χάρτες
Εμφανίζονται αναρτήσεις με την ετικέττα χάρτες. Ολες οι ετικέττες, Ολες οι αναρτήσεις
Έχουμε γράψει σε παλαιότερο ποστ για τους νεαρούς κατοίκους της Bωλάξ, αυτούς που γεννήθηκαν μετά τον πόλεμο. Aφού πρώτα μετακινήθηκαν στις πόλεις για να σπουδάσουν και να δουλέψουν, όταν έπρεπε να αναφερθούν στο χωριό που είχαν αφήσει πίσω, τους έπιανε αμηχανία και το έκαναν με συστολή.
Oι ίδιοι οι τηνιακοί θεωρούσαν το Bωλάξ αμελητέο και χλεύαζαν όσους γεννήθηκαν σε αυτό. Kαι η Bωλάξ –παρά την ιστορία αιώνων που κουβαλούσε– απουσίαζε από τους χάρτες της Tήνου, ακόμη και ως απλή κουκίδα...
Kαι ενώ στην Eλλάδα υπήρχαν χάρτες στους οποίους έλειπαν ολόκληρες πόλεις και χωριά, στις Hνωμένες Πολιτείες τα πράγματα ήταν εντελώς διαφορετικά. Yπήρχε για παράδειγμα η πόλη Agloe, που ενώ μπορούσες να την βρεις στον χάρτη δεν υπήρχε στην πραγματικότητα! συνέχεια...
Βλέποντας τον πλανήτη μας τυλιγμένο με μια γαλάζια άλω, ο Ράστι Σβάικαρτ, ένα από τα μέλη του πληρώματος του Apollo 9, είχε δηλώσει: «Νομίζω ότι όλοι οι κοσμοναύτες και οι αστροναύτες ερωτεύονται τη Γη κοιτώντας τη από το διάστημα».
Κάπως έτσι και εγώ στο όνειρό μου. Ήμουνα λέει ψηλά, πολύ ψηλά, έξω από τα σύνορα της γης, στο άγνωστο και το απόλυτο μαύρο, και κοίταζα να βρω που είναι η Ελλάδα. Μόλις την ανακάλυψα, ασυναίσθητα, προσπάθησα να βρω στις Κυκλάδες και μέσα εκεί την Τήνο που την ερωτεύτηκα. Στην προσπάθειά μου αυτή, και χωρίς να μπορώ να σας το εξηγήσω με την λογική –εξάλλου όνειρο ήταν– άρχισα να πλησιάζω με μεγάλη ταχύτητα τον πλανήτη σαν να είμαι κάποιος ιπτάμενος υπερήρωας. Δεν χρειάστηκε πολύ, και μέσα στο απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου, ξεπρόβαλε στα μάτια μου το υπέροχο νησί της Τήνου. συνέχεια...
[vouloir, c’est pouvoir = θέλω θα πει μπορώ]
Θα άξιζε τον κόπο να αναφερθούμε στον δρόμο Μπουρό-Βωλάξ, ένα δρόμο που ενώνει το χωριό μας με την «κεντρική αρτηρία» Κουμάρου-Σκαλάδου.
Η διακλάδωση του δρόμου που πηγαίνει προς το Βωλάξ δεν έγινε από το Κράτος, καθώς η Νομαρχία Κυκλάδων προέβλεπε ότι αυτό το χωριό σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα θα αφανιζόταν, με συνέπεια να θεωρεί περιττό,το Κράτος, την... σπατάλη χρημάτων για ένα τέτοιο σκοπό. Αυτά συνέβησαν γύρω στο –όχι και τόσο μακρινό– 1970. συνέχεια...
Ε, τώρα δεν μας σταματάει τίποτα!
Ο πατέρας μου είχε στο ντουλαπάκι του αυτοκινήτου μας έναν παλιό χάρτη της Ελλάδας. Η Τήνος δεν ήξερα καλά καλά που ήταν ενώ, όταν την βρήκα, μου φαινόταν πολύ μικρή. Για πρώτη όμως φορά θα την έβλεπα από κοντά...
Ήταν γύρω στο 1973/74 όταν μια παρέα ανθρώπων που είχαν αφήσει τον τόπο τους για την Αθήνα, αποφάσισαν να μείνουν λίγες μέρες στο χωριό που τους γέννησε μετά από πολλά πολλά χρόνια.
Σαν τώρα θυμάμαι την πρώτη φορά που πήγαμε στη Βωλάξ. Είχαμε φορτώσει το αυτοκίνητο όσο έπαιρνε κι ακόμα παραπάνω. Έχω την εντύπωση ότι τότε αγοράσαμε και την πρώτη μας σχάρα, για να βάλουμε τις βαλίτσες.
Κάναμε λίγο περισσότερο από 7 ώρες με το πλοίο και φτάσαμε βράδυ. Βέβαια όταν έχεις εφτάωρο ταξίδι έχεις την αίσθηση ότι πάντα βράδυ θα φτάσεις. συνέχεια...