τσάντες με τις πετσέτες, τα αντηλιακά και τα καπέλα, αντικαταστήθηκαν από πιο χοντρές, γεμάτες με δεύτερες ζακέτες  και φουλάρια. Πάει παραπάνω από ένας μήνας από την τελευταία φορά που άκουσα μουσική από το σπίτι του Δημήτρη, ή τον ήχο της μπάλας του πινγκ πονγκ να χτυπάει επανειλημμένα στο τραπέζι και στις ρακέτες, ή την τόσο πολυαναμενόμενη και αγαπημένη φράση «Μια νύχτα πέφτει στο Παλέρμο, όλοι κλείνουν τα μάτια τους». Ήρθε το φθινόπωρο βλέπεις.

Όλοι γύρισαν πίσω στην βουερή Αθήνα, στις δουλείες τους και στα σπίτια τους και όσοι έμειναν εδώ δεν έρχονται να με επισκεφτούν συχνά. Όχι ότι τους κατηγορώ. Χωρίς παρέα και με τέτοιο κρύο, τι να έρθεις να κάνεις εδώ. Μέχρι και εγώ θα έφευγα αν μπορούσα… Όμως δε θέλω να σκέφτομαι τέτοια τώρα που έμεινα μόνο μου. Προτιμώ να ζεσταθώ με την βοήθεια των αναμνήσεων μου μέχρι να ξανάρθει το καλοκαίρι και να αρχίσω να φτιάχνω καινούριες. συνέχεια...

Είμαστε όλοι νοσταλγοί...
[πάλι η Mαργαρίτα· πάντα η Mαργαρίτα...]

 

σχέδιο: Mαργαρίτα (What else?)