φθορά
Εμφανίζονται αναρτήσεις με την ετικέττα φθορά. Ολες οι ετικέττες, Ολες οι αναρτήσεις
Μέρα που βρήκες και χάλασες! Καιρός σου λέει ο άλλος· Τετάρτη μετά το Πάσχα. Τώρα που φεύγω άρχισες να βρέχεις και να φυσάς. Τάχα μού καμώνεσαι πως συμπάσχεις. Σήμερα που γυρίζω στην Αθήνα. Τι ψεύτης που είσαι! Άσε τα σύννεφα και τον αέρα κατά μέρος. Έτοιμος είσαι και εσύ. Άσε τα κλάματα και τις σταγόνες. Μια ευθεία έμεινε μέχρι το καλοκαίρι. Μια κατηφόρα είναι. Ε, να λοιπόν! Βγάζω τις βοηθητικές ρόδες από το ποδηλατάκι μου και φωνάζω «μαμά, κοίτα»! Και αρχίζω να κάνω πεντάλ με όση δύναμη έχω. Μέχρι τον Ιούλιο θα έχω φτάσει ίσαμε κάτω, και τότε να σε δω!
δεν με φοβίζει η φθορά.
αγαπάω τα παλιά μου ρούχα / το τρύπιο μου μπλε μακό / το απολύτως συμβατό με το σώμα μου και με μένα / το φοράω στο σπίτι και αισθάνομαι ασφαλής μέσα του / με αγκαλιάζει σαν τον παλιό γνώριμο που ξέρει να ζεσταίνει χωρίς να σε πιέζει / από τον χρόνο έχει γίνει διάφανο / έχει ελαφρύνει / γιατί και αυτό με αγαπάει /
και δεν θέλει να κουράζει την πονεμένη μου πλάτη.
αγαπάω τα σκισμένα μου παλιά all star / με αυτά περπατάω τους δρόμους /
όλη μέρα/ πάνω κάτω / με αυτά στην θάλασσα / με αυτά και στο βουνό/
αυτά είναι τα «καθημερινά» μου, αυτά και τα «καλά» μου /
πως να ξεχωρίσεις τις ημέρες σε κακές και καλές... συνέχεια...